ben o zamnlar hic uzerınde durmadığım seylerin eksikliğini o kadar duyuyorum ki...mesela kınamda fotoya gitmememin düğünümde sadece uç poz fotoğraf çekilmemin...birsürü şey ...çeyizimi bile abimler evime taşıdı...oğlan evinden kimse gelmedi...nisanlyken esım ve aılem cok fazla sorun yasadı..esım o kadar kafasına gore hareket ederdıkı..babamda aksıne...kurallara uygun...aılesıyle anca ıkı defa kalkıp gelmıstır...bana hediye gelen sacma sapan eskı zamandan kalan uc bes parca esya...hıcbırını kullanamadım kayınvalıdeme gerı verdım.evlendıkten sonra...nişanlıyken esımın hicbir akrabası bırak hedıye getırmeyı ıhtıyac sormayı...hatrımı bıle sormaya gelmedı..nikahımdada cok sorun yasadım kınamdada düğünümdede.düğün günü esım bana yıne küstü.neymiş efendim damatlık aldık ama ıcıne yelek almamısız.aksama kadar küs kaldık.kınamdada dügünümdede kuafore oglan evinden kimse gelmedi.beni ablam kuafore goturdü.almaya geldı ama ıcerı bıle gelmedı.hep bı kosturmaca stres...hiçbirseyin tadını cıkaramadım.evlendim..yine evlli oldugumu yeni gelin oldugumu hiçbirzaman anlamadım.o zamanlar ustunde durmadıgım seylerın sımdı ıcıme ne kadar oturdugunu anlıyorum.bu haytta bır defa yasanır.hayatının sayılı bırkac gunu...aslında olesıye yasamak tadını cıkarmak lazım.bıraz olsun buyuklerı dıınlemek lazım.esımı cok sevmeseydım bunlara asla katlanmazdım.ask derler ya gozleri kör edr.ama aradan zaman gecipte gözlerin acılınca görürsün ki...neleri kaybetmişsin.ben yasadıgım sorunlar yuzunden asla o zamanları dugunumu falan hatırlamak ıstemyorum.hala böyle dugunlerde mutlu gelinleri damatları görünce içim bir tuhaf olur.ben esımın kaprıslerını dugunumde bıle yasadım ....en guzel gunumde...aslında adı en guzel gun...ben ne acı kı..hatırlamak bıle ıstemıyorum.sımdı den dua edıyorum..kızım herseyı gonlunce yasasın...