Kizlar merhaba,
yazacaklarim biraz uzun ama bu yasima kadar icimde büyüttügüm aciyi, her tanistigim, güvendigim insanla ruhuma, bedenime eklenen kandirilmis duygusunu, aldatilmisligi size ifade etmeden önce, hayatimla ilgili herseyi anlatmak, sizlerden akil almak, ve de rahatlamak istiyorum. Lütfen okuyun.
Ben suan 19 yasindayim, beden yasim, ya da nüfus cüzdanimdaki yas.. ama Ruhum da bedenim de 70 misim gibi hissediyor.. Basima neler geldi bir bilseniz..
Bundan 12 sene önce, okulun ilk günü karsima cikti, ela gözlü, simsiyah kivircik sacli, burnu sümüklü bu oglan.. Asik oldum ona.. burnundan hic durmadan akan yesil sümük bile gözüme baska güzel görünüyordu. Tenefüslerde el ele tutusuyorduk, derslerde birbirimize renkli kagitlardan notlar yolluyorduk. 3. sinifa kadar bu böyle devam etti ve sonra onlar tasindilar. Babasinin, babam gibi alkol sorunu vardi. Annesi de yolluydu diyorlardi ama o yasta ne bilcem yollu ne. Yine de seviyordum onu.. Günlerce üzüldüm, agladim. Yemedim icmedim. Hep icimde kaldi. Onunla ne kadar da mutluyduk, doktorculuk oynardik, evcilik oynardik. o baba ben anne olurdum.
Sonralari hep ela gözlü erkeklerden hoslandim, her ela gözde onu aradim. Yillar sonra - 4 yil önce - yeniden cikti karsima.. Allahim, mutluluktan deliriyorum sandiydim. ama o da alkolik olmus babasi gibi, hatta eroine de baslamis. dayanamadim, onu o batakliktan cikarmak icin, hergün onlara gidiyor, onunla konusuyor dertlesiyordum. Annesinin babasinin yatak odalarini bile temizledim. emek verdim. Sonra, bir gün, ah nasil bir acidir bu, babasi bana sahip olmak istedi. Siseyi kafasina gecirip zor kactim evden. Sevdigim adam, erkek arkadasim hicbirsey yapmadi. Öylece bakti. Ne olacak ki, o hem olgun dedi. Yikildim. bu muydu hayat? Insanlar bu kadar kötü müydü?
Eve gidince annemle babama anlattim durumu, onlar bana kötü kizmisim gibi saldirdilar. Babam günlerce dövdü beni kemerle hem de.. Annem beni zaten hic sevmemistir. Ben son cocuktum, istememis beni. bunu hep yüzüme vurdu.
Sonra beni Almanya'ya teyzemin yanina yolladilar. 16 yasimdaydim buraya geldigimde. Bambaska bir düzen. Kuzenim beni hic istememis meger. Hep kiskandi beni. Esyalarini sakladi, benimle hicbirseyini paylasmadi. Ben onu kendime yakin hissettim, sirlarimi paylastim, bunlari herkese anlatti dalga gecti benimle. Ben ondan daha uzunum, daha güzelim diye hicbir arkadasiyla tanistirmadi. Teyzem zorla yollardi yaninda, arkadaslariyla almanca konusur benimle dalga gecerdi.
Birgün, yetti artik diye bagirdim ve kosarak uzaklasmaya calistim cafeden. Tam kapidan cikacaktim ki, uzun boylu, renkli gözlü biriyle capristik.
Suratina baktim, ve herseyden herkesten nefret ediyorum dedim-almandir diye düsündügümden rahattim. sonra kapidan cikip kosmaya basladim. Arkamdan geliyordu, cok korktum. önce hizla kostum, yorulunca durmak nefes almak istedim. Kolumu tuttu, beni kendine cevirdi ve bana 'lütfen benden korkma' dedi. Saskindim. Türkmüs o da.
"ben de öfkeliyim hayata" dedi. "gel bunu birlikte asalim" dedi. O an ne yapacagimi sasirdim. kimdi neydi bilmiyordum, ama birden icim isinmisti ona. Ilk kez ela göylü olmayan birine karsi icimde bir iliklik hissetmistim. Bunun da etkisiyle tamam dedim. Bu ask miydi? Sevgi neydi?
El ele tutustuk, bir banka oturduk. hic konusmadan belki 3 belki de daha fazla saat. Hava karardi, beni evime birakti. Sonra gündüzleri bulustuk, geceleri msn den konustuk. Benden 9 yas büyük biri ama beni anlayan, beni dinleyen biri. Benimle yeri geliyor cocuk oluyor, yeri geliyor abilik, babalik yapiyor.
Lütfen kimse yanlis anlamasin, benden hic cinsel bir beklentisi olmadi. Hatta birkac kere ben onunla olmak istedim, o kabul etmedi, hazir degilsin dedi. Ta ki gecen haftaya kadar. 18 yasimi doldurmustum, dogum günümde cok güzel bir mekana gittik. Biraz da alkolün etkisiyle birlikte olduk. Ben hic pisman degilim. ya da degildim...
Ben ona cok güvenirdim, o da bana. onu cok seviyorum ve beni sevdiğinden eminim. Bakışlarından anlıyorum. Sözlerinden anlıyorum. Evleneceğimiz konusunda
hep konuşmalar yapıyorduk. Gelinlik bile bakmistim kendime. 2 gün önce arkadaslariyla Paris e gitti. 2 erkek 2 kiz. diger kizlari da taniyorum cok iyiler, benimle cok iyi anlasiyorlardi.
Ama sabah icime bir kurt düstü. neden nasil bilmiyorum. Facebook una baktim. Arkadas listesini gizlemisti, ben neden diye sorunca, milletten rahatsiz oluyorum demisti, ben de hic süphelenmemistim. Sonra bir de ne göreyim, birsürü kiz.
Alman, rus, avusturyali... Aslinda neden tedirgin oldum bilmiyorum, hicbiri ama hicbiri benim kadar güzel degildi. Sonra mesajlarina baktim, hepsi almanca ama anladigim kadariyla güzel vakit gecirmekten, zevk almaktan bahsediyorlar. Ben yikildim. Hayatimda 2. kez yikildim. Cok büyük aci bunlar. Nasil dayanacagim bilmiyorum. bununla nasil yasayacagim bilmiyorum. Sonra msn ine baktim, paris'de hep birlikte biseyler yapmaktan bahsediyorlardi. Anlamadim. Kahretsin ki daha almanca ögrenemedim. bilmiyorum. Ne yapicam simdi ben.
evet aldatildim, ama onu da kaybetmek istemiyorum. Basima gelenlere inanamiyorum ama yalniz kalmak istemiyorum. onsuz olamam. Lütfen, akil fikir sahibi arkadaslar, bana yardimci olun. Hertürlü yoruma acigim. Yeter ki bir cözüm bulalim. Bu islerden uzaklassin. Beni sonsuz bir askla sevmeye devam etsin.
Cok uzun ama okudugunuz icin cok tesekkür ederim.
Saygilar.
töbe töbeeeeee
