- Konu Sahibi 1111010001
-
- #21
majör depresiyon nedir ki acaba..farklı mı oluyor diğer depresiyondan..belirtileri nasıl
majör depresiyon nedir ki acaba..farklı mı oluyor diğer depresiyondan..belirtileri nasılBen de majör depresyon teşhisiyle antidepresan kullanıyorum.Unutkanlik hiç olmadı çünkü hep çantamda günlüğümü taşıyorum.Gunu gününe yazmak değil amacım aklıma ne gelirse yazıyorum.Özellikle geçmişteki sorunlarım falan..yazdıkça rahatlıyorum.Hem kendi hatalarımı görüyorum hem de kendime dersler çıkarıyorum.Tavsiye ederim günlük tutmanızı,unutkanliginiza da iyi gelir bence
Ilacları bırakalı ne kadar süre oldu peki bende ilaçları bıraktıktan sonra aynı karanlığa düşmekten çok korkuyorumMajör depresyonu atlattım artık ilaç kullanmıyorum. Ama terapi almaya devam ediyorum çünkü tekrarlama riski olduğunu biliyorum ve aynı çukura yine düşmek istemiyorum. İlaç kullanan çoğu insan gibi benim de böyle kayıp bir dönemim var. Hayal meyal hatırlıyorum. İlacı bıraktıktan sonraki 1 yıl da oldukça zorlandım. Ama bu hastalığın bana kattığı çok şey de oldu. Artık her şeye pür dikkat kesiliyorum, otomatik düşünceleri ve davranışları bıraktım, adım atarken bile farkında olarak atıyorum, ajanda kullanmak edindiğim en güzel alışkanlık oldu, minik not defterim hep çantamda, insanları gerçekten can kulağıyla dinliyorum.. Kısacası elimi yıkarken bile bunu farkında olarak yapıyorum ve farkındalıkla yaşıyorum. An’da kalmak ve sürekli her şeyi bilinçli yapmak hiç kolay bir şey değil ama kesinlikle insana çok iyi gelen bir şey. Denendi onaylandı. Farkındalık temelli terapileri araştırmanızı tavsiye ederim. Okumaktan, alternatifleri araştırmaktan ve mücadele etmekten asla vazgeçmeyin. Size iyi gelen şeyleri keşfedinceye kadar çabalayın.
3-4 sene kullandım. Müthiş kafa yapan ilaçlar kullanmadım. Ama bir sürü kullandım. Şu anda aklıma gelen Selectra 100mg ama o da ilk başta iyiydi sonra etkisini kaybetti.
Keşkee. .. akışa bırakamıyorum. Hep stres yapıyorum.bi psikoloğa gitmem gerek.Cok zor bir donemden gectigim zamanlarda herseyi unutuyordum ama herseyi ki normalde asla unutmam. Sonra gecti . sorunlara odaklanmayin herseyi akisina birakin.
Majör depresif tanısı konulduğunda kayıp gibiydim. Unutkanlık bir yana aşırı bir tepkisizlik vardı. Hiç unutmam birkaç küçük serseri çantamı çalmak için çekiştirirken ne çığlık atmış ne bağırmış ne de o sapı sıkı sıkı tutmaktan başka birşey yapabilmiştim. Çevreden bir iki adam sille tokat çocukları uzaklaştırırken beton gibi tepkisiz bir bedenle mimiksiz bir yüzde kendiliğinden oluşan gözyaşı sicimleri "bana neler oluyor sorusu sordurmuş" soluğu psikiyatride almıştım. Ne mi oldu?! Hiç kocaman bir HİÇ!! Tepkisizliğin üstüne aşırı uyku sorunu yaşamaya başladım. 20 saat uyku 4 saatlik arada ise neden uyanıyorum ki ben sıkıntısı. Çalışma olayı bitti. Evden dışarı zaruri ihtiyaç haricinde (onları da yazıp biriktirerek) çıkmıyorum. Kilo aldım davul gibi oldum aaaman boş ver derken zayıflarmışım meğer. Ha bu arada BOŞ VER en sevdiğim cümlecikti. Unutkanlık hat safhadaydı. Kızartma yağını ocakta unuttuğum için büyük bir yangının kıyısından döndük. Benimki de ailevi ve maddiydi. Gözüm göre göre çok büyük hata yaptım o dönemde. Atlattım mı evet ama bıraktıkları izler duruyor. Unutmak beynimizin en büyük ihtiyaçlarından biri ama devreler tutuşunca olur olmaz herşeyi dahil ediyor bu ihtiyaca. Not alıyorum özellikle yapılacaklar ve alınacaklar diye. Şifreleme ve hafıza sarayı tekniklerini kullanıyorum işe yarıyor. Anladığım birşeyi yapmıyorsam "bu benim işime yarayacak mı diye sorup düşünüyorum cevap hayırsa anında bırakıyorum." Ezberlemiyorum öğreniyorum. Kalabalığı düğün derneği sevmiyorum zaman zaman film zaman zaman kitap dönemim tutuyor tv izlemiyorum sinirlendiriyor çünkü. Hobilerim var yine dönem dönem tutan (dikiş, çanta tasarım, örgü, takı yapımı, öykü yazmak...) . Çok üzüldüğüm konuları yazıyor bir süre sonra atıyorum iyi geliyor. Ve de en önemlisi empoze edilmiş prangalardan kurtuldum omzumdan değil beynimden yükleri attım. Bütün gemileri yaktıran birkaç kitaba ve bir blog yazarına denk geldim. Ağır geldi iyi de oldu. Şimdi majör minör ne varsa gelsin diyorum. Kendimi kandırmamayı öğrendim en önemlisi. Çünkü biz taaa en küçükken ilk öğretilen bu kendimizi kandırmak.
Majör depresyonu atlattım artık ilaç kullanmıyorum. Ama terapi almaya devam ediyorum çünkü tekrarlama riski olduğunu biliyorum ve aynı çukura yine düşmek istemiyorum. İlaç kullanan çoğu insan gibi benim de böyle kayıp bir dönemim var. Hayal meyal hatırlıyorum. İlacı bıraktıktan sonraki 1 yıl da oldukça zorlandım. Ama bu hastalığın bana kattığı çok şey de oldu. Artık her şeye pür dikkat kesiliyorum, otomatik düşünceleri ve davranışları bıraktım, adım atarken bile farkında olarak atıyorum, ajanda kullanmak edindiğim en güzel alışkanlık oldu, minik not defterim hep çantamda, insanları gerçekten can kulağıyla dinliyorum.. Kısacası elimi yıkarken bile bunu farkında olarak yapıyorum ve farkındalıkla yaşıyorum. An’da kalmak ve sürekli her şeyi bilinçli yapmak hiç kolay bir şey değil ama kesinlikle insana çok iyi gelen bir şey. Denendi onaylandı. Farkındalık temelli terapileri araştırmanızı tavsiye ederim. Okumaktan, alternatifleri araştırmaktan ve mücadele etmekten asla vazgeçmeyin. Size iyi gelen şeyleri keşfedinceye kadar çabalayın.
1 yıl olmadı henüz. Siz bırakmaya yakın terapiye başlayın. İlaçları bıraktıktan sonra da bir süre terapiye devam edin.Ilacları bırakalı ne kadar süre oldu peki bende ilaçları bıraktıktan sonra aynı karanlığa düşmekten çok korkuyorum
Yeni araştırmalara göre antidepresivalar uzun zamam alındıktan sonra bırakılırsa bu kişide yan etkilere sebeb oluyor. Yan etkilerin bir kac tanesi uyku sorunlari, cinsel isteksizlik, konsantrasyonbozuklugu,mide bulanma, kusma ve ishal. Bu yan etkiler tekrar hastalandiginiz anlamina gelmiyor. Arastirmalara göre beyin daha önce aldığı kimyasal maddelerden arinirken stres belirtileri gösteriyor. Sizin bir kac ilac ve yüksek dozda almanız bence buna sebeb. Simdi beyindeki kimya düzeni aldığınız ilaçlarla tedavi olurken değişmişti, şu anda tekrar degismekte. Uzun süre aldığınız için tekrar eski haline gelmesi biraz zaman alabilir. Bunu ama doktorunuz en iyi gözetliyebilir. Önemli olan kendinizi baskı altına almamaniz. Kendinizi genel olarak nasil hissediyorsunuz
Oncelıkle gelmiş gecmıs olsun. Selectra okb rahatsızlığı ıcın Baska rahatsızlıklara da iyi geliyormu. Bu arada belli bir yıl gectıkten sonra evet etkisini azaltıyor.3-4 sene kullandım. Müthiş kafa yapan ilaçlar kullanmadım. Ama bir sürü kullandım. Şu anda aklıma gelen Selectra 100mg ama o da ilk başta iyiydi sonra etkisini kaybetti.
Buarada bu donemde kendinizi kotu hissetmeye basladıysanız eger bunun mevsimle de alakası var. Mevsim gecıslerı depresyonu etkilermıs.Merhaba herkese. Ben 3-4 yıl boyunca depresyon tedavisi gördüm. Depresyon nedenim ailemdi.(Majör depresyon teşhisi konulmuştu. Bu tanıyı alanlar majör depresyonu tamamiyle atlattılarsa nasıl başardıklarını anlatırlarsa çok sevinirim. )
Bir yıldır tedavi görmüyorum. Düzeldiğim için değil, kullandığım ilaçların etkisini görmediğim için doktorumla bırakma kararı aldık.
Bir yıl öncesini hatırlamıyorum. Dikkat etmediğim içindir sanırım. Ama bu bir yıldır kafamda hiçbir şeyi tutamıyorum.
Bir işin mantığını anlıyorum ama nasıl yapıldığını saniyesine unutuyorum. Aptal biri kesinlikle değilim. Ama kafamı aktif kullanamıyorum artık. Özellikle bu 1 yıldır.
Tahlil yapıldı, mr yapıldı. Sonuçlar tertemiz. Depresyon sürecini yaşayanlar genelde böyle olur mu?
Anti depresan ilaçların en büyük yan etkisinden biri unutkanlik. Aslında belki de biz iyilestigimizi sanıyoruz ama sadece unutmuş oluyoruz.Merhaba herkese. Ben 3-4 yıl boyunca depresyon tedavisi gördüm. Depresyon nedenim ailemdi.(Majör depresyon teşhisi konulmuştu. Bu tanıyı alanlar majör depresyonu tamamiyle atlattılarsa nasıl başardıklarını anlatırlarsa çok sevinirim. )
Bir yıldır tedavi görmüyorum. Düzeldiğim için değil, kullandığım ilaçların etkisini görmediğim için doktorumla bırakma kararı aldık.
Bir yıl öncesini hatırlamıyorum. Dikkat etmediğim içindir sanırım. Ama bu bir yıldır kafamda hiçbir şeyi tutamıyorum.
Bir işin mantığını anlıyorum ama nasıl yapıldığını saniyesine unutuyorum. Aptal biri kesinlikle değilim. Ama kafamı aktif kullanamıyorum artık. Özellikle bu 1 yıldır.
Tahlil yapıldı, mr yapıldı. Sonuçlar tertemiz. Depresyon sürecini yaşayanlar genelde böyle olur mu?
Troid problemim var tedavi görüyorum. Teşekkürler ederim.İlaçlardan sonra çok normal. Beyin ve vücut fonksiyonları zamanla işlevini tekrar kazanıp; sorunlar azalacaktır.
Su doku çöZme, yoga, gibi faaliyetler de çok yardımcı olur.
Birde hangi tahliller yapıldı bilmiyorum ama endokrinoloji bölümüne gidip; tekrar tam bir hormon tahlili yaptırın. Antidepresanlardan sonra; uzun vadede vitamin eksikleri, tiroid bozuklukları vs çok artıyor. Bunlarda unutkanlığa ve odaklanamama sorununa yol açıyor.
Merhabalar umarım yazımı görürsünüz siteye yeni kayıt oldum bende bir yıla yakındır ağır bir depresyon geçiriyorum sebebini bende bulamıyorum herşeyimin en iyi olduğu dönemde bir anda iştahsızlık uykusuzlukla başladı sonrasında kendimi duşa dahi giremeyen yatak döşek kımıldamadan yatan kendimin bile tanıyamadığı bir döneme girdim zar zor ailemin desteğiyle psikiyatrlarla görüştüm ama zaten beynim hiçbirşeyi kabul etmiyordu sadece beni anlamıyorlar diyordum dışarı çıkmak istemeyen bana yavaş yavaş yap gibi telkinlerde bulunuyorlardı iki üç kere ilaç değiştirdim bölük bölük kullandım hep daha kötü hissettim sizin ne kadar sürdü süreciniz acaba benim ağlama krizlerim aşırı derecede oluyordu hala da oluyor ara ara hıçkıra hıçkıra ağlıyorum eski Halime dönemeyeceğim diye hiçbirşey keyif vermiyor içtiğim bir kahve bile ve iyice hayattan kopuyorum belki benzer şeyleri yaşayan arkadaşlar varsa sanki terapiden daha Faydalı olacak gibi hissediyorum bana siz size iyi gelen neleri yapıyorsunuzMajör depresyonu atlattım artık ilaç kullanmıyorum. Ama terapi almaya devam ediyorum çünkü tekrarlama riski olduğunu biliyorum ve aynı çukura yine düşmek istemiyorum. İlaç kullanan çoğu insan gibi benim de böyle kayıp bir dönemim var. Hayal meyal hatırlıyorum. İlacı bıraktıktan sonraki 1 yıl da oldukça zorlandım. Ama bu hastalığın bana kattığı çok şey de oldu. Artık her şeye pür dikkat kesiliyorum, otomatik düşünceleri ve davranışları bıraktım, adım atarken bile farkında olarak atıyorum, ajanda kullanmak edindiğim en güzel alışkanlık oldu, minik not defterim hep çantamda, insanları gerçekten can kulağıyla dinliyorum.. Kısacası elimi yıkarken bile bunu farkında olarak yapıyorum ve farkındalıkla yaşıyorum. An’da kalmak ve sürekli her şeyi bilinçli yapmak hiç kolay bir şey değil ama kesinlikle insana çok iyi gelen bir şey. Denendi onaylandı. Farkındalık temelli terapileri araştırmanızı tavsiye ederim. Okumaktan, alternatifleri araştırmaktan ve mücadele etmekten asla vazgeçmeyin. Size iyi gelen şeyleri keşfedinceye kadar çabalayın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?