6 yillik evliyim. esimin evlenirken de is problemi vardi. askere gitti geldi is buldu evlendik.
maasinin yarisi kiraya gidiyordu. bende daha kalici bir ise girince konut kredisine girdik. kiranin ustune biraz daha ekleyip ev sahibi oluruz diye dusunduk dusundum daha dogrusu. konut kredisinin son yili ama bide bana sorun.
neyse arada cok issizlikleri oldu. her is degistirmesinde yenisini bulana kadat zaman geçti sıkıntı cektik.
esimin mezun oldugu alan ve yaptigi is ile hayalindeki is her zaman farkliydi. mezun oldugu alani zoraki hatta omun deyimiyle midesi bulanarak yapiyordu. o derecede sevmiyor.
gel zaman git zaman bi şekilde yapmak istedigi isi yapmaya basladi. once maasli olarak sonra ek is gibi en sonunda da tumden kendi isini yapmaya basladi.
hesapta patron. hesapta rakamsal olarak cok geliri var. ama bana sorarsaniz asgari ücret kadar bile yok. kartin her ay anca asgarisini oduyoruz. faturalar derseniz kesilmeye yakin. aylardir durum böyle. aslinda hic duzenli odeme yaptigimizi hatirlamiyorum ya neyse.
ben maasimla krediyo oduyorum. onceden anca krediyi karsiliyordu. simdi biraz elime kaliyo. her ay eve katmicam kendime ayircam diyorum ama gene eve gidiyor. ve bi şekilde ben eve katki sagladikca esim evi gecindirdigini saniyor.
o kadar bunaldim ki. calismasa daha iyi masrafi olmaz en azindan. evle cocukla ilgilensin otursun evde. bir fabrikaya isci olarak girip asgari ucret alsin raziyim. min. seviyede yasayabilirim cunku. beklentim cok azdir. cok parada hiç gozum yok. huzurumuz olsun borcumuz olmasin yeter.
dusunmemeye isiyle ilgilenmemeye calisiyorum ama olmuyor. boyle kriz geliyor ara ara bana. ya maasli is bul ya biter diyorum bazen. isini seciyo.ama ayrilmak icinde bir eylemi yok. yeni ev tut esya al altindan ben tek basima kalkamam. onun gitmesi lazim ama gitmiyor. ayni evde kalınca da bi sure sonra mecburen normale donuyoruz. taa ki bi sonraki krizime kadar.
cok yoruldum. kendimi sıkışmış gibi hissediyorum. ailemin yanina gitme sansim yok. keske olsaydi hem cocuguma da onlar bakardi.
bende fikirlerinizi merak ettim. goremediklerimi gorurum belki sayenizde
maasinin yarisi kiraya gidiyordu. bende daha kalici bir ise girince konut kredisine girdik. kiranin ustune biraz daha ekleyip ev sahibi oluruz diye dusunduk dusundum daha dogrusu. konut kredisinin son yili ama bide bana sorun.
neyse arada cok issizlikleri oldu. her is degistirmesinde yenisini bulana kadat zaman geçti sıkıntı cektik.
esimin mezun oldugu alan ve yaptigi is ile hayalindeki is her zaman farkliydi. mezun oldugu alani zoraki hatta omun deyimiyle midesi bulanarak yapiyordu. o derecede sevmiyor.
gel zaman git zaman bi şekilde yapmak istedigi isi yapmaya basladi. once maasli olarak sonra ek is gibi en sonunda da tumden kendi isini yapmaya basladi.
hesapta patron. hesapta rakamsal olarak cok geliri var. ama bana sorarsaniz asgari ücret kadar bile yok. kartin her ay anca asgarisini oduyoruz. faturalar derseniz kesilmeye yakin. aylardir durum böyle. aslinda hic duzenli odeme yaptigimizi hatirlamiyorum ya neyse.
ben maasimla krediyo oduyorum. onceden anca krediyi karsiliyordu. simdi biraz elime kaliyo. her ay eve katmicam kendime ayircam diyorum ama gene eve gidiyor. ve bi şekilde ben eve katki sagladikca esim evi gecindirdigini saniyor.
o kadar bunaldim ki. calismasa daha iyi masrafi olmaz en azindan. evle cocukla ilgilensin otursun evde. bir fabrikaya isci olarak girip asgari ucret alsin raziyim. min. seviyede yasayabilirim cunku. beklentim cok azdir. cok parada hiç gozum yok. huzurumuz olsun borcumuz olmasin yeter.
dusunmemeye isiyle ilgilenmemeye calisiyorum ama olmuyor. boyle kriz geliyor ara ara bana. ya maasli is bul ya biter diyorum bazen. isini seciyo.ama ayrilmak icinde bir eylemi yok. yeni ev tut esya al altindan ben tek basima kalkamam. onun gitmesi lazim ama gitmiyor. ayni evde kalınca da bi sure sonra mecburen normale donuyoruz. taa ki bi sonraki krizime kadar.
cok yoruldum. kendimi sıkışmış gibi hissediyorum. ailemin yanina gitme sansim yok. keske olsaydi hem cocuguma da onlar bakardi.
bende fikirlerinizi merak ettim. goremediklerimi gorurum belki sayenizde