- 2 Şubat 2020
- 12.655
- 28.864
- 528
Merhaba hanimlar. Eşimle aramda 11 yaş var ve geç yaşlarda evlilik yaptık. Evlendikten sonra hiç korunmadık malum eşimin yaşı ileri, benim ailemde de erken menapoz var. Annem 37 yaşında, teyzelerim de 40'ı görmeden menapoza girdiler. Yani çok yüksek ihtimalle hem eşimin yaşından hem benim genetik mirasımdan dolayı ikinci çocuk için şansımız yüksek olmayacak. Bu yüzden hemen çocuk yapmayı düşündük. Balayında hamile kalmışım, ne yazık ki dış gebelik dendi. Yeni evliyken oldukça zorlu bir süreç yaşadık. Dış gebeliğin üzerinden aylar geçti, hiç umudumu kaybetmemiştim. Doktora gittik muayene bile etmeden bir kez hamile kaldıysam bende hiçbir sorunun olmadığını söyledi. Deniyoruz deniyoruz olduramıyoruz. Benimle aynı zaman evlenen arkadaşım asla çocuk istemiyordu, doğum kontrol hapı kullanırken hamile kaldı bebeğine kavuştu. Karşı komşumuzun hamile olduğunu duyunca gözlerim doldu. Evet çocuk konusunu abarttığımı biliyorum. Ama çevremde hamile kalan kimseyle görüşmek istemiyorum. Onları her gördüğümde kaybettiğim bebeğimi hatırlıyorum. Kıskanıyorum. Rahatsız oluyorum. Sanırım artık denemekten vazgeçiyorum. Ama içimde hala bir umut var...