Eşim sağolsun doğum günlerini evlilik yıldönümüzü falan unutmaz. lakin hediye işine gelince beni hiç şaşırtmıyor.
2 ay onceden başlıyor
-ne istersin doğum gününde?
-doğumgünün de yaklaştı.
-doğumgününde sana telefon alıyım mı? ütü alıyım mı şunu alıyım mı bunu alıyım mı?
-bu ay çok masraf olacak hem doğum günün hem doğuracaksın.
-doğum gününde 200 lirayı geçkin hediye mi istersin yoksa daha uygun mu?
bunlar bu doğumgünüm için soyledikleri. sebebi de şu;
daha once agzımdan laf arasında çıkmış bir şeyi hediye olarak getirdi hep.
bu sefer dikkat ettim hiç istediğim, hoşlandığım bir şeyden bahsetmedim. istedim ki kendi uğraşsın hediye alsın.
ama nerde bizim odunda o centilmenlik, sanki hediye değil zorunluluk gerektiren bir şey alıyor. 20 liralık hediye alsa da razıyım yeter ki zaman harcasın, içinden gelsin.
1 ay sonra doğum günün, 1 hafta kaldı, 3 gün kaldı. mubarek ben zaten biliyorum doğumgünüm ne zaman. bir gün de sürpriz kafasında olsan ne olur? bu kadar dillendirince ne hediyenin ne doğumgününün manası kalmıyor ki.
hala ne istediğimi soylemedim diye en sonunda açıkladı, nakit verecekmiş beyefendi.
odunlukta çığır açtı.