Kızlar çarşamba gecesinden beridir ilk defa nete giriyorum. Eve daha bu sabah anca gelebildik. İki gece hastanede hep yatakta yatmak zorunda kaldım. Perşembe sabahı nst için hastaneye gittik ve kasılmalarım yine azalmamıştı. İlaç tedavisine başladılar. Önce diazem verdiler sonra da arkasından nidilat kapsüle başlandı. Ama bu ilaç beni mahvetti. Hem taşıkardi yaptı hem tansiyonumu düşürdü hem de acaip bir baş ağrısı. Bunlara rağmen kasılmalarım devam etti ama dün sabah daha iyi oldum. Kasılmaları anca düzene sokabildik. Hastane serviste yatacak yer yoktu doğumhanede yatırdılar beni. Haliyle doğuran kadınların çığlıklarıyla başbaşa kaldım. Hatta beni kullanılmayan bir doğum salonuna yatırdılar. Tepemde ameliyathane ışıkları bile vardı çok acaipti. Tuşe attılar servikste 1-2 cm açılmam olmuş kasılmalar yüzünden ama allaha şükür serviks boyum iyi ve hala kapalı. Eğer bu sancılar bebek miadına girdikten sonra başlasaymış beni doğuma alacaklarmış. Şimdi kasılmaları engelledik. Bana iki hafta daha dayan en azından ondan sonra allah kerim diyorlar. Şimdi evde yatıcam hep. Annemi de erken çağırıcam artık ekim başında gelicek inşallah. Böyle giderse kasım değil ekim annesi olucam galiba. Eylül annesi olmayım da o çok erken olur. 34. haftadan sonra organ gelişimi tamamlanıyormuş. Şöyle 35-36 yıda çıkarırsak çok daha iyiyiz tabi. Bu arada hep sizleri merak ettim. Evde olduğum sürece nete girebiliyorum ama uzun bir süre haber veremezsem doğurmuş olabilirim kızlar haberiniz olsun.
Bu arada ne güzel face lere girilmiş. Benim facebook um yok. 3 yıl önce kapatmıştım hesabımı. Ama eşimin facesinden bir bakarım bende size. Hakikaten aile gibi olduk burda. Hastenede yatarken hep aklımdan geçtiniz. Hatta telefonu elime aldığımda sizlerden birini arayıp dertleşebileceğimi hayal ettim. Hepinizi çok seviyorum kızlar, iyi ki varsınız :))))