Coronasavar


Hani Corona bittikten sonra nüfüsü 10'a kadar yükseltecektin?

Gerçekten 1den fazla çoçuga olan annelerin önünde saygi ile egiliyorum. Benim 1 tane var, yetisemiyorum yaa.
 
Hani Corona bittikten sonra nüfüsü 10'a kadar yükseltecektin?

Gerçekten 1den fazla çoçuga olan annelerin önünde saygi ile egiliyorum. Benim 1 tane var, yetisemiyorum yaa.
Beni çok yanlış anlamışsın Aryacığım. 10'a kadar yükselteceğim şey çocukların sayısı değil, korunma yöntemlerinin sayısıydı. Öyle bir kafayı yeme modundayım. Az önce büyükle tuz hamuru yaptık, kardeşiyle el izlerini çıkardılar. Sonra hamuru fırınladık, birazdan boyayacak. Anlatınca ne şirin, ama ben etkinlik düşünmekten sıyırdım ya. Bir de kendi kendilerine de oynayabilen çocuklar bunlar. Kendi kendilerine oynamayan çocukların analarını düşününce içim onlar adına daralıyor.
 


Benim kizim simdi boya yapiyor fakat yarim saat sonra bikacak ve benide dahil edecek. Bazen kendi kendi oynuyor, ama çogu zaman benim yada babasi ile oynamak istiyor. Cok fazla sosyal bir çoçuk. Geçenlerde bahçede büskivi yiyor hemen yanimizdaki komsuya "Beyefendi BEYEFENDI (adam bakincaya kadar devam ediyor), sonra adam bakiyor "ben büskivi yiyorum, çoook lezetli" diye konusuyor. Ki biz komsular ile hiç iletisimimiz bile yok

Ha bu arada bende gelecek hafta, hayatimda ilk defa kurabiye yapacagim kizim ile. Merdanem bile yoktu, malzemeleri siparis ettim, haftaya gelecek. Bakalim ne olacak. Yorucu olacagi kesin :)
 
Benim tüp kamyonum vardı küçükken.
Benim de bir kaleydoskopum vardı. Aşıktım kendisine. Çünkü içindekiler cam parçalardı, genelde plastikten yapılır. Ay nasıl ışıl ışıl bir şey, baktıkça büyüleniyorum, bütün gün elimde, bütün gün gözümde. Sonra bir gün elimden kaydı, düştü yere. İçindeki aynalar filan tuz buz. Çocukluğumun ilk travması olabilir. Bak hala hatırladıkça ağlayasım geliyor ciddi anlamda. =)) Sonra yaş ilerleyince ona benzer bir şey çok aradım, ama ya hep plastik ya da çok dehşet pahalı, antika cinsleri var. Bir gün bulacağım ama... Umudumu yitirmedim daha.
 

Eşim geçenlerde erken evliliğe niye karşı bu insanlar anlamıyorum,
Oğlanları 18 yaşında evlendirecegim dedi.
Kızı napcan dedim,
O 30u bekleyecekmis
 
Babalar böylede ondan,kızlarını paylaşmak istemezler.
Oysaki düşünseler bizleride babalarımızdan istediler yani.

Düşünüyor düşünmez olur mu.
7 yıl oldu evleneli hala babama,
Ben olsam riza vermezdim kızımın evlenmesine diyor
Babam içinden ne dediyse, 2 oğlandan sonra çok sürpriz bir gebelikle kızımız oldu.
Çok çekeceğimiz var
 
Aramızda jenerasyon farkı var seninle resmen, okuyunca onu anlamadım
 

İstediği kadar desin bir şekilde evleniyoruz bu adamlarla.
Şimdi öyle derlerde vakti geldiği zaman üzülsede evet diyecek buna.
Bizim damatta öyle ben nasıl verecem bu kızı diyor,aynını ona dedim sende bizden aldın dedim güldü:))
 
Eşim geçenlerde erken evliliğe niye karşı bu insanlar anlamıyorum,
Oğlanları 18 yaşında evlendirecegim dedi.
Kızı napcan dedim,
O 30u bekleyecekmis
Eşimde kendi lisede yatılı okuduğu için oğluma da şurada 11-12 senesi var diyor, gitsin hayatı öğrensinmis yatılı okuldan kızım için İstanbul'da yanımızda okur üniversiteyi de özel üniversiteye göndeririz diyor. Ben erken evlendim nispeten, inşallah karşısına benim gibi mikemmel bir adam çıkmazda 30' a kadar niyetlenmez diye de hem kendini övüyor hemde kızının evliliğe bakışını görmüş oluyorum
 

Ben o dönemi bir heycanla bekliyorum aslinda. Ilk asik oldugu, kalbi kirildigi, erkek dedikodusunu yapmak yada ne bilim daha felsefik sohbetleri yapmak bekliyorum.

Babasi ilk basta dehsete düser bence, kizim ondan baska birisine asil oldugunda. Ama maço erkek olmadigindan çabuk kabul eder gibime geliyor.
 

Onu ben diyorum
Oğlanları yabancı dilleri de gelişsin diye lisede yurtdışına yollamayı planlıyorum

Böyle diyoruz da, corona dan önce iki oğlan anneannelerine gittiler, 2 gün 1 gece.
Ev nasıl sessiz
Kız Zaten kendi kendine takılıyor.
Ilk 12 saat aşırı mutluydum
Sonra elimi ayağımı nereye koyacağımı sasirdim
Ertesi gün, ya beni niye aramiyorlar ozlemediler mi diye annemi aradim.
 
Benim çocukluğuma dair hatırladığım en erken tutku bir kitap. Daha o zamandan belliymiş kitap aşığı olacağım. Kreşe gidiyorum, oyuncakların ve masal kitaplarının dizildiği bir oda var. Ordan bir kitaba hastayım. Hergün gibi resimlerine bakıp sayfalarını okşuyorum. Her akşam eve giderken acaba alıp eve götürsem benim mi olsa diyorum sonra yok olmaz ama o zaman çalmış olurum hırsız olurum diye 3-4 yaşında vicdan ve ahlak muhasebesi yapıyorum. O yaşlarda okuma yazma bilmediğim için kitabın adını da asla öğrenemedim, zaten o an için önemli olan da adı değildi. Ama bilseydim şimdi o kitabı bulup almayı çok isterdim. Hala gözümün önünde. Bu da böyle bir anımdır.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…