- 18 Ocak 2018
- 692
- 374
- 53
- 34
- Konu Sahibi Ponciginannesi
- #21
hayır aynı şehirdeyiz ama kendisi başka bir yerde çalışıyor sözleşmeli olarak
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Çok Yıprandım İyi Değilim..
- Konu Sahibi Ponciginannesi
- Başlangıç Tarihi
- 13 Nisan 2007
- 33.558
- 102.142
- 1.123
- 46
- Konu Sahibi Ponciginannesi
- #22
İşte çalışma hayatı iki ucu pis işte.
Hiç bir anne güle oynaya evladını evde bırakıp işe koşmuyordur elbet.
Ama hayat şartları zorluyor hepimizi maalesef.
Yerinizde olsam evladımın,eşimin ve kendimin sağlıklı olduğuna şükreder hayatıma devam ederdim.
Elbette üzülürsünüz,haklısınız da ama rica ederim kendinizi bu kadar yıpratmayın.
- 18 Ocak 2018
- 692
- 374
- 53
- 34
- Konu Sahibi Ponciginannesi
- #23
peki ya bu bakıcıda ansızın giderse ? o zaman ne yaparım diye düşünmeden edemiyorum
- 1 Eylül 2014
- 26.100
- 30.469
- 798
- 35
- Konu Sahibi Ponciginannesi
- #24
- 9 Ocak 2012
- 15.560
- 30.177
- 798
- Konu Sahibi Ponciginannesi
- #25
bence abartılı bir duygusallık yaşıyorsunuz. bir çocukluk dönemi boyunca aynı bakıcıyla devam etmesi imkansız zaten.
1 yılda 3-5 tane değiştirenler var. yara falan açılmaz çocukta merak etmeyin. ona da alışır. benim oğlan da bakıcı da bu arada. bakıcı rest çekti bi ara bana. ben de sen bilirsin bırakabilirsin dedim. o olmazsa öteki olur napalım
1 yılda 3-5 tane değiştirenler var. yara falan açılmaz çocukta merak etmeyin. ona da alışır. benim oğlan da bakıcı da bu arada. bakıcı rest çekti bi ara bana. ben de sen bilirsin bırakabilirsin dedim. o olmazsa öteki olur napalım
- 7 Ağustos 2014
- 56
- 80
- 38
- Konu Sahibi Ponciginannesi
- #26
Herkese hayırlı günler. çok zorlu bir süreç geçiriyorum şu an buraya neden yazıyorum, inanın onu bile bilmiyorum. eşim ile evlendiğimiz zaman dan sonra hep maddi sıkıntı yaşadık. aileler destek olmadı, çok sıkıntılar çektim .. allah kimseyi çaresiz bırakmasın rabbim bana bir evlat nasip etti. daha sonra da şartları iyi olan bir iş nasip etti. yeri geldi tuvalet temizledim yeri geldi merdiven sildim.. çok şeyler yaşadım.. çok insan gördüm çok darbe yedim. evimde hiç birşey yoktu evladıma sütle ekmek yedirdiğim günler oldu
eşim bu seneye kadar asgari ücretle çalışıyordu bu sene şükürler olsun ki maaşı 2000. TL oldu. bende asgari ücretle çalışıyorum ve sigortam yatıyor
1 yıl kayın validem dare etti. daha sonra ciddi anlamda sağlık sıkıntıları oluştuğu için bakmaya devam edemedi.
ben ilk başta kreşe gönderdim ama yavrum çok rahatsızlandı hastalandı.. öyle bir hastalandı ki 1 hafta hastanelerde rezil olduk üstelik iznim de yoktu.. dhaa sonra doktor kreşden almam gerektiğini yaşının çok küçük olduğunu söyledi bende zaten memnun kalmadım. daha sonra bakıcıya verdim.
yaklaşık 6 aydır bakıcımız bakıyordu herşey iyiydi.. yavrum için çogu seyi görmezden geldim, hep idare ettim anlayışlı oldum ama iyi niyet yaramadı sanırım..
Bir gün sabah kalktıgım da aradğım zaman ; artık gelmeyeceğini başımın çaresine bakmam gerektiğini söyledi. ansızın ortada kaldım..
yavrumu alıştırmak için ne emekler çektim, çok sıkıntılı bir süreç geçirdim, ruhen çok yoruldum, iyi kötü bir düzen oluşmuştu, evimde kamera sistemi olduğu için içim rahattı..
kayınvalidem geldi o gün bakıcı bulana kadar idare edebilirm dedi sagolsun.. onun da tedavileri devam ediyor .
dün bir bakıcı ile görüştüm evlerimiz çok yakınmış, biz küçük bir şehirde yaşadığımız için
burda bakıcı fiyatları (500 ile 700 750 arasında değişiyor) kendisinin engelli bir kızı varmış vefat etmiş biraz konuştuk sohbet ettik şartları söyledim kabul etti vs..
şimdi ben yavrumu yeniden alıştıracağım, iznim olmadığı için iş çıkışları ve hafta sonu alıştırma imkanım olacak ne yazık ki.. herşey sil baştan.. bütün herşey yeniden yaşanacak..
benim gücüm kalmadı sanki .. ruhen çok kötü hissediyorum kendimi. boguluyorum psikolojik olarak iyi değilim.
evimiz kira bu arada.. 650l kira+ 50 tl aidat veriyoruz. merkezi ısıtmalı bir evde oturduğumuz için onunda ücreti her ay ekleniyor.
şu an iş yerindeyim herşeyi toplarlayıp ben gelmiyorum diyesim var.. ama birşey tutuyor, evladıma baktıkca üzülüyorum, şimdi kim bilir yeni bir bakıcı nasıl bir travma oluşturacak kücücük dünyasında.. kimseye güvenim kalmadı,
kendim kuru ekmek yerim gerekirse asla gocunmam lakin evladıma yediremiyorum, bogazım düğümleniyor. yavrum benden birşey istediği zaman alamamak çok zoruma gidiyor
ben almasam da olur gezmesem de olur yemesemde olur herşey olur ama peki yavrum ?
dün gece sabaha kadar ağladım iş yerinde su an kafamı toparlayamıyorum sagolsun iş arkadaşım benim işlerimide halletti bugün ruh gibiyim.. tökezledim dibe vurdum sanki.. bu işten çıkarsam bir daha böyle bir iş bulmam mümkün değil.. dua ediyorum ama rahatlayamıyorum
yeniden birşeylere başlamak için kendimde o gücü bulamıyorum
oysa herkes bana sen çok güçlü bir annesin ileride evladın senin le gurur duyacak derdi..
o güçlü anne yok sanki.. yaşadıklarım beni maffetti.. içimde fırtınalar kopuyor
Üzülme sen elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorsun yavrun için ,eski zor zamanlarınıza dönmemek için travma olmaz emin ol ilerde seni anlayacak hatta işe git diyecek benimki öyle diyor bazen sızlansa da çalıştığımdan, çoğu zaman benim çalıştığıma minnettar.Durum müsait olsa çalışma derim ama zaten zorla bulduğun bir iş ara verip tekrar bulabilme ihtimalin yok o yüzden üzülme yeni bakıcıya da alışır .İnşallah çok iyi çıkar ve sizi bırakmaz da bırakırsa o zaman bakarsın .Böyle Böyle büyüyecek. Şimdi yeni görevin bakıcıyı tanımak yavrunu hazırlamak pes etmek yok.
- Konu Sahibi Ponciginannesi
- #27
Güçlü kuvvetli olmaya uğraşmayın, gerçekten söylüyorum bunu.
İnsan çok yıpranıyor, bazen koyvermek gerekir, sizde koyverin duygularınızı.
Sıkmayın kendinizi, sıktıkça çaresiz hissedeceksiniz kendinizi.
Sizin durumunuzu çok iyi anlıyorum.
2. çocuktan sonra ben aynı şekilde oldum.
Ne işimi bırakabiliyorum, ne de devam etmekle gönlüm rahat.
Bir psikiatriste gidin, bunu gerçekten tavsiye ediyorum.
İşler içinden çıkılmaz hal alıp sizi bu noktaya getirip, sağlıklı düşünemez hale getirdiğinde sanırım yapmanız gereken tek şey bu oluyor, ben gittim ve faydasını gördüm.
Sizin de destek almanız gerekiyor.
Ben bunu görüyorum.
Allah yardımcınız olsun, inanın bu günleriniz de geçecek.
Hangi gece sabah olmadı ki? Öyle düşünün.
Kolaylıklar dilerim, inşallah herşey gönlünüzdeki gibi olur.
İnsan çok yıpranıyor, bazen koyvermek gerekir, sizde koyverin duygularınızı.
Sıkmayın kendinizi, sıktıkça çaresiz hissedeceksiniz kendinizi.
Sizin durumunuzu çok iyi anlıyorum.
2. çocuktan sonra ben aynı şekilde oldum.
Ne işimi bırakabiliyorum, ne de devam etmekle gönlüm rahat.
Bir psikiatriste gidin, bunu gerçekten tavsiye ediyorum.
İşler içinden çıkılmaz hal alıp sizi bu noktaya getirip, sağlıklı düşünemez hale getirdiğinde sanırım yapmanız gereken tek şey bu oluyor, ben gittim ve faydasını gördüm.
Sizin de destek almanız gerekiyor.
Ben bunu görüyorum.
Allah yardımcınız olsun, inanın bu günleriniz de geçecek.
Hangi gece sabah olmadı ki? Öyle düşünün.
Kolaylıklar dilerim, inşallah herşey gönlünüzdeki gibi olur.
- 17 Kasım 2016
- 8.474
- En iyi cevaplar
- 1
- 28.696
- 548
- 42
- Konu Sahibi Ponciginannesi
- #28
Cok abartmissiniz. Cocuklar bizden daha cabuk alisiyor. Okulda ogretmenleri degisir, bakici degisir, anne baba hastalanabilir, sehir disina cikmak zorunda kalabilir vb. Vb.
Dunyadaki milyarca cocuk bu sekilde buyuyor. Hayatin olağan akışı bu.
Benim iki cocugum da buyudu. Ne psikolojileri bozuldu ne sagliklari. Cin gibiler masallah.
Dunyadaki milyarca cocuk bu sekilde buyuyor. Hayatin olağan akışı bu.
Benim iki cocugum da buyudu. Ne psikolojileri bozuldu ne sagliklari. Cin gibiler masallah.
- 5 Temmuz 2011
- 5.344
- 6.214
- 198
- Konu Sahibi Ponciginannesi
- #29
üzülmeyin lütfenHerkese hayırlı günler. çok zorlu bir süreç geçiriyorum şu an buraya neden yazıyorum, inanın onu bile bilmiyorum. eşim ile evlendiğimiz zaman dan sonra hep maddi sıkıntı yaşadık. aileler destek olmadı, çok sıkıntılar çektim .. allah kimseyi çaresiz bırakmasın rabbim bana bir evlat nasip etti. daha sonra da şartları iyi olan bir iş nasip etti. yeri geldi tuvalet temizledim yeri geldi merdiven sildim.. çok şeyler yaşadım.. çok insan gördüm çok darbe yedim. evimde hiç birşey yoktu evladıma sütle ekmek yedirdiğim günler oldu
eşim bu seneye kadar asgari ücretle çalışıyordu bu sene şükürler olsun ki maaşı 2000. TL oldu. bende asgari ücretle çalışıyorum ve sigortam yatıyor
1 yıl kayın validem dare etti. daha sonra ciddi anlamda sağlık sıkıntıları oluştuğu için bakmaya devam edemedi.
ben ilk başta kreşe gönderdim ama yavrum çok rahatsızlandı hastalandı.. öyle bir hastalandı ki 1 hafta hastanelerde rezil olduk üstelik iznim de yoktu.. dhaa sonra doktor kreşden almam gerektiğini yaşının çok küçük olduğunu söyledi bende zaten memnun kalmadım. daha sonra bakıcıya verdim.
yaklaşık 6 aydır bakıcımız bakıyordu herşey iyiydi.. yavrum için çogu seyi görmezden geldim, hep idare ettim anlayışlı oldum ama iyi niyet yaramadı sanırım..
Bir gün sabah kalktıgım da aradğım zaman ; artık gelmeyeceğini başımın çaresine bakmam gerektiğini söyledi. ansızın ortada kaldım..
yavrumu alıştırmak için ne emekler çektim, çok sıkıntılı bir süreç geçirdim, ruhen çok yoruldum, iyi kötü bir düzen oluşmuştu, evimde kamera sistemi olduğu için içim rahattı..
kayınvalidem geldi o gün bakıcı bulana kadar idare edebilirm dedi sagolsun.. onun da tedavileri devam ediyor .
dün bir bakıcı ile görüştüm evlerimiz çok yakınmış, biz küçük bir şehirde yaşadığımız için
burda bakıcı fiyatları (500 ile 700 750 arasında değişiyor) kendisinin engelli bir kızı varmış vefat etmiş biraz konuştuk sohbet ettik şartları söyledim kabul etti vs..
şimdi ben yavrumu yeniden alıştıracağım, iznim olmadığı için iş çıkışları ve hafta sonu alıştırma imkanım olacak ne yazık ki.. herşey sil baştan.. bütün herşey yeniden yaşanacak..
benim gücüm kalmadı sanki .. ruhen çok kötü hissediyorum kendimi. boguluyorum psikolojik olarak iyi değilim.
evimiz kira bu arada.. 650l kira+ 50 tl aidat veriyoruz. merkezi ısıtmalı bir evde oturduğumuz için onunda ücreti her ay ekleniyor.
şu an iş yerindeyim herşeyi toplarlayıp ben gelmiyorum diyesim var.. ama birşey tutuyor, evladıma baktıkca üzülüyorum, şimdi kim bilir yeni bir bakıcı nasıl bir travma oluşturacak kücücük dünyasında.. kimseye güvenim kalmadı,
kendim kuru ekmek yerim gerekirse asla gocunmam lakin evladıma yediremiyorum, bogazım düğümleniyor. yavrum benden birşey istediği zaman alamamak çok zoruma gidiyor
ben almasam da olur gezmesem de olur yemesemde olur herşey olur ama peki yavrum ?
dün gece sabaha kadar ağladım iş yerinde su an kafamı toparlayamıyorum sagolsun iş arkadaşım benim işlerimide halletti bugün ruh gibiyim.. tökezledim dibe vurdum sanki.. bu işten çıkarsam bir daha böyle bir iş bulmam mümkün değil.. dua ediyorum ama rahatlayamıyorum
yeniden birşeylere başlamak için kendimde o gücü bulamıyorum
oysa herkes bana sen çok güçlü bir annesin ileride evladın senin le gurur duyacak derdi..
o güçlü anne yok sanki.. yaşadıklarım beni maffetti.. içimde fırtınalar kopuyor
benim çocuğumda bakıcıda büyüdü üstelik anneanne babanne aynı şehirlerdeyken
2 senedir anaokulunda
bakıcıları hatırlamıyor bile
- 17 Haziran 2013
- 1.017
- 1.764
- 333
- Konu Sahibi Ponciginannesi
- #30
Ya çok zor bi durum gerçekten.
Kız kardeşim farklı bi şehirde doktor. Çocuğum hastalandı geçenlerde onun tavsiyesi ile bizim bulunduğumuz şehirdeki çocuk doktoru arkadaşına götürdük. Sabaha kadar uğraştık. Orda bi doktor hanım ağlıyordu. Ne oldu diye bizim tanıdık doktora sordum. İşte abla çocuğu hasta buda nöbetçi hastası bitmedi 24 saatten fazladır burda çok yıprandı. Çocuğuna üzülüyor evde yanında değilim diye dedi.
Yani herkes aynı şeyleri yaşıyor. O zaman bu doktor kızcağızda istifa eşiğine gelmişti. Bence ayrılmayın direnin. Allah büyük.
Eş dost akraba haber salın herkese bi yol bulunur
Kız kardeşim farklı bi şehirde doktor. Çocuğum hastalandı geçenlerde onun tavsiyesi ile bizim bulunduğumuz şehirdeki çocuk doktoru arkadaşına götürdük. Sabaha kadar uğraştık. Orda bi doktor hanım ağlıyordu. Ne oldu diye bizim tanıdık doktora sordum. İşte abla çocuğu hasta buda nöbetçi hastası bitmedi 24 saatten fazladır burda çok yıprandı. Çocuğuna üzülüyor evde yanında değilim diye dedi.
Yani herkes aynı şeyleri yaşıyor. O zaman bu doktor kızcağızda istifa eşiğine gelmişti. Bence ayrılmayın direnin. Allah büyük.
Eş dost akraba haber salın herkese bi yol bulunur
- 13 Mayıs 2011
- 3.942
- 3.658
- 373
- Konu Sahibi Ponciginannesi
- #31
yaşadıklarınızdan bu kadar etkilendiğinize göre iyi değilsiniz.
hepimiz bu yollardan geçtik geçiyoruz.
iki kez ortada bırakıldım bakıcılar tarafından.
biri memlekete gideceğim dedi 1 ay sonra bakayım dedi,
diğeri 200 tl fazla verene gitti 15 gün sonra aramaya başladı bakıcı buldun mu diye.
pişman oldu dönmek istedi.
önce kendinizi toparlayın, güçlü olun. ebeveyn olmak güçlü olmayı gerektiriyor.
mutlaka bir çare bulunur..
hepimiz bu yollardan geçtik geçiyoruz.
iki kez ortada bırakıldım bakıcılar tarafından.
biri memlekete gideceğim dedi 1 ay sonra bakayım dedi,
diğeri 200 tl fazla verene gitti 15 gün sonra aramaya başladı bakıcı buldun mu diye.
pişman oldu dönmek istedi.
önce kendinizi toparlayın, güçlü olun. ebeveyn olmak güçlü olmayı gerektiriyor.
mutlaka bir çare bulunur..
- 4 Temmuz 2013
- 7.360
- 6.944
- 248
- Konu Sahibi Ponciginannesi
- #32
çocuk büyüyene kadar,bakıcı sorunlar her annenin başında olduğu gibi bitmeyen sıkıntı.Travma yaşar diye düşünme.Alışma süreci Allah evladını sağlıkla büyütmeyi nasip etsin.Gerisi hayat meşakatı.Herkese hayırlı günler. çok zorlu bir süreç geçiriyorum şu an buraya neden yazıyorum, inanın onu bile bilmiyorum. eşim ile evlendiğimiz zaman dan sonra hep maddi sıkıntı yaşadık. aileler destek olmadı, çok sıkıntılar çektim .. allah kimseyi çaresiz bırakmasın rabbim bana bir evlat nasip etti. daha sonra da şartları iyi olan bir iş nasip etti. yeri geldi tuvalet temizledim yeri geldi merdiven sildim.. çok şeyler yaşadım.. çok insan gördüm çok darbe yedim. evimde hiç birşey yoktu evladıma sütle ekmek yedirdiğim günler oldu
eşim bu seneye kadar asgari ücretle çalışıyordu bu sene şükürler olsun ki maaşı 2000. TL oldu. bende asgari ücretle çalışıyorum ve sigortam yatıyor
1 yıl kayın validem dare etti. daha sonra ciddi anlamda sağlık sıkıntıları oluştuğu için bakmaya devam edemedi.
ben ilk başta kreşe gönderdim ama yavrum çok rahatsızlandı hastalandı.. öyle bir hastalandı ki 1 hafta hastanelerde rezil olduk üstelik iznim de yoktu.. dhaa sonra doktor kreşden almam gerektiğini yaşının çok küçük olduğunu söyledi bende zaten memnun kalmadım. daha sonra bakıcıya verdim.
yaklaşık 6 aydır bakıcımız bakıyordu herşey iyiydi.. yavrum için çogu seyi görmezden geldim, hep idare ettim anlayışlı oldum ama iyi niyet yaramadı sanırım..
Bir gün sabah kalktıgım da aradğım zaman ; artık gelmeyeceğini başımın çaresine bakmam gerektiğini söyledi. ansızın ortada kaldım..
yavrumu alıştırmak için ne emekler çektim, çok sıkıntılı bir süreç geçirdim, ruhen çok yoruldum, iyi kötü bir düzen oluşmuştu, evimde kamera sistemi olduğu için içim rahattı..
kayınvalidem geldi o gün bakıcı bulana kadar idare edebilirm dedi sagolsun.. onun da tedavileri devam ediyor .
dün bir bakıcı ile görüştüm evlerimiz çok yakınmış, biz küçük bir şehirde yaşadığımız için
burda bakıcı fiyatları (500 ile 700 750 arasında değişiyor) kendisinin engelli bir kızı varmış vefat etmiş biraz konuştuk sohbet ettik şartları söyledim kabul etti vs..
şimdi ben yavrumu yeniden alıştıracağım, iznim olmadığı için iş çıkışları ve hafta sonu alıştırma imkanım olacak ne yazık ki.. herşey sil baştan.. bütün herşey yeniden yaşanacak..
benim gücüm kalmadı sanki .. ruhen çok kötü hissediyorum kendimi. boguluyorum psikolojik olarak iyi değilim.
evimiz kira bu arada.. 650l kira+ 50 tl aidat veriyoruz. merkezi ısıtmalı bir evde oturduğumuz için onunda ücreti her ay ekleniyor.
şu an iş yerindeyim herşeyi toplarlayıp ben gelmiyorum diyesim var.. ama birşey tutuyor, evladıma baktıkca üzülüyorum, şimdi kim bilir yeni bir bakıcı nasıl bir travma oluşturacak kücücük dünyasında.. kimseye güvenim kalmadı,
kendim kuru ekmek yerim gerekirse asla gocunmam lakin evladıma yediremiyorum, bogazım düğümleniyor. yavrum benden birşey istediği zaman alamamak çok zoruma gidiyor
ben almasam da olur gezmesem de olur yemesemde olur herşey olur ama peki yavrum ?
dün gece sabaha kadar ağladım iş yerinde su an kafamı toparlayamıyorum sagolsun iş arkadaşım benim işlerimide halletti bugün ruh gibiyim.. tökezledim dibe vurdum sanki.. bu işten çıkarsam bir daha böyle bir iş bulmam mümkün değil.. dua ediyorum ama rahatlayamıyorum
yeniden birşeylere başlamak için kendimde o gücü bulamıyorum
oysa herkes bana sen çok güçlü bir annesin ileride evladın senin le gurur duyacak derdi..
o güçlü anne yok sanki.. yaşadıklarım beni maffetti.. içimde fırtınalar kopuyor
güncelleme ; anlaştıgımz kadın aradı bakmaktan vazgeçmiş..
- 11 Aralık 2017
- 1.488
- 770
- 38
- 32
- Konu Sahibi Ponciginannesi
- #33
Çocuk bir bakıcıya alismadan digerine alışmaya çalışacak şimdi Allah yardımcın olsunHerkese hayırlı günler. çok zorlu bir süreç geçiriyorum şu an buraya neden yazıyorum, inanın onu bile bilmiyorum. eşim ile evlendiğimiz zaman dan sonra hep maddi sıkıntı yaşadık. aileler destek olmadı, çok sıkıntılar çektim .. allah kimseyi çaresiz bırakmasın rabbim bana bir evlat nasip etti. daha sonra da şartları iyi olan bir iş nasip etti. yeri geldi tuvalet temizledim yeri geldi merdiven sildim.. çok şeyler yaşadım.. çok insan gördüm çok darbe yedim. evimde hiç birşey yoktu evladıma sütle ekmek yedirdiğim günler oldu
eşim bu seneye kadar asgari ücretle çalışıyordu bu sene şükürler olsun ki maaşı 2000. TL oldu. bende asgari ücretle çalışıyorum ve sigortam yatıyor
1 yıl kayın validem dare etti. daha sonra ciddi anlamda sağlık sıkıntıları oluştuğu için bakmaya devam edemedi.
ben ilk başta kreşe gönderdim ama yavrum çok rahatsızlandı hastalandı.. öyle bir hastalandı ki 1 hafta hastanelerde rezil olduk üstelik iznim de yoktu.. dhaa sonra doktor kreşden almam gerektiğini yaşının çok küçük olduğunu söyledi bende zaten memnun kalmadım. daha sonra bakıcıya verdim.
yaklaşık 6 aydır bakıcımız bakıyordu herşey iyiydi.. yavrum için çogu seyi görmezden geldim, hep idare ettim anlayışlı oldum ama iyi niyet yaramadı sanırım..
Bir gün sabah kalktıgım da aradğım zaman ; artık gelmeyeceğini başımın çaresine bakmam gerektiğini söyledi. ansızın ortada kaldım..
yavrumu alıştırmak için ne emekler çektim, çok sıkıntılı bir süreç geçirdim, ruhen çok yoruldum, iyi kötü bir düzen oluşmuştu, evimde kamera sistemi olduğu için içim rahattı..
kayınvalidem geldi o gün bakıcı bulana kadar idare edebilirm dedi sagolsun.. onun da tedavileri devam ediyor .
dün bir bakıcı ile görüştüm evlerimiz çok yakınmış, biz küçük bir şehirde yaşadığımız için
burda bakıcı fiyatları (500 ile 700 750 arasında değişiyor) kendisinin engelli bir kızı varmış vefat etmiş biraz konuştuk sohbet ettik şartları söyledim kabul etti vs..
şimdi ben yavrumu yeniden alıştıracağım, iznim olmadığı için iş çıkışları ve hafta sonu alıştırma imkanım olacak ne yazık ki.. herşey sil baştan.. bütün herşey yeniden yaşanacak..
benim gücüm kalmadı sanki .. ruhen çok kötü hissediyorum kendimi. boguluyorum psikolojik olarak iyi değilim.
evimiz kira bu arada.. 650l kira+ 50 tl aidat veriyoruz. merkezi ısıtmalı bir evde oturduğumuz için onunda ücreti her ay ekleniyor.
şu an iş yerindeyim herşeyi toplarlayıp ben gelmiyorum diyesim var.. ama birşey tutuyor, evladıma baktıkca üzülüyorum, şimdi kim bilir yeni bir bakıcı nasıl bir travma oluşturacak kücücük dünyasında.. kimseye güvenim kalmadı,
kendim kuru ekmek yerim gerekirse asla gocunmam lakin evladıma yediremiyorum, bogazım düğümleniyor. yavrum benden birşey istediği zaman alamamak çok zoruma gidiyor
ben almasam da olur gezmesem de olur yemesemde olur herşey olur ama peki yavrum ?
dün gece sabaha kadar ağladım iş yerinde su an kafamı toparlayamıyorum sagolsun iş arkadaşım benim işlerimide halletti bugün ruh gibiyim.. tökezledim dibe vurdum sanki.. bu işten çıkarsam bir daha böyle bir iş bulmam mümkün değil.. dua ediyorum ama rahatlayamıyorum
yeniden birşeylere başlamak için kendimde o gücü bulamıyorum
oysa herkes bana sen çok güçlü bir annesin ileride evladın senin le gurur duyacak derdi..
o güçlü anne yok sanki.. yaşadıklarım beni maffetti.. içimde fırtınalar kopuyor
güncelleme ; anlaştıgımz kadın aradı bakmaktan vazgeçmiş..
- 17 Kasım 2016
- 8.474
- En iyi cevaplar
- 1
- 28.696
- 548
- 42
- Konu Sahibi Ponciginannesi
- #34
Super moral vermissiniz. Gercek hayatinizda cani sıkılan insanlara boyle konusmayin Allah aşkina.
- 7 Kasım 2017
- 2.913
- 4.588
- 53
- Konu Sahibi Ponciginannesi
- #35
Bakıcının parası maaşınıza yakınsa işten çıkıp kendiniz bakın.
Ama zorlayacaksa gerçekten verin bakıcıya.
Şöyle Allah korkusu olan, merhametli iyi bir insansa yolunuza devam edersiniz onunla.
Vicdan yapıyorsunuz haklı olarak ama bebeğiniz alışır.İhtiyaçları karşılansın,ilgi görsün alışır ne varki.
Siz bu kadar duygusallaşmayın,mantıklı karar vermeye çalışın.
Başta da söylediğim gibi,çalıştığınızın çoğu bakıcıya gidecekse, işten çıkmanız taraftarıyım.
Eşinizin iş durumu nedir?
Onun çok daha iyi bir iş bulma olasılığı var mı,bak o zaman süper olur.
Ama zorlayacaksa gerçekten verin bakıcıya.
Şöyle Allah korkusu olan, merhametli iyi bir insansa yolunuza devam edersiniz onunla.
Vicdan yapıyorsunuz haklı olarak ama bebeğiniz alışır.İhtiyaçları karşılansın,ilgi görsün alışır ne varki.
Siz bu kadar duygusallaşmayın,mantıklı karar vermeye çalışın.
Başta da söylediğim gibi,çalıştığınızın çoğu bakıcıya gidecekse, işten çıkmanız taraftarıyım.
Eşinizin iş durumu nedir?
Onun çok daha iyi bir iş bulma olasılığı var mı,bak o zaman süper olur.
- Konu Sahibi Ponciginannesi
- #36
İşten çıkıp, çocuğuna belli bir yaşa kadar bak. ayrıca başka bir çocuğa evinde bakıp ek gelir kazanabilirsin...Herkese hayırlı günler. çok zorlu bir süreç geçiriyorum şu an buraya neden yazıyorum, inanın onu bile bilmiyorum. eşim ile evlendiğimiz zaman dan sonra hep maddi sıkıntı yaşadık. aileler destek olmadı, çok sıkıntılar çektim .. allah kimseyi çaresiz bırakmasın rabbim bana bir evlat nasip etti. daha sonra da şartları iyi olan bir iş nasip etti. yeri geldi tuvalet temizledim yeri geldi merdiven sildim.. çok şeyler yaşadım.. çok insan gördüm çok darbe yedim. evimde hiç birşey yoktu evladıma sütle ekmek yedirdiğim günler oldu
eşim bu seneye kadar asgari ücretle çalışıyordu bu sene şükürler olsun ki maaşı 2000. TL oldu. bende asgari ücretle çalışıyorum ve sigortam yatıyor
1 yıl kayın validem dare etti. daha sonra ciddi anlamda sağlık sıkıntıları oluştuğu için bakmaya devam edemedi.
ben ilk başta kreşe gönderdim ama yavrum çok rahatsızlandı hastalandı.. öyle bir hastalandı ki 1 hafta hastanelerde rezil olduk üstelik iznim de yoktu.. dhaa sonra doktor kreşden almam gerektiğini yaşının çok küçük olduğunu söyledi bende zaten memnun kalmadım. daha sonra bakıcıya verdim.
yaklaşık 6 aydır bakıcımız bakıyordu herşey iyiydi.. yavrum için çogu seyi görmezden geldim, hep idare ettim anlayışlı oldum ama iyi niyet yaramadı sanırım..
Bir gün sabah kalktıgım da aradğım zaman ; artık gelmeyeceğini başımın çaresine bakmam gerektiğini söyledi. ansızın ortada kaldım..
yavrumu alıştırmak için ne emekler çektim, çok sıkıntılı bir süreç geçirdim, ruhen çok yoruldum, iyi kötü bir düzen oluşmuştu, evimde kamera sistemi olduğu için içim rahattı..
kayınvalidem geldi o gün bakıcı bulana kadar idare edebilirm dedi sagolsun.. onun da tedavileri devam ediyor .
dün bir bakıcı ile görüştüm evlerimiz çok yakınmış, biz küçük bir şehirde yaşadığımız için
burda bakıcı fiyatları (500 ile 700 750 arasında değişiyor) kendisinin engelli bir kızı varmış vefat etmiş biraz konuştuk sohbet ettik şartları söyledim kabul etti vs..
şimdi ben yavrumu yeniden alıştıracağım, iznim olmadığı için iş çıkışları ve hafta sonu alıştırma imkanım olacak ne yazık ki.. herşey sil baştan.. bütün herşey yeniden yaşanacak..
benim gücüm kalmadı sanki .. ruhen çok kötü hissediyorum kendimi. boguluyorum psikolojik olarak iyi değilim.
evimiz kira bu arada.. 650l kira+ 50 tl aidat veriyoruz. merkezi ısıtmalı bir evde oturduğumuz için onunda ücreti her ay ekleniyor.
şu an iş yerindeyim herşeyi toplarlayıp ben gelmiyorum diyesim var.. ama birşey tutuyor, evladıma baktıkca üzülüyorum, şimdi kim bilir yeni bir bakıcı nasıl bir travma oluşturacak kücücük dünyasında.. kimseye güvenim kalmadı,
kendim kuru ekmek yerim gerekirse asla gocunmam lakin evladıma yediremiyorum, bogazım düğümleniyor. yavrum benden birşey istediği zaman alamamak çok zoruma gidiyor
ben almasam da olur gezmesem de olur yemesemde olur herşey olur ama peki yavrum ?
dün gece sabaha kadar ağladım iş yerinde su an kafamı toparlayamıyorum sagolsun iş arkadaşım benim işlerimide halletti bugün ruh gibiyim.. tökezledim dibe vurdum sanki.. bu işten çıkarsam bir daha böyle bir iş bulmam mümkün değil.. dua ediyorum ama rahatlayamıyorum
yeniden birşeylere başlamak için kendimde o gücü bulamıyorum
oysa herkes bana sen çok güçlü bir annesin ileride evladın senin le gurur duyacak derdi..
o güçlü anne yok sanki.. yaşadıklarım beni maffetti.. içimde fırtınalar kopuyor
güncelleme ; anlaştıgımz kadın aradı bakmaktan vazgeçmiş..
- 17 Aralık 2015
- 26.982
- 49.298
- 598
- Konu Sahibi Ponciginannesi
- #37
isten ayrilip hem kendi cocugunuza bakip hemde baska bir cocuk daha bakim icin alamazmisiniz ? yani verdiginiz bakici parasini falan cikarsak sizin maasinizdanda elinize 650 700 lira kaliyor ayni parayi cocuk bakiciligindanda alabilirsiniz
- 16 Haziran 2013
- 1.417
- 2.323
- 208
- Konu Sahibi Ponciginannesi
- #38
Allah bır kapıyı kapatır binbir kapıyı acar...lutfen rızkı veren Allahtır...hepımız ne zor gunlerden geçtik...dua edın...Rabbım guzel ımkanlar cıkarsın karsınıza...
- 20 Mart 2018
- 159
- 101
- 18
- 36
- Konu Sahibi Ponciginannesi
- #39
Bence kreşi yeniden düşünün.Benim bir sürü arkadaşım var çocukları 1.5-2 yaşında kreşe giden hiçbişey olmuyor.Hepsi de çok memnun Dil gelişimi el beceresi arttı vs diye öve öve bitiremiyorlar zaten çocuklar evde sıkılıyor çocuk içinde iyi olur.Hem bissürü denetimi var hepsi kötü olmaz öğretmenlerin.
- 9 Ocak 2018
- 1.201
- 909
- 43
- 38
- Konu Sahibi Ponciginannesi
- #40
toparlan canım sen annesin ve güçlüsün unutma.... yaşını bilmiyorum bebeğin ama geçicek bu zamanlar onunla guzel vakıt geçir eğlendir... bakıcı bulmuşşsun inan ben ne zorluklar yaşadım bulamadım bıraz onunla ıdare et 3 yaşına gelince başlat kreşe... hastalanacak kreşte bu çok normal...
