zaten normal doğumda girdiğiniz odanın normal bir muayenehaneden farkı yok,ben ameliyathane gibi bir yer zannetmiştim,baktım sadece çatal denen o yatak var,eşimle odaya zaten sürüne sürüne girdik zaten,sancı odasından oraya alıyorlar,beni yatırdıklarında doktor yoktu,eşimin elini sancıdan sıka sıka mahvetmiştim zaten,gündüz 2de doğum başladığı için doktor gelmek için açılmanın artmasını bekledi, 2 ebe 2 hemşire beni sakinleştirmeye çalışıyorlar ama ben beni sezeryana alın diye çırpınıyordum,tabi kimse dinlemedi beni,zavallı eşim başımın ucunda sadece ellerimi alnımı okşuyor,doğum anı gelince steril bi örtü seriyorlar belden aşağısına,bacakların havada olduğu için sen ve eşin birşey görmüyosununuz,eşim sadece bebeği havada kanlı bir şekilde gördüğünü söylemişti,eee onu da görsün artık bi zahmet
bebek doğunca bebğin yanına hemen gidemedi,çünkü bebişin yattığı yer ayaklarımın hizasındaydı,görmiyeyim diye geçemedi zavallım,bebekten sonra eşini çıkardılar,ardından kesiyi dikti,tabi artık herşey sona ermişti,ne ağrı ne sızı,ben ağlarım mutluluktan eşim ağlar,inanın muhteşem bir an ve duygu
eşiniz baş kısmınızda durunca birşey görmez korkmayın,ama yaşadığınız o acıyı anı anına o da yaşasın ki anneliğin ne demek olduğunu anlasın bence