Öncelikle gece olay daha da abartıldığı için dönüş yapamadım. Bir de özür dilerim gerçekten olayın şoku ile normal bir cümle kurmadan konu açmışım. Konuyu gerçekten akıl sormak adına açtım. Hala daha ne yapacağım bilmiyorum.
Bu arada eşya ya da bohça alışverişi değildi. Sadece iki takım elbise almak için çıktık ve onlar değil nişanlım ve ben ödüyoruz bunu. Ne gelinlik ne beyaz eşya ne de mobilya için kimseyi çağırmadık zaten. Hepsini iki kişi hallettik.
Hoşgeldiniz deme adetim vardır. Zaten Bir gün öncesinde anlattığım gibi kayınpederime görür görmez el falan öptüm ama kayınvalidem evde uyuyordu. Bu nedenle kendisini ertesi gün görecektim. Annem aradığı zaman akşamüstü hala uykulu olduğu için rahatsız etmek istemedim.
Açıkçası babam olayı görmedi çünkü dışarıda, mağazanın önünde itti. Kayınpederime durumu açıkladım ve kendisi sen duyma onu abartıyor yine dedi. Bu arada ben toplumsal kurallara sıkı sıkıya bağlı insanlardan değilim. Ailem de bayağı güldü bu ağlama muhabbetine. Annem "e oğlan da bazen bayramda, kandilde aramadığı oldu ne var canım gençler bazen yapar öyle" dedi geçti. İnfial yaratacak kadar bir durum yok bizim için.
Özür dilerim demem kimseye böyle saçma bir durum için ama ayağına kadar gittim. Aynı gün gelin buketimi almayı, kargoya gitmeyi de unuttum. Kafam bir milyon iş varken "önemliyim ben" tribini atması çok manasız benim gözümde. Kendi annem yapsa asla yanına gitmem. Fırça çekerim çok rahat. Nişanlıma da söylemem. Geç içeri derim. Aşırı saygı durumu ne yazık ki her zaman faydalı değil, zararlı.
Kayınvalidem zaten bizim uzağa taşınmamızı, 4. katta oturmamızı, eve alınacak kedi/köpeği bile problem eden bir insan. Çeyiz için bir kez arayıp sormadığı için ben zaten kırgındım. Annem babam da sürekli problem yarattıkları için normalleştirdiler. Olayın en başı evlerinde evlendiğim gece dahil iki gece kalmayı reddetmemle başladı. Özür dilenecek ve eli öpülecek birisi varsa anne babam ve sabrı.
Verir bohçasını eline gönderirim, ne evlenmesi, kimin haddine sizi iteklemekMerhaba,
Önceki konularımdan da biliyorsunuz ki ben evlenmek üzereyim. 10 gün kaldı. Bu gün yaklaşık 300 km uzaklıktan gelen dünürlerle alışverişe çıktık. Annem aldığı için gelmedi akşam yemek yenilecek diye hazırlığı da vardı yorgundu. Dün geldiler memleketlerinden. Sabaha karşı burda oldukları için annem akşamüstü aramış ama uykulu geldi sesi deyince ben de ertesi gün hoş geldin derim dedim. Sadece kaydederim gördüm ona hoş geldin dedim. Gelelim bugün olanlara; arabayı süren nişanlım. önde babası. ben annemle arkaya bindik ve merhaba diyerek bindim. hatta sonrasında elbisemi astım araca ve kayın valideme döndüm dedim ki anne bu ütüye gidecek yanar mı? sonra araçtan inmek üzereyken annem benim haberim olmayan evimle ilgili bir şey söyledi. babamın yanına gittik ve tartışmaya başladılar. onları sakinleştirmek için çabaladım. olmadı. babamı köşeye çektim konuştum.
araca bindik annem iş yerinde kaldı. dediğim gibi onun alışveriş konusu zaten yoktu. araçta babam espriler yapıyor ancak dünürler de çıt yok. eyvah dedim bunlar annemlere bozuldular. e ben de sessiz sessiz oturdum. mağazaya girdik nişanlım geldi dedi ki annem ağlıyor. dedim neden?
hoşgeldin dememişsin.
e deriz tamam dedim. çıktım dışarı eline uzandım gülümsedim anne yanlış anladın annemlere gitti aklım demeye kalmadı beni bir itekledi. bi de bağırdı.
akşam yemeğe gelmedi.
tüm gün surat yaptı.
ben şimdi ne yapayım?
Çok haklısınızTehlikeli insanlar ağlarlar
Timsah gözyaşları tabiri neden çıktı işte
Anladım ben sizi, siz haklısınız. Siz ne akdar aklı başında bir insan olsanız dahi, nişanlınız tam tersi, çok akıllı biri değil. Annesinin tribini kendi halledecekti, size hiç yanstımayacaktı. Bence siz bunu müstakbel eşinizle konuşun. Böyle anasının her tribini size yansıtacaksa işiniz iş. İkiniz çift olup ailelere karşı bir olmanız gerekiyor, dediğim gibi. Tabi ki de düğün gecesi ayrı oalcaksınız. Ya bu nişanlınız demiyor mu olmaz anne bizim gece işimiz var diye. Valla benimki derdi. :)Öncelikle gece olay daha da abartıldığı için dönüş yapamadım. Bir de özür dilerim gerçekten olayın şoku ile normal bir cümle kurmadan konu açmışım. Konuyu gerçekten akıl sormak adına açtım. Hala daha ne yapacağım bilmiyorum.
Bu arada eşya ya da bohça alışverişi değildi. Sadece iki takım elbise almak için çıktık ve onlar değil nişanlım ve ben ödüyoruz bunu. Ne gelinlik ne beyaz eşya ne de mobilya için kimseyi çağırmadık zaten. Hepsini iki kişi hallettik.
Hoşgeldiniz deme adetim vardır. Zaten Bir gün öncesinde anlattığım gibi kayınpederime görür görmez el falan öptüm ama kayınvalidem evde uyuyordu. Bu nedenle kendisini ertesi gün görecektim. Annem aradığı zaman akşamüstü hala uykulu olduğu için rahatsız etmek istemedim.
Açıkçası babam olayı görmedi çünkü dışarıda, mağazanın önünde itti. Kayınpederime durumu açıkladım ve kendisi sen duyma onu abartıyor yine dedi. Bu arada ben toplumsal kurallara sıkı sıkıya bağlı insanlardan değilim. Ailem de bayağı güldü bu ağlama muhabbetine. Annem "e oğlan da bazen bayramda, kandilde aramadığı oldu ne var canım gençler bazen yapar öyle" dedi geçti. İnfial yaratacak kadar bir durum yok bizim için.
Özür dilerim demem kimseye böyle saçma bir durum için ama ayağına kadar gittim. Aynı gün gelin buketimi almayı, kargoya gitmeyi de unuttum. Kafam bir milyon iş varken "önemliyim ben" tribini atması çok manasız benim gözümde. Kendi annem yapsa asla yanına gitmem. Fırça çekerim çok rahat. Nişanlıma da söylemem. Geç içeri derim. Aşırı saygı durumu ne yazık ki her zaman faydalı değil, zararlı.
Kayınvalidem zaten bizim uzağa taşınmamızı, 4. katta oturmamızı, eve alınacak kedi/köpeği bile problem eden bir insan. Çeyiz için bir kez arayıp sormadığı için ben zaten kırgındım. Annem babam da sürekli problem yarattıkları için normalleştirdiler. Olayın en başı evlerinde evlendiğim gece dahil iki gece kalmayı reddetmemle başladı. Özür dilenecek ve eli öpülecek birisi varsa anne babam ve sabrı.
Ay ben burayı kaçırmışım ne demek evlendikleri gece birlikte kalcaklar şaka mıAnladım ben sizi, siz haklısınız. Siz ne akdar aklı başında bir insan olsanız dahi, nişanlınız tam tersi, çok akıllı biri değil. Annesinin tribini kendi halledecekti, size hiç yanstımayacaktı. Bence siz bunu müstakbel eşinizle konuşun. Böyle anasının her tribini size yansıtacaksa işiniz iş. İkiniz çift olup ailelere karşı bir olmanız gerekiyor, dediğim gibi. Tabi ki de düğün gecesi ayrı oalcaksınız. Ya bu nişanlınız demiyor mu olmaz anne bizim gece işimiz var diye. Valla benimki derdi. :)
kabul etmedik tabi ama istenen şey çok çağ dışı.Ay ben burayı kaçırmışım ne demek evlendikleri gece birlikte kalcaklar şaka mı
yalnız değilmişim.Kv. Erken başlamış. Bnde geçenlerde memlekete gittim annemlerin yanına. Onu gidicem diye aramamışım. Ki zaten böyle konularda hiç aramam. Bunu bilir ama Bi trip bi trip günlerce.
Mesele bizim ailelerimiz. Onların yanında ve ya onlarla ilgili bi durumda huysuz oluyolar dikkat çekmeye çalışıyorlar. Gereksiz alınganlıklar.
Gitsem desemki ailemi sildim. Günlerce göbek atmazsa ne olayım.
Sorun şu ki siz daha evlenmeden bunları yaşadınız onu yaşayan kadın kim bilir kaç yıllık evli bence kiyaslamadan önce bunu bir düşünmeniz lazım bu durum normal mi beni neler bekliyor diye bence?yalnız değilmişim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?