Çocuğu nasıl Sosyallestiriyorsunuz
Yazın park kısın yapacak bir şey yok evde takiliyorÇocuğu nasıl Sosyallestiriyorsunuz
Ben bazen asla katlanamadigim cocuklarla
Bazen normalde fılanca tavrına asla tahammül göstermeyeceğim kadınlarla bir arada bulunmak buluşmak zorunda kalıyorum
Kizimin isteği uzerine
O dediğin arkadas edinme olayı
Ben üzülüyorum yalnız kalmasın diye kendimden ödün veriyorum.
Benimki zaten ilkokul orada zaten yeterince sosyallesiyor ama zamanında bakıcıda da kaldı kreşe de gitti
Ben şey diyorum artık oğlum herkes kendi kendine mutlu olmayı öğrenmeli her zaman arkadaş olmaz
Mesela sizinle arkadaşlık kurmak isteyenler onlar olsun?Neden onların sohbeti sıkıcı olmuyor da sizin sohbetiniz sıkıcı oluyor ?Kendinizi acımasız eleştiriyorsunuz bence.Elbette özeleştiri önemli ama sürekli de hata sizde olamaz değil mi? Son olarak insanlardan bağımsız sosyalleşeceğiniz hobiler edinebilirsiniz.Yeni bir enstrüman olabilir.Spor salonunda çocuklu anneleri görüyorum sporla da ilgilenebilirsiniz.Bence spor insana çoook iyi geliyor.Tek başınıza mutlu olduğunuzda herkes sizinle mutlu olmak istiyor
İnanın çok fedakarım kimse bana benim kadar fedakar olmadı ve çok ketum bir insanım, kimseye derdimi oturup anlatmam hep dinlerim ama günün sonunda hep yalnız kaldım
Ne kadar doğru dediniz gerçekten o kadar haklı bir yorum ki , hemen bağlanıyor ve derin anlamlar yüklüyorum galiba
Evet ya sınıf annesi de beni durduk yere engellemiş düşünün yani
O zaman fazla ketumsunuz. Bahsetmek istediğim şey ketumluk değil. Neden tüm insanlar size böyle davransın? Neden sizinle arkadaş olmasın?
Hayır arkadaşlarım oldu tabiki de, sorumu yanlış anladınız, ama belli şeyleri yapmaktan vazgeçince dagıldılar, eşimin ailesi var mesela, ama dedikodu kıskançlık laf taşıma var onlarıda ben kaldıramadım ve uzaklaştım hassas bir yapım var ama kötü bir insan değilim
Yada insanlar çıkarcı ve menfaatçi yoksa arkadaşlıklarını bile esirgiyorlar
Ben buna katılmıyorum. Öyle insan da vardır elbette ama tek iyi de siz değilsinizdir. Arkadaşlık kuramayanlar kendini böyle teselli ediyor anlıyorum, en iyi benim harika biriyim ama insanlar çıkarcı fesat kıskanç. Öyle insanlar da vardır ama hepsi de sizin çevrenizde toplanmamıştır herhalde.
Bu buluşmalarda maalesef ben gruplaşmalar yaşadım genelde dışlamaya çalışıyorlar, diğerleri ne yapıyor bilmiyorum. Ben en ufak istenmediğimi hissettiğim de buna kalbim dayanmıyor maalesef, evet beni aramadı diye pogaça yapmamak değil ama beni sadece menfaati için araması beni uzaklaştırdı, genelde etrafımda bu tarz insanlar var, görümcelerim bile hepsini toplayıp yemeğe alsam çocukları evi darma duman etse sesimi çıkarsam bir daha gelmezler, bende artık içime atmaktan ve telore etmekten çok yoruldum. Tükendiğimi hissediyorum. Çok sosyal olduğum anlar da oldu hatta yıllar ama o zamanlar da aslında limitim tükenmeye başlamış, içindeyken farketmiyordum ama o gerginlikler, alınganlıklar ve kullanılmak artık beni bitirdi ve uzaklaştım herkesten
Çalışan insanın ihtiyacı olmuyor zaten, evde olmak sıkıntılıBeni de tam tersi çok yakınlık yoruyor insanlarla çok görüşünce sıkılmaya başlıyorum. Özellikle de ev gezmelerini hiç sevmiyorum hem üşeniyorum hem yoruluyorum malum bir de çalışınca zor oluyor ama ileride çocuğum için katlanmaya çalışacağım galiba. Ben sosyal olamadım bari çocuğum sosyal olsun diyorum
uyguluycam yoruldum çünkü
