selam hiç uzatmadan mevzuya girmek istiyorum kızlar. Ben öğretmenim ve iki yıldır görev yapıyorum. Görev yaptığım yerde birinden cok hoşlandım. Israrları sonrası onu tanımaya karar verdim. Kendisi lise mezunu önceden futbolcuymuş ancak sağlık problemleri nedeniyle dönmek zorunda kalmış şimdi memleketinde yerel bi takımda oynuyor. Memlekete geldiğimde tanışmak isteyenler olduğu için aileme durumu anlattım. Annem ve ablam durumdan haberdar olsunlar diye ancak bir türlü ikna edemedim. Belirli bi işi yok dediler . Bu sebepten erkek arkadasım amcasıyla bir iş kumaya karar verdiler ve sevgilim sen gelmeden benim bir işim olacak dedi. Ancak yine de ikna edemedim Annem evliliğin hiç kolay olmadığını ve geri dönüşü mümkün olmayan hatalar yapmamam gerektiğini söylüyor durmadan. Amcasının yanında calışmasıyla bi iş garantisinin olup olmayacağının belli olmadığını diyelim oldu hep aynı yerde yasamak zorunda kalıcaksın ve sen orda mutsuzdun dedi. Ben onu tanıyana kadar bulunduğum yer küçük , cok dedikodu yapılan bi yer olduğu ve yapılacak hiç bise olmadığı için mesleki anlamda dahi köreldiğimi düşündüğüm için mutsuzdum. Zaman gecince yine ordan sıkılacağımı ve bu durumun eşimi de huzursuz edeceğini söyledi. Birde memleketime çok uzak olduğu için görmek görüşmek zor zamanlarında yanında olmak hep bi mesele olacak isteyeceksin eşinin tatil zamanı falan olmadığı için yapamayacaksın biz senin bi sıkıntın olup olmadığını anlayamayacağız falan dedi. Ablama gelince o da eğitim durumunu problem etti lise mezunu olmasının ilerde problem olacağını düşünüyor. İmkanı varken okumamış olduğunu ve bunun için vakti olduğu halde hiç çaba göstermediğini söylüyor. Yanlış anlamayın kesinlikle küçümsemek için değil ama eniştem mühendis, ablam avukat, ben öğretmen, kuzenlerim öğretmen hatta biri doktor olcak inş bu ortamdan bile rahatsız olabileceğini söylüyor. Etiketin, cevrenin, ortamın cok önemli olduğunu falan söyledi şimdi olmasa bile sonrasında anlaşmazlık olabileceğini bunun örneğini aldığı davalardan gördüğünü falan anlattı.Babam da haberi olmadığı için bi arkadasının doktor oğlu varmis ve benimle tanışmak istediğini söyledi. Ben yok dedim neden önyargılı davrandığımı anlayamadığı için ikna etmeye çalışıyor. Durumu sevgilime anlattım artık üzülmemi istemediğini söyledi. kendisi yüzünden ailemle aramın acılmasını istemediğini beni çok sevdiğini bekleyebileceğini ancak dilersem de bitirebileceğimizi söyledi ve artık ağlamama dayanamadığını söyledi. Şimdi tamam desem ailesinin hazır olduğunu falan söyledi ve daha fazla ağlama bu sebepten yalvarırım daha kötüye gidecekse görüşmeyelim o zaman falan dedi. Ve biz görüşmeme kararı aldık ikna edebilirsem hazır olduğunu değilsede duruma alışabilmem için daha erken. Ablam ve annem doktorla tanışmam gerektiğini belki tanıyınca sevebileceğimi hem kriterlere uygun hem iyi bi insan olabileceğini anlattılar. Kalbim kesinlikle ondan yana ancak aklım çok kariştı. Bazen onun dışında birinin elini bile tutamam diyorum bazen haklı olduklarını düşünüyorum. Annemler tabiki dilediğimle evlenebileceğimi ancak duruma gerçekçi bakmadığımı baglandığım için hep olumlu düşündüğümü çok değil bi bes sene sonra neler olabileceğini hiç düşünmediğimi falan söyledi.Hatta bi öğretmen arkadasına tanıtırken yanlışta olsa insanın bunu sorun edebileceğini falan söyledi.Kafam karma karısık nolur yardım edecek bişiler söyleyin bana. Ailem herzaman arkamda ve ben pişman olmak istemiyorum cünkü evlenmek pişmak olmakta istemiyorum.Çünkü ayrılmak daha acı olur sonrasında.Gülerdir ağlıyorum hayırlısı hangisi kestiremiyorum. ağlamaktan basımı kaldıramaz oldum ancak sürekli fikrim değiştiği için kesin bi karar alıp rahatlıyamıyorum. Ytardım edin lütfen yardım edin...