- 26 Haziran 2012
- 115
- 55
- 298
- 27
22 yaşıma girdim doğru düzgün sevgilim bile olmadı bu yaşıma kadar.Liseden mezun olduktan sonra çoğu kız arkadaşlarım nişanlandı,evlendi çoluk çocuğa karıştı erken yaşta evliliği istemem tabiki ama ben ilk görüşte aşka inanıyorum.Birini çok sevdim karşılığı vardı ama olmadı anlaşamadık.Hep bir şanssızlık oluyor.Çok çabuk kendimi kaptırıyorum güzel hayaller kuruyorum ama sonu hüsran.Hayalimdeki erkeği bulamıyorum.Benim için yanlış olduğunu sonradan anlıyorum kötü özelliklerini sonradan görüyorum sizce ne yapmalıyım arkadaşlarımın dediğine göre ben dışarıdan hanım hanımcık masum duruyormuşum gerçektende öyleyim.Ağırbaşlı ciddi mi olmalıyım? Erkeklere karşıda soğuk davranıyorum istemeden oluyor kırıcı olabiliyorum çünkü daha önce bir erkek yüzünden yani sevdiğim bir erkek yüzünden kırıldığım üzüldüğüm için :/
bende dogru insan bigun karsima cikicak ve ben ona farkinda olmadan evet diycem derdim ona inanirdim hep :) oylede oldu 24 yasima geldim esimle tanistim ilk basta inanmadim guvenmedim hatta gonul eglendiriceksen baska kapiya dedim 
oda pes etmedi amacim gonul eglendirmek degil izin ver kendimi tanitiyim dedi bende denemekten ne cikarki diyerek basladik sonrasinda 5 yillik evlilik ve 3 yasinda bi kizimiz var 
zamani gelince icine o sevgiyi o hissi Rabbim veriyo cunku kalpleri birbirine isindiran Allah'tir 
hiç beklediğin bi zamanda karşına çıkar Anlamazsin bile yeter ki dua et 
