Dayanamiyorum artik!!!!!!!!

Her insanin aile problemleri olabilir.buna bisey diyemem.ama siz yeterince azme sahip degilsiniz.hayatta nazi insanlarin olumsuz elestirilerine tesekkur edip iyi seyler basardim.lise bilre giderken kilo almistim.sisman sayilmazdim ama kilom belliydi.birgun biri bana " bu yasta bu kilo yasindanda buyuk gizukuyorsun " demisti.oturup karalar baglamadim.diyet ve spor ile tam 12 kilo verip 57 kilo olmustum.ve miladim olmustu.onun sayesinde bu yasima kadar yeme duzenim oturdu ve hep zayif bir insan oldum.
Meslek lisesi okuyordum giyim bolumu.birgun bi hocam bana pantolununum pacasina overlok cekmemi istedi.bende cekerken makinana arzilandi cok hafif yamuldu ucu.zaten ice dikis olacakti belli olmazdi asla.ama o hoca bana aynen su cumleyi kurdu "sende hata yok sana verdigim icin ben hataliyim demisti"simdi ogretmen oldum.sadece bunlar degil daha bircok sey yasadim.ama hep onume baktim..suan kizdiginiz insanlara bigun tesekkur etmek sizin elinizde olabilirdi.o ofretmenim diye gecinen rehber ogretmeninize gibi...
neye sahipsem hepsi inat yuzunden yeminle:)
 
Hep daha iyisini istedigimiz icinmi elimizdekilerle yetinmeyi bilmiyoruz dersin?
Kendini sevmekle baslamalisin.
Ama herseyden once destek şart görünüyor.
 
çevrenizdeki herkes mi cins anlamadım.
yıllarca medya kuruluşlarında, reklam ajansında müşteri temsilciliği yaptım, hep güzel, manken gibi kadınların yaptığı bir iş olarak bilinir ama gayet kilolu olup sektör kurdu arkadaşlarım vardı, keza ben de hamileyken 80 küsür kilolarda top gibi yuvarlanarak çalıştım, kimse şişkosun sivilcelisin bu işi yapamazsın demedi. siz önerileri yanlış yorumluyor olabilir misiniz? hele ki 55 kiloyken...
 
Ben yasayamiyorum bu hayati artik zaten ne zaman yasayabildim ki. Bi insan hem cirkin hem fakir hem berbat bi aileye sahip hem beceriksiz hem gerizekali olabilir mi benim iste bu. Aldigim her nefes benim degilmis gibi sanki yanlislikla dogmus gibi hissediyorum. Her aynaya bakisimda kendimi bogazlamak istiyorum. Bu hayatta simdiye kadar hicbir seyi beceremedim hic kimseye kendimi sevdiremedim hep alay konusuydum. Karsima hep yanlis insanlar cikti. Istedigim bolumu hayvan gibi calismama ragmen kazanamadim. Eve kapadim kendimi. Evde de huzur yok her aksam sarhos bi baba her aksam kavga ve aglayan bir anne. Kucuklukten beri cirkinligimle bilindim 23 nisan gosterilerine sismanim diye beni cikartmayan bi ogretmene sahiptim. Liseye gectim rehberlik hocam istedigim bolumde guzel insanlarin is bulabildigini bu cirkinligimle is sorunu olmayan bi bolume gitmemi soyledi. Hos ikisini bile kazanmayi beceremedim. Sevdigim dedigim adam yuzumdeki kollarimdaki tuylerle surekli ayni pantolonu giyisimle dalga gecti. Nefes alamiyorum bazen bunu da alsin da kurtuliyim diyorum. Cok mu gordun bana mutluluğu ne yaptim ben sana diye agliyorum her aksam. Insanlarla konusamiyorum artik ya beni yine ezerlerse diye. Her gördüğüm insanda onda niye var bende yok deyip kiskanclik yapmaya basladim boyle biri olmak istemiyorum. Artik dayanamiyorum nolur bi cikis yolu gosterin. Alip basimi gitmek istiyorum yeni bir ben yeni bir cevreye sahip olmak istiyorum ama yapamiyorum.
Canım benim sen ne uzuluyorsun onlar kimki senle dalga geçiyor kendi yucelt biraz hayatının sonuna kadar ailenin yanında olmayacaksin iş konusunda da şimdilik asgari ücretle bir yere gir benimde sana benzer bir arkadasim var evde durmamak için hep çalışır bu arada hiç yakın arkadasin yok mu derdini anlatacagin ?
 
Ben yasayamiyorum bu hayati artik zaten ne zaman yasayabildim ki. Bi insan hem cirkin hem fakir hem berbat bi aileye sahip hem beceriksiz hem gerizekali olabilir mi benim iste bu. Aldigim her nefes benim degilmis gibi sanki yanlislikla dogmus gibi hissediyorum. Her aynaya bakisimda kendimi bogazlamak istiyorum. Bu hayatta simdiye kadar hicbir seyi beceremedim hic kimseye kendimi sevdiremedim hep alay konusuydum. Karsima hep yanlis insanlar cikti. Istedigim bolumu hayvan gibi calismama ragmen kazanamadim. Eve kapadim kendimi. Evde de huzur yok her aksam sarhos bi baba her aksam kavga ve aglayan bir anne. Kucuklukten beri cirkinligimle bilindim 23 nisan gosterilerine sismanim diye beni cikartmayan bi ogretmene sahiptim. Liseye gectim rehberlik hocam istedigim bolumde guzel insanlarin is bulabildigini bu cirkinligimle is sorunu olmayan bi bolume gitmemi soyledi. Hos ikisini bile kazanmayi beceremedim. Sevdigim dedigim adam yuzumdeki kollarimdaki tuylerle surekli ayni pantolonu giyisimle dalga gecti. Nefes alamiyorum bazen bunu da alsin da kurtuliyim diyorum. Cok mu gordun bana mutluluğu ne yaptim ben sana diye agliyorum her aksam. Insanlarla konusamiyorum artik ya beni yine ezerlerse diye. Her gördüğüm insanda onda niye var bende yok deyip kiskanclik yapmaya basladim boyle biri olmak istemiyorum. Artik dayanamiyorum nolur bi cikis yolu gosterin. Alip basimi gitmek istiyorum yeni bir ben yeni bir cevreye sahip olmak istiyorum ama yapamiyorum.
Ailen niye berbat ? Ne açıdan böyle düşünüyorsun ? Anası babasız bunca insan varken
 
bence temiz ve fresh görüntü güzellikten çok önemli . güzellik hakikaten çok değişken çünkü . biraz spor yapın , her zaman temiz olun ve epilasyonu aksatmayın özgüveniniz büyük ölçüde artar . siz vücudunuzu aşırı güzel yapabilirsiniz böyle düşünün. yüzünüz için arkadaşların tavsiyeleri çok doğru . artık makyaj o kadar yaygın ki kimsenin kaşı seyrek değil , kimsenin kirpiği kısa değil ya da ne bileyim herkesin cildi pürüssüz :) siz kusurlarınızı doğal kapatacak bir makyaj yapıp gayet Mutlu olabilirsiniz . birazcık kendinizi farkedin . boşverin rehberlik hocasını .
 
Hepinize yorumlariniz icin tesekkur ederim zaman ayirip uzun uzun yazmissiniz:KK15: sınavı kazanamayinca kendimi kapamistim her seye alt tarafi bi sinav iste yaşımdan dolayi sanirim en azından kendime saygi duymayi bi sekilde ogrenmem lazim. Dun bu sitede gezerken olumlamalar telkin gibi seyler gördüm onlari yapmaya baslayacagim ve simdiden basaricak gibi hissediyorum bide su ygs sonucu iyi olursa degmeyin keyfime:KK49: biraz topluma karisirsam zamanla her sey daha guzel olucak umarim.
 
çevrenizdeki herkes mi cins anlamadım.
yıllarca medya kuruluşlarında, reklam ajansında müşteri temsilciliği yaptım, hep güzel, manken gibi kadınların yaptığı bir iş olarak bilinir ama gayet kilolu olup sektör kurdu arkadaşlarım vardı, keza ben de hamileyken 80 küsür kilolarda top gibi yuvarlanarak çalıştım, kimse şişkosun sivilcelisin bu işi yapamazsın demedi. siz önerileri yanlış yorumluyor olabilir misiniz? hele ki 55 kiloyken...
65 civariydim onu söylediğinde ve pek sisman hissetmiyodum acikcasi. Ne zaman onu dedi nasi sinir olduysam 55 e dustum bir senede hala da sisman goruyorum kendimi vermeye devam ediyorum bakalim nereye kadar
 
Ben yasayamiyorum bu hayati artik zaten ne zaman yasayabildim ki. Bi insan hem cirkin hem fakir hem berbat bi aileye sahip hem beceriksiz hem gerizekali olabilir mi benim iste bu. Aldigim her nefes benim degilmis gibi sanki yanlislikla dogmus gibi hissediyorum. Her aynaya bakisimda kendimi bogazlamak istiyorum. Bu hayatta simdiye kadar hicbir seyi beceremedim hic kimseye kendimi sevdiremedim hep alay konusuydum. Karsima hep yanlis insanlar cikti. Istedigim bolumu hayvan gibi calismama ragmen kazanamadim. Eve kapadim kendimi. Evde de huzur yok her aksam sarhos bi baba her aksam kavga ve aglayan bir anne. Kucuklukten beri cirkinligimle bilindim 23 nisan gosterilerine sismanim diye beni cikartmayan bi ogretmene sahiptim. Liseye gectim rehberlik hocam istedigim bolumde guzel insanlarin is bulabildigini bu cirkinligimle is sorunu olmayan bi bolume gitmemi soyledi. Hos ikisini bile kazanmayi beceremedim. Sevdigim dedigim adam yuzumdeki kollarimdaki tuylerle surekli ayni pantolonu giyisimle dalga gecti. Nefes alamiyorum bazen bunu da alsin da kurtuliyim diyorum. Cok mu gordun bana mutluluğu ne yaptim ben sana diye agliyorum her aksam. Insanlarla konusamiyorum artik ya beni yine ezerlerse diye. Her gördüğüm insanda onda niye var bende yok deyip kiskanclik yapmaya basladim boyle biri olmak istemiyorum. Artik dayanamiyorum nolur bi cikis yolu gosterin. Alip basimi gitmek istiyorum yeni bir ben yeni bir cevreye sahip olmak istiyorum ama yapamiyorum.
sen bikaç kişiye takılmışsın
bana dişleğim diye fare diyen oldu
bir zamanlar aşık olduğum çocuk karikatür gibi komik olduğumu söyledi hep güldü komik buldu
sivilcelerim yüzünden yıllarca çirkin yüzün hep kırmızı dendi
sonra gözlerim kocamandır pörtlek şuna bak gece görsem korkarım diyen erkek oldu:)
ya herkesin hayatında oluyor ki bunlar
ev yaşamı desen kimin evi huzurlu
kimin hayalleri tam anlamıyla gerçek oldu?
ama herkes bi yerinden yakalamaya çalışıyor hayatı işte
herkes neresinden mutlu olurum ben diye çekip çıkarmaya çalışıyor yaşamının
kendini ruhunu hiçe sayma saçma sapan konuşan insanlar yüzünden
ve tadını çıkar
ne güzelse hayatında küçücük de olsa onun tadını çıkar
 
Kilo sorunu da tüyler de halledilebilir yeter ki karar ver ve başla ailen ise zaman geçtikçe daha az canını acıtacak eğer spora vakit ayırır ve kendinle meşgul olursan aileni duymamaya başlarsın ama önce inan değişen insanları örnek al ve neden ben demeyi bırak bir başlasan değişmeye arkası gelecek
 
Back
X