- 27 Ekim 2014
- 269
- 93
- 98
- 32
Merhaba kızlar direkt konuya gidiyorum. Daha önceden de sizlerle dertleşmiştim eşimle ilgili sorunlarını anlatmıştım. Boşanmak istediğimi belirtmiştim. Sorun kısaca maddi aileci olması bencilliği cinsel olarak bana yaklaşmaması ve ilgisizliğiydi. Boşanmak için bir konuşma yaptım ama boşanmadık düzelir gibi olduk. Taki bu güne kadar sabahları uyanmakta zorluk çekiyorum bu sabahta biraz geç uyandım 12 ye geliyordu saat kavga kıyamet koptu kadınlık yapmıyosun falan bi dünya laf işittim. Şuan küsüz konuşuyoruz. Asıl konum uzun zamandır Arkadaşım güveneceğim kimsem yok. Sanki kalbim sıkışıyo ciğerim parçalanıyo gibi bi acı. Kendi kendime konuşmaya başladım. Akşamları daha erken yatıp kulaklığımı takıp hayaller kurmaya başladım olmak istediğim yeri yaşamak istediğim hayatı hep hayal ediyorum. İnanın hayallerimde çok mutluyum. Deli gibi evi yıkıp dökmek istiyorum hep çığlık ata ata ağlamak istiyorum. Çok yorgunum sanki dünyanın yükünü tek başıma taşımışım. Herkesten nefret eder oldum. Çenem ağrıyo çünkü hep dişlerimi sıkıyorum. Boşanmak istiyorum ama olmuyor beni buraya bağlayan ne anlamadım. Psikologa gitmek istedim eşim göndermedi. Henüz çalışmıyorum kendime ait bi gelirim yok. Ben ne yapayım bu yükü omuzlarından nasıl atayım. Hiç bu kdr çok ölümü düşünmemiştim ama bu ara aklıma geliyor. Allahtan korkmasam neler yapmazdım. Herşeye şuanda son verirdim. Bilmiyorum sizinle dertleşmek istedim bana biraz yol gösterin kızlar yolunu aydınlatın zira her yer kapkaranlık. Işığım olun biraz lütfen.
