Ama çok geniş bir çevreye sahip olmak çok fazla fedakarlık ve kendinden ödün verme gerektirmiyor mu? Yada ben yapamadım bilmiyorum ama aktif güzel bir çevrem olsun isterdimBu biraz fakir tesellisi gibi olmuş. Sosyal olan, arkadaş çevresi bol olan insanlar sahte, dedikoducu ve yalaka mı o halde?
Aksine genelde yalnız kalanlar sıkıntılı çıkar
Sizi üzmek değildi amacım özür dilerim. Belki sizin hikayenizde yanlış olanlar diğer insanlardır ama 'genelde' yalnızlıktan şikayet edenler kendilerinde ki sorunu bilmeden etrafı suçlayan sıkıntılılar oluyor. Cevabı yazdığım üye de genelleme yaptığı için o şekilde yazdım.
O hanımefendi anlattığımı anlamamış bana yazdı size yazmadı
Ben genelleme yapmadım
Çok fazla gerektirmiyor. Yani tabii ki sosyal ilişkilerde fedakarlık yapıyoruz ama bu karşılıklı olduğu zaman iş arkadaşlığa dostluğa dönüşüyor zaten. Mesela çok sevdiğim bi arkadaşım var genelde iyi anlaşırız ama bazı huyları bana ters geliyor. E napim silip atayım mı? Hayır. O huylarını görmezden geliyorum, ses etmiyorum. Çünkü onun karakteri o. Artısı eksisinden fazla olduğu için bitirmiyorum iletişimi. Eminim o da benim bazı huylarımı sevmiyordur ama o da görmezden geliyordur. Bu şekilde idare ederek alttan alarak sürüp gidiyor
Evet bazen olmuyor doğru, kendimde de sorun aradım ama arkadaşı olan herkes te mükemmel değil ki, bazıları yapamaz biz yapamayanlardanız herhalde
bende çok idare ettim ama ne zaman vazgeçtim ödün vermekten herkes kayboldu
Ne gibi bir sıkıntı? Arkadaşlarıma genelde çok fedakar ve hizmetkardım, bence o yüzden arkadaşımlardı zaten, hizmeti ve fedakarlıgı kesince arkadaşlık bitti, mesela yemek yapar sürekli çağırırdım, elbisemi makyaj malzememi kırılmasınlar diye paylaşırdım, ama içimden gelmeyen şeyleri yalnız kalmamak adına yapmayı bıraktığımdan beri yalnızım
İdare ettiğim kadar yürüyecek bir arkadaşlık zaten olmasın
Benim hayatımın her döneminde arkadaşlarım oldu. Fedakar değilimdir. Kazık yemem ama kazık da atmam. Arkadaşlık ilişkileri zayıf olanlar genelde böyle düşünüyor ama alakası yok.
Merhaba,ben problemli olduğunuzu düşünmüyorum sürekli kendinizde kusur aramayın lütfen.Muhtemelen ilişkilerinizde daha derin ve duygusal bağlar kuruyorsunuz.Karşınıza çıkan insanlar daha yüzeysel ilişkiler kuran insanlar olmuştur.Size tavsiyem insanlarla tanıştığınıza onlara olan ilginizi 100’den değil 0’dan başlayarak ilerletin.Hemen bir fedakarlık hemen bir sahiplenmeye gitmeyin.Çünkü her insanın ilişkiden beklentisi farklı olabilir herkes için arkadaşlık aynı noktada olmuyor.
Ben de tek çocuğum benim de çocuğum var ve seninle aynı durumdayım bazı şeyler kader gibi bisey boşver takma
Çevresi geniş arkadaşımlarım var.Bazı şeylerin üstünde hiç durmuyorlar umursamıyorlar.Örnek veriyorum aynı davranışa maruz kaldığımız kişiyle ben tamamen ilişkimi kestim o hiç takılmadı bile.Ben az öz mantığında olduğum için arkadaşlık ilişkilerimde bu kadar esnek değilim.Bundan rahatsız da değilim açıkçası.Minimuma razı gelemiyorum.Siz de gelmek istemiyorsanız gelmeyin kimseyi alttan almak zorunda değilsiniz.Kısaca kendinizi hiçbir şey için zorlamanıza gerek yok,bir arkadaşlık ilişkisinde değersiz hissediyorsanız devam etmeyin.
Valla öyle..verilerle oturup ben şu kurslara gönderiyorum,çocuğum şunu yer şunu yemez ,şöyle hasta oldu ,sınıfta kimler guruplaşmış,kimler öğretmene yalakalık yapıyor muhabbetini sevmiyorum..artık belli yaştayız normal arkadaşlık desen kimseye özelini açmıyorsun haliyle, havadan sudan boş muhabbetler. Ben yalnız takılmayı sevenlerdenim..
Esradegirmenci tuzlu suyla milleti yikatan kadın değil miydi ya dişil enerjide dişil enerji? Demi
