Polemige girmek istemiyorum kimseyle . Yoksa isime gelip gelmedigi icin degil yani.
Bak canım, seni ve kızını tanımıyoruz.
Ne kıskanırız ne de umursarız.
Hepimiz gördüğümüz, yaşadığımız şeylerden yola çıkarak yorum yapıyoruz.
Eski konularına bir bak ve kendini tanımaya çalış.
17 yaşında evlilik ve bir değil iki çocuğa annelik yapmışsın.
Eşimle çok mutluyum derken, 2 ay sonra mutsuzum yazmışsın.
Birkaç ay önce eşine sürpriz doğum günü düşünürken, birkaç ay sonra boşanmak istiyorsun.
Bir konunda sosyaliz derken, diğerinde evde sıkılıyorum "TV BİLE AÇMAM" sıkılıyorum diyorsun.
Eşin senin çalışmana izin vermezken, kızına izin veriyor mu? Verdi diyelim, neden sana izin vermiyor o zaman?
Demek istediğim hayatın cahilisin, tek arkadaşın eşin. Çevren yok, sosyal hayatın yok, işin yok, kendine güvenin yok. Kızına dair tek planın, şöhret.
Yani çok çelişkili ve mantık dışı yaptıkların. Kızını koruyabilecek kadar güçlü ve ileri görüşlü değilsin maalesef.
Bu monoton eş ve hayattan çıkmak için kızını kullanmak, hiç de "evladını düşünen anne" davranışı değil bence.
