Ben doğu kültürünü az çok tahmin ettiğim için evlenmeden önce eşimle her türlü konuyu konuşmuştum. Yani bazılarına komik ve gereksiz gelecektir ama bayramlarda kime gidileceği, evde olacak iş bölümü, maddi yönden çizilecek sınırlar vs detaylı şekilde beklentilerimi konuşmuştum. O zamanlar her şey okeydi fakat evlendikten sonra biraz mirin kırın etmeye başlayınca ufak tefek cinnetler gerekti tabiki öncelikle eşime karşı kendi sınırlarımi koruyabilmek adına. Önceden konuşup anlastigimiz hiçbir konuda aman neyse bu da böyle oluversin demedim açıkçası çünkü hepsi benim için kirmizi çizgilerdi. Esim mecbur kabullendi, kabullenmese bosanirdim. Ailesine karşı da saygimi ve uslubumu bozmadan her zaman ne isteyip istemedigimi direkt kendilerine söyledim. Kayınvalidem kayinpederimden daha geçimlidir onunla problem yaşamadım. Kayinpederim evlat değil de asker yetiştirdiğini zannediyor çünkü bugüne kadar eşim de kardeşi de (yapmasa bile) her dediğine he demişler kırılmasın vs diye. Benden sonra bı şaşırdı tabi adam
Üslubuma dikkat ederek gereken her şeyi kendim direkt söylüyorum. Kocam karşılık versin beni korusun diye beklemiyorum. Yeri geldi kayinpederimle kavga da ettim. O yüzden harala gürele koruyorum sınırlarımi diye belirttim
kendileri geleneklerini kültürlerini nasıl yaşıyorsa yaşasın onlara saygım sonsuz ama benim çekirdek aileme müdahale edemeyeceklerinin farkındalar
31 yaşındayım hayata yeni gözlerimi açmışım gibi bi kalıba sokmaya çalıştılar bi ara. Sanırım başarılı olamayacaklarını anladılar ki çok üstüme gelmiyorlar şu sıra. Eşimin kültüründe babaya çok büyük bir saygı var sizde de öyle mi bilmiyorum 2 senedir kayınpederimin salakça hareketlerini çektim sırf bu yüzden neyse patlak verdim de eşim biraz olsun ağzını açabildi. Tövbe haşa sanki peygamber adam kimse ses çıkaramıyor yanında.
bizde kız alma verme diye bişey yoktur aksine bizde damat alınır o yüzden annem çok rahat derim
