Derdim büyük İzmir pedagog

Bir gün basima bu gelecek o günü bekliyorum korkuyla
Ama bakın sizin arada oluyordur biz çok nadir bunları yaşamadan gün geçiriyoruz..
Sizin de öyle mi..
Tabiki 6 yaşında bizimkisi yapı olarak sakin akıllı ayda yılda bir falan oluyor ozaman bana vuruyor çığlık atıyor bende gidip başka odada duruyorum sakinkeşmesi zor bir süre sonra yanıma geliyor barışıyorum böyle yaparsa onu dinlemeyeceğimi söylüyorum bu şekilde dediğini ysptıransyacağını bilmesi lazım
Daha geçen dedim maşallah akılı kızım var Allah bana göre çocuk vermiş diye sonra bunu yaşadık
Kendi kendine oynar resim yapar hikaye anlatır vs.. Ama kız çocukları daha uyumlu
Küçükkende oluyordu ama gittikçe daha olgunlaştı
 
Arkadaşlar bu arada ben genel bir bilgi vereceğim. Pedagog ünvanı şu anda kullanımı geçersiz bir ünvandır, Adalet Bakanlığı'nda çalışanlar dışında (ki onlar da psikoterapi vs. yapmaz) bu ünvanı kullanmaz. Pedagoji bölümü 90lı yıllarda kapandı, bu bölüm mezunu dışında pedagog ünvanını kullananlardan uzak durun; muhtemelen ticari kaygılarla kullanan birisidir demeye geldim.

İzmir'de maalesef çocuk psikiyatrı ya da psikoloğu tanımıyorum; yoksa yardımcı olmaya çalışırdım.
 

Bana bu anlattıklarınız çocuğunuzun çok dürtüsel olduğunu düşündürdü. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğunda bu tarz hırçın ve dürtüsel davranışlar çok yaygındır. Yaşı kaç bilmiyorum ama gerekli testlerden sonra anlaşılır.
 
Ayrıca şunu eklemek istiyorum; ille de siz bir yanlış yaptınız da çocuğunuz böyle oldu diye bir şey yok. O yüzden kendinizi suçlamayın, hepimiz aynı zamanda bir mizaçla doğarız. Üstelik örneğin dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu genetik geçişlidir.
 
Olabilir..
Açıkçası bu konu da bilgim yok ama, hiperaktivite yada dikkat dağınıklığı hiç yok, eminim..
30 sayfalık kitabı oturur güzelce dinler sonra da bana anlatır, dikkat sağlama sıkıntısı yok, hatta süresi bile fazla..
Ama mesela az once, ayakkabısını giydirirken saçım ağzına gelmiş, neden gelmiş diye bir ağlıyor, tamam dedim oğlum kusura bakma, topladım bak, şükür ucuz atlattık onu.
Ondan sonra ayakkabilari, ayakkabilik da biri sağda biri solda duracakmis, giydirdigim ayakkabıları çıkarttım, birini sağa birini sola koydum tekrar alıp giydirdim..
Sonra ananesine geldik, o sesleniyor aşağıdan normalde, annemde seslenmeden çıktı, vay efendim neden seslenmeden çıkmış ..
Tamam belki normal diyeceksiniz ama..
Bu kadar çok olması normal mi..
Ne isteyip istemeyecegini ben kestiremiyorum ki her zaman..
 
Bence çok şımarmış.
Yani yetişkin olarak kurallar, sınırlar koyamamışsınız.
Gemi azıya almış, oynatıyor sizi.

Bir arkadaşın çocuğu da böyleydi. Düzenli doktora gittiler ama fayda göremedi. Birgün öyle çıldırdı ki tokat attım dedi. Sonra normal bir çocuğa dönüştü dedi. Elbette tokat attığı için çok pişman olmuş. Ama işe yaramasına sevinmiş.

Saçınız ona değdi diye özür dilemeniz çok saçma ve yanlış. Çünkü bu özrü gerektirecek bir şey değil.
Yavrum saçım değebilir, neden iğne vurunmuş gibi abartıyorsun demeliydiniz. Peşinden ayakkabıları çıkarmayacaktınız. Çıkarın diye yırtınırsa ayakkabı giydirmeden çıkmalıydınız.

Annenizin seslenmesi konusunda, o bir yetişkin, istediği gibi davranmakta özgür. Kusura bakma küçük bey, her şey senin istediğin gibi olmaz vs diye sınırını öğretmeliydiniz

Yani otorite ve kural eksikliği var gibi geldi bana.
 
Bunlar bizim geleneksel çocuk yetiştirme öğretilerimiz..
Ama kazın ayağı öyle olmuyor işte..
Yani çocuk gerçekten hasta belki, belki obsesif, belki bipolar ..
Bunlari araştırmadan şımarık denmesi çok boş..
Hoş inşallah sadece simariktir..
Sadece otorite eksikliğidir inşallah.
Yanlış anlamayın bir çok kişi eşim dahil aynı yorumu yapıyor, size birşey demiyorum..
Ama katılamıyorum da..
Ama bununla beraber inşallah sadece dediğiniz gibidir diyorum..
 
Bakın sizin tavırlarınız da yanlış.
Özür dilemek iyi annelik değildir -yanlış anlamayın lütfen, asla anneliğinizi eleştirmiyorum. Hepimiz iyi anne olmak isterken hatalar yapıyoruz-
Bir insan saçı değiyor diye neden özür dilesin, anneanne neden torununun sözünü dinlemek zorunda ki?
O bir çocuk. Hayatı bilmiyor. Anne babalar olarak biz öğretiyoruz. Ve her şeyin bir sınırı olduğunu öğretmek bize düşüyor. Bir çocuk düştüğünde ağlayınca teselli ederiz. Ancak senin yüzünden düştüm, sen yaptın vs derse çocuğa doğruyu yanlışı öğretmek için biz de doğru tepki vermek zorundayız. Hayır çocuğum benim yüzümden düşmedin, şu taşa takıldın, önüne bakmadın vs gerçek nedeni göstermeli, daha dikkatli davranmasını söylemeliyiz.
Umarım anlatabildim.
 
Yok ben sizi anladım, hatta inşallah dediğiniz gibi sadece benim tutumumdan kaynaklı bir durumdur da dedim..
İnada bindirmemek, ve gerçekten çocuğumun nesi olduğunu bilmedigim için de, en doğrusu nasıl davranacagimi bilmediğim için de böyle davranıyorum..
kriz doğurmak istemiyorum..
ama tabi ki en doğrusunu uzman söyleyecek bakalım..
bizimki sadece varsayım oluyor..
 
İnşallah sağlıklıdır ve tek sorun budur.
 
ben de otorite eksikliği diyen arkadaşlara katılıyorum.aynı şekilde kuzenim davranırdı.kusura bakmayın ama o da aynı böyle fazla şımartılmıştı.her dediği yapıldı, ayağı taşa takılsa çocuktan özür dilendi.neler neler.çocuk evi tepelerine yıktı.en sonunda canlarına tak etti tabi sinirleri yıprandı.şimdi böyleyse ilerde yandık moduna girdiler.pedagogtan da yardım aldılar ki onun da yorumu böyle oldu.ilk başta şımarıklık krizlerine devam etti ama zamanla yola gelip düzeldi.kurallara alıştı, anasına babası saygı kazandı.pedagog size en doğru yolu gösterecektir bunun için ama unutmayın ki pedagogun dediklerini çocuğun iyiliği için yapıyorsunuz.ay acıdım kıyamam deyip caymayın sakın.
 

ilerde narsisistik olmaz inş hep kendi istediği olsun gibi otoriter biraz daha bu yaşta. belki her çocuk o dönemde öyledir bilemiyorum tabi anneler daha iyi bilir.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…