Delirmek üzereyim

Çalıştığım zamanlar iş hayatı en zoru sanıyordum. Ama anne olmak en zoruymuş...
 
Ben sadece eşimle değil arkadaşlarımla ailemle eşimin ailesiyle çok net iletişime geçerim derinden beklentim olmaz. Eşime yemek yapmak istemiyorsam direkt söylerim ,yemeğe çıkmak istiyorsam direkt söylerim ya da bugün sen yapar mısın derim ama ne istiyorsam onu söylerim . Başkasından ince düşünce beklediğim de oldu o zamanlar suanki kadar mutlu değildim .
 
İnanın normal hayatımda öyle pozitifimdir ki... Hep mutlu olacak sebep bulurum. Annelik işi ağır geldi bana sanırım
 
Bu konuyuda çok düşündüm ama hangi yöntemi uygulamam daha sağlıklı olur bir türlü karar veremedim

Cocugu önce ayri oda'da yatir ve rutin olustur. Saat 19-20'de banyoya koy, pijamalarini giydir, sütünü ver, bir kitaba baksin ve yatagina koy. Aglarsa her 5-10-20-25 dakika yanina git. Biraz pispisla, ama odasindan cikarma. Hep yatagina koy "iyi geceler annecim" de cik.

Bunun yani sira bir pelus yanina verebilirsin uyku arkadasi olarak, bebek telsizinden hafif sarki caldirabilirsin yada tavanda cizgili, isikli projeksyon oyuncaklar var, onu kullanabilirsin. Her cocuk farkli bir sekilde yardim aliyor.

Bir hafta zorlanirsin, sonrada cok rahatlatsin. Esin ile tekrar ayni yatakta olmak, aksam 19den sonra bos olmak cok rahatlatici.
 

Bu sabah tesadüfen ofiste Haluk Levent'in Elfida'sını dinledim, şarkının hikayesi gözümde canlandı, anne değilim ben ama içim yanar her duyduğumda, öyle dertler var ki bu dünyada tarifi yok... Bir bebeği büyütmek, bir evi çekip çevirmek tabi ki zor, hayat zor, geçim zor ama herkes sağ sağlıklı ve yerli yerindeyken bu kadar kendini bırakmanın anlamı yok. Bir bebeğiniz oldu ve tabi ki hayatınız tümden değişti, bunun oturması zaman alacaktır elbet, iletişimle bu sorunları düzenlemeye çalışın, kendinizi boşu boşuna hırpalamayın
 
Ne kadar güzel. Üç yıllık ev
Çok teşekkür ederim yarından itibaren deneyeceğim. Siz denediniz ve başarılı oldunuz anladığım kadarı ile
 
Sürekli ama sürekli düşünüyorum bunları. Ama elimde değil inanın, siz elfida gibi anlamlı bir şarkıdan bahsediyorsunuz, ben ise birgün beş küçük ördek diye başlayan çocuk şarkısında son ördekte gelmemiş, annecik ördek ağlıyormuş yüzerek kısmını duyduğum anda hıçkırıklara boğuldum. İçimden taşıyor ben tutsamda
 
Ne kadar güzel. Üç yıllık ev

Çok teşekkür ederim yarından itibaren deneyeceğim. Siz denediniz ve başarılı oldunuz anladığım kadarı ile

Evet, benimkisi biraz dogal oldu cünkü zaten kundakla ile yatiyordu. Yani ille benim kucagimda degildi, yada sallamiyordum. Sonra uyku tulumuna koyup devam ettim. 6 aylikken felan daha cok bir rutin gelistirip saat 19'de yataga koyuyorum.

Kizim simdi iki yasinda ve halen saat 19da yatar. Biraz yataginda oynar, sarki söyler sonra uykuya dalar. Ben hepsini bebek telsizinden izliyorum (kamerali). Yani basinda "uyu, uyu" diye beklemiyorum. Iyi geceler annecim deyip cikiyorum odasindan. Kesinlikle tavsiye ederim, bebegin uykuya ihtiyaci var, anneninde.
 
Bebek öncesinde çalışıyor muydunuz? Bakacak kimse varsa iş hayatına geri dönün derim. Benim oğlum 17 aylık, 11 bucuk aylıkken iş hayatına geri döndüm. Resmen tekrar nefes aldığımı hissettim. Oglum da zor bir cocuk hala geceleri uyumuyor ama en azından gündüzleri iki insan görüp rahatlıyorum.
 
Bebeği çok huysuz olursa yanıma alıyorum bide burun ameliyatı oldum 2 hafta önce. Onunda eli kolu çok oynuyor uykuda o yüzden
Geçmiş olsun.
Eşinizle nöbetleşe bakın bebeğe.
Maalesef 1-1,5 sene böyle.
Ben 4 yılda 3 çocuk doğurdum. 6 yıldır aralıksız çocuk emziriyorum. Uykusuzluğa mecburen alıştım. Ama üç çocukla sık sık dışarı çıktım. Kışın avm lere gittim, yazın neredeyse hergün parka indim.

Siz de alışacaksınız biraz daha sabır.
 
Bende hep tekrar çalışmayı düşünüyorum ama bebeğe bakacak kimseyi bulamıyoruz
 
Helal olsun size. Aman az önce bir göz attım da bdv bölümüne, aczık utandım kendimden. Benimki dert değil sıkılmakmış meğer
 
Cevaplayan herkese ayrı ayrı teşekkürler. Dikkate aldığınız ortak olduğunuz için. Ama kendimi biraz yoklayıp eleştirdim de, delirecek birşey de yokmuş, sadece fazla bunaldım sanırım. Özellikle doğumdan sonra yaşadıklarımın etkileriyle oluyor bunlar.
 
Helal olsun size. Aman az önce bir göz attım da bdv bölümüne, aczık utandım kendimden. Benimki dert değil sıkılmakmış meğer
Kolay değil.
Bir insan getirdiniz dünyaya.
İnsanın yükü ağırdır derler.
Rahme düştüğü anda o sorumluluğu alıyoruz üzerimize.
Şükredin ki sağlıklı. Elbette yoracak ama güzel günleriniz artarak devam edecek inşallah.
İnsan her şeye alışıyor. Anneliğe de uykusuzluğa da her şeye zamanla alışacaksınız. Hatta uykusuzluk umrunuzda olmayacak. Yeter ki sağlık, huzur olsun.

Kuzuyu öpün yerime.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…