Depresyonun Bir Sonucu Mu Bu?

Merhaba herkese. Ben 3-4 yıl boyunca depresyon tedavisi gördüm. Depresyon nedenim ailemdi.(Majör depresyon teşhisi konulmuştu. Bu tanıyı alanlar majör depresyonu tamamiyle atlattılarsa nasıl başardıklarını anlatırlarsa çok sevinirim. )

Bir yıldır tedavi görmüyorum. Düzeldiğim için değil, kullandığım ilaçların etkisini görmediğim için doktorumla bırakma kararı aldık.

Bir yıl öncesini hatırlamıyorum. Dikkat etmediğim içindir sanırım. Ama bu bir yıldır kafamda hiçbir şeyi tutamıyorum.
Bir işin mantığını anlıyorum ama nasıl yapıldığını saniyesine unutuyorum. Aptal biri kesinlikle değilim. Ama kafamı aktif kullanamıyorum artık. Özellikle bu 1 yıldır.

Tahlil yapıldı, mr yapıldı. Sonuçlar tertemiz. Depresyon sürecini yaşayanlar genelde böyle olur mu?

Maalesef ki hastalıklarımızda kullanılan ilaçlar birşeyleri düzeltirken başka bir yerlerde sıkıntılara sebep olabiliyorlar ..

Belki de kullandığınız antidepresanların bir yan etkisidir .. hafıza güçlendirici yöntemler var internette arayıp bulabilirsiniz

Mantarkafa .!.:

Maalesef ki hastalıklarımızda kullanılan ilaçlar birşeyleri düzeltirken başka bir yerlerde sıkıntılara sebep olabiliyorlar ..

Belki de kullandığınız antidepresanların bir yan etkisidir .. hafıza güçlendirici yöntemler var internette arayıp bulabilirsiniz

Genişletmek için tıkla...

Tavsiyeniz için teşekkür ederim. Sizin bildiğiniz, aklınıza gelen yöntemler var mı?

Kafesteki Kartal .!.:

Merhaba herkese. Ben 3-4 yıl boyunca depresyon tedavisi gördüm. Depresyon nedenim ailemdi.(Majör depresyon teşhisi konulmuştu. Bu tanıyı alanlar majör depresyonu tamamiyle atlattılarsa nasıl başardıklarını anlatırlarsa çok sevinirim. )

Bir yıldır tedavi görmüyorum. Düzeldiğim için değil, kullandığım ilaçların etkisini görmediğim için doktorumla bırakma kararı aldık.

Bir yıl öncesini hatırlamıyorum. Dikkat etmediğim içindir sanırım. Ama bu bir yıldır kafamda hiçbir şeyi tutamıyorum.
Bir işin mantığını anlıyorum ama nasıl yapıldığını saniyesine unutuyorum. Aptal biri kesinlikle değilim. Ama kafamı aktif kullanamıyorum artık. Özellikle bu 1 yıldır.

Tahlil yapıldı, mr yapıldı. Sonuçlar tertemiz. Depresyon sürecini yaşayanlar genelde böyle olur mu?

Genişletmek için tıkla...

Zor bir donem malesef ilaclarin yan etkisi .kalici da olabilir gecicide.
Intihar egilimli bir genclik yasadim.24 yil olmustur hala not alirim.
En ufak seyi bile yaziyorum yoksa neyi unuttugumu da unutup daha cok sinirleniyorum.
Ornegin bugunku notum.kantine 25 kurus ver.terziden pantolunu al ve 5 lira ver.vesikalik cektir .araba marketin karsisinda vb...

Kafesteki Kartal .!.:

Merhaba herkese. Ben 3-4 yıl boyunca depresyon tedavisi gördüm. Depresyon nedenim ailemdi.(Majör depresyon teşhisi konulmuştu. Bu tanıyı alanlar majör depresyonu tamamiyle atlattılarsa nasıl başardıklarını anlatırlarsa çok sevinirim. )

Bir yıldır tedavi görmüyorum. Düzeldiğim için değil, kullandığım ilaçların etkisini görmediğim için doktorumla bırakma kararı aldık.

Bir yıl öncesini hatırlamıyorum. Dikkat etmediğim içindir sanırım. Ama bu bir yıldır kafamda hiçbir şeyi tutamıyorum.
Bir işin mantığını anlıyorum ama nasıl yapıldığını saniyesine unutuyorum. Aptal biri kesinlikle değilim. Ama kafamı aktif kullanamıyorum artık. Özellikle bu 1 yıldır.

Tahlil yapıldı, mr yapıldı. Sonuçlar tertemiz. Depresyon sürecini yaşayanlar genelde böyle olur mu?

Genişletmek için tıkla...

Ben üzücü şeyler yaşadığım bir dönemde çok dalgındım, sürekli bir şeyleri unutuyordum. O yüzden bana depresyon sonrası böyle şeyler yaşamak çok anormal gelmedi.

Umarım geçici birseydir.Gerekirse başka bir doktora falan da sorun. İhmal etmeyin.

Kafesteki Kartal .!.:

Tavsiyeniz için teşekkür ederim. Sizin bildiğiniz, aklınıza gelen yöntemler var mı?

Genişletmek için tıkla...

Arkadaş yazmış bir alt satırda .. not almak çok önemli görebileceğin yerlerde olsun

Bulmaca , sudoku gibi şeylerle ilgilen
Telefon numaralarını ezberle ( daha çok kullandığın kişilerin )
Yeni bir yabancı dil kursuna gitmek olabilir
Bol bol kitap okuyun

Manap .!.:

Zor bir donem malesef ilaclarin yan etkisi .kalici da olabilir gecicide.
Intihar egilimli bir genclik yasadim.24 yil olmustur hala not alirim.
En ufak seyi bile yaziyorum yoksa neyi unuttugumu da unutup daha cok sinirleniyorum.
Ornegin bugunku notum.kantine 25 kurus ver.terziden pantolunu al ve 5 lira ver.vesikalik cektir .araba marketin karsisinda vb...

Genişletmek için tıkla...

Benim de intihar isteğim sürekli oluyordu. Kafamın içinde nasıl ölsem acaba soruları geçiyordu. Ama teşebbüste bulunmadım. Sadece düşünceydi benimki.
Kimse benim not almamı beklemezki...

byebyeblackbird .!.:

Ben üzücü şeyler yaşadığım bir dönemde çok dalgındım, sürekli bir şeyleri unutuyordum. O yüzden bana depresyon sonrası böyle şeyler yaşamak çok anormal gelmedi.

Umarım geçici birseydir.Gerekirse başka bir doktora falan da sorun. İhmal etmeyin.

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim. İnşallah geçici bir dönemdir.

Mantarkafa .!.:

Arkadaş yazmış bir alt satırda .. not almak çok önemli görebileceğin yerlerde olsun

Bulmaca , sudoku gibi şeylerle ilgilen
Telefon numaralarını ezberle ( daha çok kullandığın kişilerin )
Yeni bir yabancı dil kursuna gitmek olabilir
Bol bol kitap okuyun

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim tavsiyeniz için.

Benim size nacizane tavsiyem sorunlara degil,cozumlere odakli yasayin. Olacaksa zaten oluyor. Bende omrum boyunca ara ara depresyona girdim zor bir hayat yasamamdan dolayi( Inan hersey gecici mevsimler gibi hayat,herseyi alip kabul etmek ve yasayip gitmek lazim.Hergun yapacaklarinizin listesini tutun,anlamadiginizi iki kere okuyun. Birini dinlerken tum dikkatinizi o kisinin konustuklarina odaklayin kendinizi. Cok zorunlu degilse ve mumkunse Ilac kullanmayin. Psikologla sorunlarinizi konusarak cozmeye calisin. Unutmayinki en guzel ilac kendi kenmizin ilaciyizdir:)) Kendi kendimize ilac olmaya calismiyorsak kimse dermanimiz olamaz(

Ben de majör depresyon teşhisiyle antidepresan kullanıyorum.Unutkanlik hiç olmadı çünkü hep çantamda günlüğümü taşıyorum.Gunu gününe yazmak değil amacım aklıma ne gelirse yazıyorum.Özellikle geçmişteki sorunlarım falan..yazdıkça rahatlıyorum.Hem kendi hatalarımı görüyorum hem de kendime dersler çıkarıyorum.Tavsiye ederim günlük tutmanızı,unutkanliginiza da iyi gelir bence

Kafesteki Kartal .!.:

Benim de intihar isteğim sürekli oluyordu. Kafamın içinde nasıl ölsem acaba soruları geçiyordu. Ama teşebbüste bulunmadım. Sadece düşünceydi benimki.
Kimse benim not almamı beklemezki...

Genişletmek için tıkla...

Nasil bekleyemez is yeri icinmi diyorsun.ben denedim ama cok kucuktum

Kac zaman ve yüksek dozda mi ilaclar aldınız?

kirgin99 .!.:

.(

Genişletmek için tıkla...

İşte dikkatimi veremiyorum tam olarak. Tavsiyeleriniz için çok teşekkür ederim.

Manap .!.:

Nasil bekleyemez is yeri icinmi diyorsun.ben denedim ama cok kucuktum

Genişletmek için tıkla...

Evet iş yeri için.

Pamukannesi83 .!.:

Kac zaman ve yüksek dozda mi ilaclar aldınız?

Genişletmek için tıkla...

3-4 sene kullandım. Müthiş kafa yapan ilaçlar kullanmadım. Ama bir sürü kullandım. Şu anda aklıma gelen Selectra 100mg ama o da ilk başta iyiydi sonra etkisini kaybetti.

Bookhunter .!.:

Ben de majör depresyon teşhisiyle antidepresan kullanıyorum.Unutkanlik hiç olmadı çünkü hep çantamda günlüğümü taşıyorum.Gunu gününe yazmak değil amacım aklıma ne gelirse yazıyorum.Özellikle geçmişteki sorunlarım falan..yazdıkça rahatlıyorum.Hem kendi hatalarımı görüyorum hem de kendime dersler çıkarıyorum.Tavsiye ederim günlük tutmanızı,unutkanliginiza da iyi gelir bence

Genişletmek için tıkla...

Tavsiyeniz için çok teşekkür ederim.

Cok zor bir donemden gectigim zamanlarda herseyi unutuyordum ama herseyi ki normalde asla unutmam. Sonra gecti . sorunlara odaklanmayin herseyi akisina birakin.

Kafesteki Kartal .!.:

Merhaba herkese. Ben 3-4 yıl boyunca depresyon tedavisi gördüm. Depresyon nedenim ailemdi.(Majör depresyon teşhisi konulmuştu. Bu tanıyı alanlar majör depresyonu tamamiyle atlattılarsa nasıl başardıklarını anlatırlarsa çok sevinirim. )

Bir yıldır tedavi görmüyorum. Düzeldiğim için değil, kullandığım ilaçların etkisini görmediğim için doktorumla bırakma kararı aldık.

Bir yıl öncesini hatırlamıyorum. Dikkat etmediğim içindir sanırım. Ama bu bir yıldır kafamda hiçbir şeyi tutamıyorum.
Bir işin mantığını anlıyorum ama nasıl yapıldığını saniyesine unutuyorum. Aptal biri kesinlikle değilim. Ama kafamı aktif kullanamıyorum artık. Özellikle bu 1 yıldır.

Tahlil yapıldı, mr yapıldı. Sonuçlar tertemiz. Depresyon sürecini yaşayanlar genelde böyle olur mu?

Genişletmek için tıkla...

Majör depresif tanısı konulduğunda kayıp gibiydim. Unutkanlık bir yana aşırı bir tepkisizlik vardı. Hiç unutmam birkaç küçük serseri çantamı çalmak için çekiştirirken ne çığlık atmış ne bağırmış ne de o sapı sıkı sıkı tutmaktan başka birşey yapabilmiştim. Çevreden bir iki adam sille tokat çocukları uzaklaştırırken beton gibi tepkisiz bir bedenle mimiksiz bir yüzde kendiliğinden oluşan gözyaşı sicimleri "bana neler oluyor sorusu sordurmuş" soluğu psikiyatride almıştım. Ne mi oldu?! Hiç kocaman bir HİÇ!! Tepkisizliğin üstüne aşırı uyku sorunu yaşamaya başladım. 20 saat uyku 4 saatlik arada ise neden uyanıyorum ki ben sıkıntısı. Çalışma olayı bitti. Evden dışarı zaruri ihtiyaç haricinde (onları da yazıp biriktirerek) çıkmıyorum. Kilo aldım davul gibi oldum aaaman boş ver derken zayıflarmışım meğer. Ha bu arada BOŞ VER en sevdiğim cümlecikti. Unutkanlık hat safhadaydı. Kızartma yağını ocakta unuttuğum için büyük bir yangının kıyısından döndük. Benimki de ailevi ve maddiydi. Gözüm göre göre çok büyük hata yaptım o dönemde. Atlattım mı evet ama bıraktıkları izler duruyor. Unutmak beynimizin en büyük ihtiyaçlarından biri ama devreler tutuşunca olur olmaz herşeyi dahil ediyor bu ihtiyaca. Not alıyorum özellikle yapılacaklar ve alınacaklar diye. Şifreleme ve hafıza sarayı tekniklerini kullanıyorum işe yarıyor. Anladığım birşeyi yapmıyorsam "bu benim işime yarayacak mı diye sorup düşünüyorum cevap hayırsa anında bırakıyorum." Ezberlemiyorum öğreniyorum. Kalabalığı düğün derneği sevmiyorum zaman zaman film zaman zaman kitap dönemim tutuyor tv izlemiyorum sinirlendiriyor çünkü. Hobilerim var yine dönem dönem tutan (dikiş, çanta tasarım, örgü, takı yapımı, öykü yazmak...) . Çok üzüldüğüm konuları yazıyor bir süre sonra atıyorum iyi geliyor. Ve de en önemlisi empoze edilmiş prangalardan kurtuldum omzumdan değil beynimden yükleri attım. Bütün gemileri yaktıran birkaç kitaba ve bir blog yazarına denk geldim. Ağır geldi iyi de oldu. Şimdi majör minör ne varsa gelsin diyorum. Kendimi kandırmamayı öğrendim en önemlisi. Çünkü biz taaa en küçükken ilk öğretilen bu kendimizi kandırmak.

Majör depresyonu atlattım artık ilaç kullanmıyorum. Ama terapi almaya devam ediyorum çünkü tekrarlama riski olduğunu biliyorum ve aynı çukura yine düşmek istemiyorum. İlaç kullanan çoğu insan gibi benim de böyle kayıp bir dönemim var. Hayal meyal hatırlıyorum. İlacı bıraktıktan sonraki 1 yıl da oldukça zorlandım. Ama bu hastalığın bana kattığı çok şey de oldu. Artık her şeye pür dikkat kesiliyorum, otomatik düşünceleri ve davranışları bıraktım, adım atarken bile farkında olarak atıyorum, ajanda kullanmak edindiğim en güzel alışkanlık oldu, minik not defterim hep çantamda, insanları gerçekten can kulağıyla dinliyorum.. Kısacası elimi yıkarken bile bunu farkında olarak yapıyorum ve farkındalıkla yaşıyorum. An’da kalmak ve sürekli her şeyi bilinçli yapmak hiç kolay bir şey değil ama kesinlikle insana çok iyi gelen bir şey. Denendi onaylandı. Farkındalık temelli terapileri araştırmanızı tavsiye ederim. Okumaktan, alternatifleri araştırmaktan ve mücadele etmekten asla vazgeçmeyin. Size iyi gelen şeyleri keşfedinceye kadar çabalayın.