Bu kadar büyütülecek bir mevzu yok.
İlk doğumumda bebeğim 1 hafta küvezde kaldı, neler yaşadığımı ben bilirim.
Kayınvalidem zaten kendisi de farklı ağır bir ameliyat olmuştu o destek olamadı.
Annem yanımdadı ama genel anlamda annemden hiç birşey beklemedim, herhangi bir desteği olmadı.
2. doğumumda kayınvalidem ilk doğumda ameliyatlı olduğundan, herşeyi kaçırmış gibi hissediyordu, yanımda olmak istedi.
Ben de itiraz etmedim ama zıvanadan çıkarttı beni diyebilirim.
Olmasaydı daha iyiydi.
2 doğumumda sezeryan ile oldu, batikon konusunu anlamadım ben??
Batikona niye ihtiyaç duyuldu sizde??
Normal doğum eğer olacaksa, gerçekten ilk günü zaten ayağa kalkıyorsun, benim bir çok arkadaşım (normal doğum yapan) hemen ayaklandılar.
Sezeryan ile eğer ağrı eşiğin çok çok düşük değilse, herhangi bir problem yaşamayacaksın.
Gözün korkmasın sakın.
İnsan korkuyor, bilmediği birşey yaşayacağından, ürküyor ama gerek yok.
Sen ne kadar sakin ve metanetli olursan herşey senin için o kadar rahat geçecek.
Zaten bebeğini gördüğün an gözün hiç birşeyi görmeyecek inan...
Bebeğini 2 saatte bir emzirmen gerekecek.
Eşin bu anlamda bir kaç gün yanında olabileceğinden (babalık izni) sana destek verebilecektir.
Olmadı eşinden rica edebilirsin, bir kaç gün alabilirse yıllık izin kullansın, daha fazla yanında destek olabilir.
Zaten bir kaç gün içerisinde bebeğine ve durumuna adapte olacaksındır.
Benim ilk doğumum zorunlu sezeryandı, 2. doğumumda ilki sezeryan olduğu için sezeryan oldu.
Her iki doğumumda da rahat ayaklandım, sorunsuz doğum sonrası geçirdim.
Psikolojik olarak kendimi sağlam tutmaya çalışsam da ister istemez insan lohusalık döneminden etkileniyor.
Dünyanın en güzel mucizesini yaşayacaksın!
Stres ile değil, mutluluk ile karşılamalısın.
Kendini bu şekilde adapte etmeni tavsiye ederim.
Sağa sola kulak verme!
Kendi ihtiyaçlarını kendin belirleyip, kendi isteklerin doğrultusunda hareket et.
Seni üzecek herhangi birşeye de müsade etme....