Merhabalar,
Dün konu açmıştım nereye taşınmalıyım diye. Orda detaylar mevcut. Kısaca eşimle şirket kurduk. İşlerimiz için bir süredir ailelerimizin şehirlerinde çaba gösteriyoruz. Ailelerle kaldığımız İçin özellikle ben çok yıprandım. Üstelik plansız olarak hamile kaldım.
Bugün eşimle aramızda süregelen bir problem hakkında fikirlerinizi almak istiyorum.
Geçen gün yürüyüş yaparken ailesinin yanında konuşulan bir mevzu hakkında ikimiz de gerildik ve bir süre sonra yolda oldukça yüksek sesle benimle konuşmaya başladı. Ben onun tepkiselliğinden dolayı cevap vermedim.Eve gelince özür diledi. Ama ben Hâlâ üzgün hissediyordum.
Aslında son aylarda beni en çok rahatsız eden şey aile evinde olduğumuz İçin mutfak işleri, misafirlikler vs oldu. Kendimize ait olan hayatımızı sık sık özlüyordum. Özellikle mutfak işleri beni çok yormaya başladı.
Şimdi ise benim ailemin evine geldik. Ailem kardeşimin yanında. Dün pazara çıkmıştık. Eşimden dolabı temizlemek ve eşyaları yerleştirmek için yardım istedim(çok eşya vardı, market alışverişi de yapmıştık) O da beni sürekli erteledi. Ben de mutfak o şekilde kalmasın diye yapmaya başladım. Eşim o sırada dizi izliyordu. İşin içinde temizlik olduğu İçin uzun sürdü. Bir ara geldi ama yardım etmesini istemedim. Sinirli olduğumu söyledim.
Ben odaya gelince o da bilgisayarını alıp salona geçti. Niyetim yatağa davet etmek ve onunla sakince konuşmaktı. İşlerim var dedi ve gelmedi. Ben de uyudum. Saat iki buçuk gibi uyandığımda tuvaletteydi(çok uzun süreler tuvalette kalıyor) Ben de kapıyı tıklattım ve lavaboya gideceğimi söyledim. Akabinde yatağa geldi. Neden gergin olduğumu sorunca ben de ev işleri konusunda yeterince sorumluluk almadığı İçin çok yorulduğumu ve ben ev işi yaparken dizi izlemesinin, sosyal medyada takılmasının beni rahatsız ettiğini söyledim. O da benim bu gergin halimi görmemek için yatağa gelmediğini söyledi. Bu beni daha çok gerdi. Ve ağlaya ağlaya uyudum. Eşim de bir şey söylemedi, uyudu.
Eşim plansız yaşayan, bazen çok yoğun çalışan bazen hiç çalışmayan biri. Ben de aksine planlı olmayı severim. Zaman zaman işlerimiz dışarıda oluyor. Çoğu zaman da evden çalışıyoruz. Ama o iki saat verimli çalışacak diye önce de sonra çok boş yapıyor. Ben de sürekli bir koşturmaca halimdeyim. Zihnen ve bedenen yoruluyorum. En önemlisi eşim tarafından haksızlığa uğramış hissediyorum. Ben sinirlenecem diye bana gönülsüzce yardım ediyor. Ben söylemeden hiç bir işi yapmıyor. Artık çok yoruldum. Dinlenmek, kendi işlerimi ve okumalarımı yapmaya hasret kaldım. Üstelik kendisi eleştirilme ve gönül alma konusunda hiç yapıcı değil. Ve çocuğumuz olacak eşim bu şekilde davranmaya devam ederse ben daha çok gerilecem. Zaten taşınma mevzusu vardı aklımda bir de eşimin bu davranışları beni çok üzdü. Nasıl yol izlemeliyim?
