Ben ramazan boyunca korkunç bir depresyon ve anksiyete ataģı yaşadım. Psikiyatriste giderken eşimin kolunda zar zor yürüyebiliyordum çok kötü durumdaydım. Yüreğime taş oturmuş gibiydi. Çarpıntı, baş dönmesi, mide bulantısı, kusma, ishal, iştahsızlık, aşırı korku, endişe, huzursuzluk derken yataktan kalkamaz olmuştum. Bir ay boyunca çocuklara eve eşim baktı. Artık hergün intiharı düşünüp kendimi nasıl öldüreceģimi hayal etmeye başlamıştım. Sonunda tam kapanma bitince psikiyatriste gidebildim. Benim psikiyatristte değişikti. Televizyon açık önünde çayı, ağzında sigarası ve hiç susmayan telefonu vardı. Hiçbir sıkıntımı önemsemedi. Ne olmuş öyle olmuşsa, eee ne var bunda gibi yorumlar yaptı ama bi yönden de yanında rahattım. Ortamda sanki bizim dayı oģluyla konuşuyorum rahatlığı vardı:) Neyse bana iki ilaç verdi Allah razı olsun onlarla gözüm açıldı kendime geldim. Çok kötüyseniz mutlaka ilaç yardımı almalısınız. Bu psikiyatrist güven vermediyse başka bir psikiyatristte gidin. Ama ilaç almaktan vazgeçmeyin çünkü bu illet gerilemiyor aksine ilerliyor. Benim gibi olmanızı hiç istemem.