Doğru zaman ne zaman?

Onun dışında düzenli gelirle borçtan korkmaya da gerek yok.

tüm yazdıklarına katıldım da işte bu yukarıdaki cümlen konu sahibinde yok

yani sen öğretmensin eşin polis

öyle ya da böyle ayın 15 inde gelecek para var

şimdi yoksa cebinde para, kredi kartı var banka var şu bu var

ama konu sahibi de eşi de özelde ki eşi yakın zamanda işsiz kalmış

yani düzenli gelir sahibi olma imkanları yok

evet çoğu kişi özelde çalışıyor ama 6 yıllık işimden artık tecrübeli olup çok maaş aldığım için çıkarıldım

sonra başvurduğum yerlere de çocuğum olduğu için kabul edilmedim ki bebeğim küçücükken de çalıştım doğum öncesi de çalıştım ama 4-5 yaşındaki çocuk var diye kabul edilmedim

bu nedenle özel sektörde çalışıp borç altına girmek ya da çocuk yapmak cidden çok ciddi kararlar

annelik duygusu vs ayrı tabii bu yazdıklarım sadece maddi bölümüne ilişkin
 
Balla kaymakla da çocuk büyür, kuru ekmekle de çocuk büyür.
Evladını marka giydirmek var, pazardan giydirmek var.
Devlet hastanelerinde büyütmek var özel seçme şansına sahip olmak var.

Benim evim, arabam yok. Güzel bir isim var hepsi bu.
Kendime lüks yapmam, uygun giyinir yaşar giderim.
Evladıma gelince her şeyin en iyisini arıyorum.
Özel dr ilaç muayene derken her ay 1500 tl ona gidiyor. Mama vermiyorum verecek olsaydım 2bin olacaktı misal.
Giyim hediye, kardeşimin bebeğinden gelenler derken çok harcamıyoruz ama Hesapta olmayan giderler oluyor olacak. Beşik, bebek arabası falan Hep para..

Annelik muhteşem bir duyguymuş erteleyin demem.
Ama kenarda en azından acil durum parası 10 bininiz olsun. Onun dışında düzenli gelirle borçtan korkmaya da gerek yok.

Kazanıyorum ama kendime bile ucu ucuna yetiyor, şuan bebeğe yetişmesi senin saydığın koşullarda imkansız.
Anne olunca senin gibi olmak isterim.
En iyisi, en sağlıklısı olsun, iyi okullarda okusun.
Bunun için daha çok çabalamam lazım.
 
Bu konu sarmal seklinde bence : ) Ben 30 yasinda evlendim 2 sene calisamadim zaten esimin maasi dusuktu kiradaydik vs derken kendimizi toplamamiz surdu yani. Sonra ben ise girdim esimin sartlari iyilesti dedik artik dusunelim bu sefer de olmuyor :) yani tedavi goruyorum suan. Ne kadar plan yaparsan yap kaderde ne yaziliysa o. Isin icinden cikilmiyor.
 
tüm yazdıklarına katıldım da işte bu yukarıdaki cümlen konu sahibinde yok

yani sen öğretmensin eşin polis

öyle ya da böyle ayın 15 inde gelecek para var

şimdi yoksa cebinde para, kredi kartı var banka var şu bu var

ama konu sahibi de eşi de özelde ki eşi yakın zamanda işsiz kalmış

yani düzenli gelir sahibi olma imkanları yok

evet çoğu kişi özelde çalışıyor ama 6 yıllık işimden artık tecrübeli olup çok maaş aldığım için çıkarıldım

sonra başvurduğum yerlere de çocuğum olduğu için kabul edilmedim ki bebeğim küçücükken de çalıştım doğum öncesi de çalıştım ama 4-5 yaşındaki çocuk var diye kabul edilmedim

bu nedenle özel sektörde çalışıp borç altına girmek ya da çocuk yapmak cidden çok ciddi kararlar

annelik duygusu vs ayrı tabii bu yazdıklarım sadece maddi bölümüne ilişkin


Haklisin kesinlikle..
Düzenli gelir önemli.
Eğer olmazsa yine buyur tabi çocuk ama sıkıntıyla.
Istediğin seçimleri yapamazsın.
En güzeli olsun diyemezsin de en ucuzunu mecbur olmak uzer vs. Vs.ben 34 te anne oldum.
Hamileliğimin zor geçmesini yaşıma bağlayanlar oldu mesela. Genç anne olmanın avantajları da vardır muhakkak.
Ama şartlar önemli.
 
Herkesin dediğinin aksine çocuk bereketiyle gelmiyor. Tam aksine masrafa beraber geliyor. Doğumu, kıyafetleri, beşiği, odası, emmezse maması, her ay doktor kontrolü, hastalanma ıvırı zıvırı. Bebek çok büyük bir sorumluluk. Üstelik şuan ucu ucuna yetiştiriyorsunuz, doğumdan sonra çalışabileceğiniz ne malum? Bu kadar borç varken bebeğin altından kalkamazsınız üzgünüm. Bence 1 2 sene daha erteleyin, birazda kıyıya köşeye para atarsınız rahat edersiniz.
 
Kazanıyorum ama kendime bile ucu ucuna yetiyor, şuan bebeğe yetişmesi senin saydığın koşullarda imkansız.
Anne olunca senin gibi olmak isterim.
En iyisi, en sağlıklısı olsun, iyi okullarda okusun.
Bunun için daha çok çabalamam lazım.

Olur ınsallah olur.
Kendinizi çabuk toparlamaya bakın çok da salmayın ama bence.
Yaş da önemli bu gerçeği bir kenara atamayız. ;)
 
dusunun kendı cocugunuzun eksıgı olsa nasıl içiniz içinizi yer
cok buyuk sorumluluk maddı manevı kendıne guvenen dogursun dıyorum ben o yuzden 1 tanede kaldım bır kızım var bu sebeplerle ıkıncıyı dusunemıyorum kızımın sartlarını kısıp ıkıncıyı doguramam haksızlık olur ıkıncıye de ılk cocugumun sartlarını azaltmadan aynı sartlarla buyutmelıyım dıyorum ve tek cocukta kaldım keske gonul ısterkı keske bızım cocuklugumuzdakı gıbı kolay olsaydı hayat bızler kolaydık egıtım de kolaydı ucuzdu hayat da ucuzdu sokaklarda allaha emanet buyuduk hersey kolaydı tek basına cocuk buyutmek bıle baslı basına bır mesele :)


Bir konuda o kısım işte.
Çocuğu yaptım doğurdum, sonrasında bakılma olayı var.
Annem kv de bakar ama kreşi, okulu ıvırı zıvırı detaylı düşününce bazen hiç yapmayacağım diyorum :)
Şimdi kendime almasam da oluyor ama bebeğe yapılmazsa haksızlık olur.
Maddi olarak her şeye yetişmek isterim.
Manevi olarak daha kendimi düşünemiyorum :)
 
İlk başlarda yaşadığımız sıkıntı eve bir kalıp peynir alamadığım günler oldu.
Şimdi düşündükçe geçiyor ama nasıl geçiyor bir ben bilirim.
Eşimle de konuşuyoruz biraz daha hür olalım, hayatı yaşamaya çalışalım nasılsa olacak diye.

"
Bir cocuk en iyi evlilikleri sarsarken, sizinki dahada zorlanir. Artik kendinizi frenleyemezsiniz. Uykusuzluk bir taraftan, maddi zorluk diger taraftan,.. "

Şu cümle benim için çok yeterli oldu, teşekkür ederim.
Çok doğru bir bakış açısı.

Zaten hep öyle deniliyor "gelip geçiyor hersey" "cocuk öyle yada böyle büyür" ve kimse o yipranmişligi, manevi zorluklari anlatmiyor.

Yani gelip geçmiyor hersey, psikolojiye etki yapiyor, evlilige hasar veriyor.

Ve özelikle cocuk ile. Ömür boyu bir sorumluluk. Daha geç cocugun olabilir fakat olduktan sonra geri dönüsü yok. Hali ile en iyi şartlarda dogurmak en iyisi.
 
Kızlar selam hepinize :KK36:
Uzun süredir içinden çıkamadığım bir konum var.
Sizlere akıl danışmak istiyorum.

Evliliğimde 2.senemi doldurdum. Çok şükür öyle çok büyük sorunlarımın olmadığı, sevdiğim adamlayım. Daha önceki konularımı bilenler vardır. Çok yüklü bir borçla evlendim, ilk 1 sene falan acayip zorlandım. Çalıştığım halde maaşı hiç göremezdim. Eşim bir dönem işsiz kaldı, o zamanlar daha da battık hem maddi hem de manevi.

Tam durumları toparladık krediyi kapattık derken eşim pandemi dolasıyla tekrar işsiz kaldı ve her şeyi göze alarak araba aldık. Arabayı almamızın sebebi yeni başladığı işi arabasız yapamıyor olması. ( bir kargo firmasıyla çalışıyor, kargo dağıtımı yapıyor) Ben ise smm stajeyeriyim daha stajın bitmesine de var da var :KK43: Bir yandan ev hala kira, maaşlar şuan kira, kredilere ve genel giderlere gidiyor. Yani başladığımız yere geri döndük.

Gelelim asıl soruma; 29 yaşındayım. Bazen anne olma fikri geliyor ama sonra içinde bulunduğum duruma bakınca vazgeçiyorum. Daha ev alamadık diyorum, 3 seneden daha az kredi var diyorum, staj bitmedi diyorum falan filan. Her şeyi kenara bırakıp çocuk mu yapmalı? Yoksa her borcu bitirip çocuğu öyle mi yapmalıyım ?

Çocuğumun da günahına girmek istemiyorum. Ben çok zor şartlar altında büyüdüm, çalıştığım yerlere çok kolay gelmedim. O olduğunda rahat etsin istiyorum ama insanlara bu fikri de anlatınca çocuk nasibiyle gelir, her şey düzene girer diyorlar. Borçların bitmesini beklerseniz o borçlar hiç bitmez diyorlar. İnanın kafam çok karışık.

Lütfen bana fikirlerinizi yazın.

Sağlıcakla kalın :KK200:
Gerçekten de çocuk bereketiyle gelir 😊 Ama şimdi durumu öyle anlattınız ki zor olacak gibi.. Bu zamanda herşey çok zor biliyorsunuz.. Ama hem kredi bitsin hem kiradan kurtulalım hem staj bitsin hem çok iyi bir işe gireyim falan şeklinde bir düşünceye girerseniz de biraz da size o söyleyenlere katılıyorum hiçbir zaman o uygun an gelmez.. Ne borç biter ne dert 😊 Eşiniz kargo firmasıyla çalışıyor demişsiniz eğer tahmin ettiğim işi yapıyorsa toparlanmanız uzun sürmeyecektir..En azından bu pandeminin getirdiği sıkıntıları üzerinizden atınca yapın bebeğinizi bence.. Eşinizle oturup plan yapın ödemeler ve giderler şeklinde bütçenizi belirleyin.. Bebeğiniz doğana kadar 9 ayınız olduğunu hesaba katın.. O zamana kadar sadece muayene masrafınız olacak.. Ama o masrafsız geçirdiğiniz 9 ayın acısı çok fena çıkacak 😂 arabası, beşiği, küveti, yatağı, minik minik kıyafetleri ve saymadığım bir dünya şey.. Bir taraftan dünyanın en güzel şeylerinden biri yaa bende Allah nasip ederse dört ay sonra kucağıma alacağım bebeğimi 🥰 bir ay önce başladık işte en azından dedik küçük şeyleri alalım falan ama küçük şeyleri bile alınca dünyanın parası gidiyor.. Feda olsun kızıma 😊
 
Bir kere cocuk olunca siz calisamayacaksiniz, bebek belki emmeyecek mama yiyecek. Mama fiyatlarindan haberiniz var mi? Dogum en ucuz 2-3 bin, muayene 80-100 tl. Dogdu aylik bezi 200-250tl. Ek gidasi meyvesi sebzesi, az buyudu kreşi bakicisi.
Iki kisi calisiyoruz benim maasimin yaridan fazlasi cocuklara gidiyor, geri kalani eve. Kendime uc bes kiyafet alabilirsem seviniyorum

Ben bu koşullarda bile alamıyorum
 
Erkekler genelde yüzeysel düşünüyor, çocuğun ihtiyaçları, evliliğe etkileri. Annenin bir süre işinden elini eteğini çekmesi vs vs bir sürü sorumlulukla gelecek bebek.
2 yıl çok da değil sanki. Zaman su gibi akıyor da yaşarken farkedemiyoruz. Geçen düşünüyorum şu corona belasını duyalı bir sene olmuş neredeyse.
Ev konusunda da sesli düşünüyorum gerçi ama. Eğer altın, birikmiş paranız falan varsa yatırımlık bir yer mi alsanız. Bizde ev alma olayına ilk o şekilde başlamıştık. Hiç oturmadık bile ilk aldığımız evde. Birikmişi peşinat yaptık, kalanı içinde kirası kredisini ödedi, paramız toplandı, ev değer kazandı sattık. Üzerine borçlanıp oturacağımız evi almıştık. En azından basamak oluyor.


Erkekler açısından sorun yok çünkü kadınların rolleri değişiyor, onlara bir şey olduğu yok.
Bazen kendime diyorum anne olmayı kaldırabilecek psikolojiye sahip miyim diye.
Uykusuz geceler, sürekli bebekle uğraşma fikri, uyudu mu uyandı mı emdi mi kirlendi mi fikri bile kadınları zorluyor.
Erkeklere baksan aman babam canım babam modu sadece.
Elimdeki paraya yetse hiç borçlanmadan bir yer sahibi olabileceğimi bilsem alacağım, oda mantıklı olur.
 
tüm yazdıklarına katıldım da işte bu yukarıdaki cümlen konu sahibinde yok

yani sen öğretmensin eşin polis

öyle ya da böyle ayın 15 inde gelecek para var

şimdi yoksa cebinde para, kredi kartı var banka var şu bu var

ama konu sahibi de eşi de özelde ki eşi yakın zamanda işsiz kalmış

yani düzenli gelir sahibi olma imkanları yok

evet çoğu kişi özelde çalışıyor ama 6 yıllık işimden artık tecrübeli olup çok maaş aldığım için çıkarıldım

sonra başvurduğum yerlere de çocuğum olduğu için kabul edilmedim ki bebeğim küçücükken de çalıştım doğum öncesi de çalıştım ama 4-5 yaşındaki çocuk var diye kabul edilmedim

bu nedenle özel sektörde çalışıp borç altına girmek ya da çocuk yapmak cidden çok ciddi kararlar

annelik duygusu vs ayrı tabii bu yazdıklarım sadece maddi bölümüne ilişkin


Maddi olarak beni özetlemişsin :)
Bugün çalıştığım yer kapansa işsizim, pandemi zamanı inanılmaz korktum.
Şimdi çalıştığım şartlarım çok zor olsa da sırf ileri de çocuğu bahane etmesinler diye sabrediyorum.
Yaptığım işle aldığım maaş arasında uçurum var :(
Ruhsatı alınca çocuk kısmını yapmak en doğrusu
 
Herkesin dediğinin aksine çocuk bereketiyle gelmiyor. Tam aksine masrafa beraber geliyor. Doğumu, kıyafetleri, beşiği, odası, emmezse maması, her ay doktor kontrolü, hastalanma ıvırı zıvırı. Bebek çok büyük bir sorumluluk. Üstelik şuan ucu ucuna yetiştiriyorsunuz, doğumdan sonra çalışabileceğiniz ne malum? Bu kadar borç varken bebeğin altından kalkamazsınız üzgünüm. Bence 1 2 sene daha erteleyin, birazda kıyıya köşeye para atarsınız rahat edersiniz.


Kendim zaten 1 sene bakmak istiyorum, çalışmayacağım.
O zamana kadar kenara para atmak istiyorum sonrasında o paradan kullanırım diye düşündüm.
Ertelemek en mantıklısı.
 
Hamileyim inanın çok masraflı, hiç aklıma gelmezdi bebeğin bu kadar masraflı olacağı arabası yatağı kıyafeti odası daha doğmadan en az 50-100 bin arası gidiyor doğum dahil. Ben de 32 yaşında hamile kaldım. Çocuk parasız yapılacak bişi değilmiş. Bide şöyle bişi var almak isteyip alamazsanız çocuğun ihtiyaçlaeını eziyete dönüşür sizin için de bebek için de
Detay verir misiniz 50-100 bin arası neye gidiyor ?
 
Zaten hep öyle deniliyor "gelip geçiyor hersey" "cocuk öyle yada böyle büyür" ve kimse o yipranmişligi, manevi zorluklari anlatmiyor.

Yani gelip geçmiyor hersey, psikolojiye etki yapiyor, evlilige hasar veriyor.

Ve özelikle cocuk ile. Ömür boyu bir sorumluluk. Daha geç cocugun olabilir fakat olduktan sonra geri dönüsü yok. Hali ile en iyi şartlarda dogurmak en iyisi.

Burayı bu yüzden çok seviyorum.
Artı eksi herkes bir yerden bakıyor, olayları görmediğimiz yerden görmemizi sağlıyor.
İleriye atmak en doğrusu olacak, maddiyattan ziyade ayrıntılı düşününce manevi olarak bile hazır mıyım?
Ona bile değilim bence.
Ömür boyu sorumlu olacağım bir bebeği daha doğuramam sanki
 
Gerçekten de çocuk bereketiyle gelir 😊 Ama şimdi durumu öyle anlattınız ki zor olacak gibi.. Bu zamanda herşey çok zor biliyorsunuz.. Ama hem kredi bitsin hem kiradan kurtulalım hem staj bitsin hem çok iyi bir işe gireyim falan şeklinde bir düşünceye girerseniz de biraz da size o söyleyenlere katılıyorum hiçbir zaman o uygun an gelmez.. Ne borç biter ne dert 😊 Eşiniz kargo firmasıyla çalışıyor demişsiniz eğer tahmin ettiğim işi yapıyorsa toparlanmanız uzun sürmeyecektir..En azından bu pandeminin getirdiği sıkıntıları üzerinizden atınca yapın bebeğinizi bence.. Eşinizle oturup plan yapın ödemeler ve giderler şeklinde bütçenizi belirleyin.. Bebeğiniz doğana kadar 9 ayınız olduğunu hesaba katın.. O zamana kadar sadece muayene masrafınız olacak.. Ama o masrafsız geçirdiğiniz 9 ayın acısı çok fena çıkacak 😂 arabası, beşiği, küveti, yatağı, minik minik kıyafetleri ve saymadığım bir dünya şey.. Bir taraftan dünyanın en güzel şeylerinden biri yaa bende Allah nasip ederse dört ay sonra kucağıma alacağım bebeğimi 🥰 bir ay önce başladık işte en azından dedik küçük şeyleri alalım falan ama küçük şeyleri bile alınca dünyanın parası gidiyor.. Feda olsun kızıma 😊

Girişimci kuryelik yapıyor, iyi kazansa da krediler kira araba masrafı falan para kalmıyor.
Ben zaten faturalar, evin geçimi, kredi kartları ıvır zıvır.
Aylardır maaşı sadece hesapta görüyorum :)
" Ama hem kredi bitsin hem kiradan kurtulalım hem staj bitsin hem çok iyi bir işe gireyim " bunu düşünce de hiç bir zaman çocuk yapamayacak gibi hissediyorum, olsun kurtulayım diyorum.
Aklım çok karışık ama burası sayesinde çocuğu biraz daha ertelemek en mantıklısı olacak.
 
Back
X