Kadın, erkek, çocuk veya herhangi bir canlı hiçbir şekilde şiddeti hak etmiyor, evet şiddet gördüğü halde ısrarla ayrılmayan, kocam ne yapayım döverde söverde diyen, şiddete katlandığı için her seferinde daha fazla şiddet görenler var ama ne kadar kızsakta onlarda bunu hak etmiyor, maalesef şiddet görünce ve etraflarındakiler erkek döver, sen kadınsın kır dizini otur dediği için dayak yemeyi normal görüyor ve özgüvenlerini yitirdikleri, korktukları için ayrılamıyorlar.
Benim oturduğum yerde biri var, haftada en az 3-4 defa kavga ederler, kadın öldüresiye şiddet görüyor, feryatlarını, haykırışlarını herkes duyuyor ama hiçbirimiz müdahale edemiyoruz çünkü kadın istemiyor.
Kızmıyor muyum sonuna kadar kızıyorum, sinirleniyorum, bağrışmaları duyunca tansiyonum düşüyor, alışkın değilim böyle şeylere ama elimiz kolumuz bağlı, üstelik kendi geliri, kendi evi var, arada çocukta yok, evden kovuluyor hadi karakola git deniyor gitmiyor, ısrarla kapıda bekliyor, darp raporu almıyor siz dışarıdan biri olarak ne yapabilirsiniz ki?
Başka bir ailenin bıçaklı yumruklu karı-koca kavgasına müdahale ettik, yemediğimiz laf kalmadı, üstüne eşim az kalsın bıçaktan nasibini alıyordu.
Herkes eşinden şiddet görüyor deyip devam ediyorlar, herkes eşinden şiddet görmüyor oysa, onlar hayatlarına kaldıkları yerden devam edip sanki bir saat önce birbirlerini öldürme noktasına gelmemişler gibi aşkım, canım derken siz yaşadığınız yürek çarpıntılarıyla kalıveriyorsunuz.