Arkadaşlar lütfen yargılamayın.. derdimi paylaşmak istiyorum sadece..
Bundan yaklaşık 8 sene önce görücü usulü evlendim. Eşim amcamın hac arkadaşının oğluydu. O sıralar babamla ilgili problemler yaşıyorduk. Daha önceki konumda bahsetmiştim. Amcam eşimi tanımamasına rağmen çok övdü. Şöyle iyiler namazlı abdestliler.. ailesi çiftçi oğlanında organik tarım ilaçları dükkanı var falan filan.. yani köprüyü geçene kadar bir sürü yalan söylediler.. evlendim tam bir hayal kırıklığı. Namaz zaten kalmıyor, sinirli, beni tek başıma dışarı çıkarmıyor. Bakkala bile. Zaten bilmediğim küçük bir ilçe. Istanbul dan gittim. (Allahım yazdıkça ne salağım diyorum.) Gidecek bir yerim yok. Kendisi de gezdirmiyor. Bide annesigille yan dairedeyiz. Yatmaya eve gidiyorum. 1.5 ay evden çıkmadığım oldu. Gerçi çıkınca da eve gelene kadar suratı asık. Bu özellikleri maalesef hala değişmedi. İnanın yazdıkça çok kötü oluyorum. O yüzden burda kesicem konuyu siz sordukça tekrar yazarım.
Bi kere boşanmak için ailemin yanına geldim. 1.5 yıllık evliyken.. ama boşanma deyince bi keresinde bırakmadıkları için oğlumuda vermez diye. . gezmeye gidiyorum dedim bir daha dönmicektim. İkimizin aile yapısıda boşanmaya çok karşı. Ama ailem(annem babam) şiddet olduğu için kabul etti. Ama ne onun tarafı nede bizim aile büyükleri araya girdi sözler verildi. Neticede şiddet normaldi her ailede oluyordu. Ailemin evinde hiç rahat etmedim. 2.5 ay kaldım. Babam bir yandan destek oluyordu bir yandan başıma kakıyodu. Bir yanda hiç değişmeyen aynı kumarbaz babamdı. Geri döndüm aslında hiç düzelmedi desem yalan olur ama hala sinirli, küfürbaz ve şiddet eğilimli..
Sürekli olarak açığımı kolluyor. Eleştiriyor. Boşanmak istiyorum ama maalesef.. kaç kez eşimle konuştum ayrılmak istediğimi söyledim ama müsade etmiyor. Annemlerin durumu benden daha beter. Oraya gidemem. Bu süreci kaldıracak kadar güçlü değilim. Çok duygusalım.
Eğer boşanırsam bir daha asla evlenmek istemiyorum. Çocuklarımla mutlu olmak istiyorum. Sürekli eşimin ölmesi için dua ediyorum. Bu kadarına olayın yanında eşim biraz iyi olsa herşeyi unutuyorum. Mutlu olmak istiyorum.
Bide son zamanlarda eşim eve geç gelmeye başladı. Haftanın belirli günleri erkek arkadaşlarıyla dini sohbetlere gidiyor. 12 de eve geliyor o günler. Ama ben ondan izinsiz bakkala bile gidemiyorum. Gitmeye kalksam hemen şiddet eğilimi. . Çok doldum ama şimdilik bir çıkış yolum yok. Önce annemlerin babamdan ayrılmasını bekliyorum. Onlar kendine yeni bir hayat kurunca bende ona göre hayatımı şekillendiricem. O sırada çocuklarımda büyür biraz.