- 13 Haziran 2011
- 12.779
- 7.969
- 448
- Konu Sahibi akrephanim
- #21
Yanlış anlamayın ama ben tavrinizi beğenmedim. Doğum yapan kadına en yakınları gelir zaten hastaneye...iki sezeryanim oldu. Doğum yaptım en yakın kuzenlerim, arkadaşlarım sırayla geldi. Tebrik etti hayırlı olsun dedi on dakika kalıp gittiler ..ben onure oldum sevindim gelmelerine...herkes gelmez hastaneye çünkü ..doğuma girerken de çok yakınlarım vardı yanımda..sadece eşim olsaydi gelenim gidenin olmasaydi üzülürdüm asıl..kayınvalideniz haklı ..el gbi cagirmamak bence çok cirkin. Kendinizi kv yerine koyun. En özel anınızda yanınızda olmayacak .çok üzücü benceKızlar selam
Doğum yaklaştı. Yaklaştıkça her kafadan ayrı bir ses çıkmaya başladı. İster istemez strese giriyorum ve acaba ben mi yanlış düşünüyorum diyorum. En başından beri doğumda yalnızca eşim yanımda olsun istiyorum. Ziyarete dahi kimse gelmesin istiyorum çünkü sezaryen doğum olacak; sezaryen doğum hikayelerini duydukça bu düşünce bana daha mantıklı geliyor. Özellikle sezaryen sonrası bir süre yürüyememe, sonda gibi tıbbi şeyler sebebiyle mahremiyetin kalmaması, emzirmeye çabalama derken o anların anne ve babaya özel kalması gerektiğine inananlardanım. En başından beri de bunu dile getirdik, eşim de destekledi ama sonlara yaklaştıkça özellikle eşimin yakın akrabaları olmaz öyle şey, biz hastaneye geleceğiz diyorlar. Dün kayınvalidem hastanede yapılacak ikramlardan bahsetti. İstemiyoruz dedikçe ısrarla bu şekilde konuşmaya devam ediyorlar. Sen şimdi böyle söylüyorsun ama hastanede yanında bizi isteyeceksin diyorlar.
Bu arada benim ailem ya da yakın akrabam gelmeyecek. Kendileriyle net bir şekilde konuştuk, eğer ihtiyaç olursa çağıracağız ama hastaneye gelmeyin dedik. Tamam, saygı duyarız dediler. Siz nasıl isterseniz biz öyle yaparız dediler. Zaten farklı bir şehirdeler, o yüzden çağırdığımda hemen gelme şansları da yok. Bu sebeple kendi ailemden yana kafam rahat.
Fakat eşimin tarafı ister istemez şimdiden beni strese sokuyor. Kayınvalidem yakın arkadaşlarını çağıracağından falan bahsediyor. En sonunda eşim doğumu haber vermeyiz, eve gelince haber veririz istersen dedi. Bu da vicdanen bana iyi gelmiyor. Yani böyle yaparsak da üzülürüm bir yandan. Kayınvalidemi de üzmek istemem fakat sanki gel beni üz der gibi davranıyor
Pandemi döneminde insanlar nasıl doğurdu, anne baba dışında kimse yoktu. Özellikle bu dönemde doğuran arkadaşlarımla konuştuğumda kafalarının çok rahat olduğunu anlatıyorlar. Fakat bir yandan da düşünmeden edemiyorum, acaba ben mi abartıyorum? Sezaryen doğumlar nasıl oluyor? İnsan hemen toparlayabiliyor mu? İnsanlar ziyarete gelsin, anne iyi hissediyor diyen var mı? Tecrübeli anneler yazar mı? Gerçekten çok ihtiyacım var.
Eşim ben ne istersem onu yapar, fikrimi değiştirmeye çalışmaz. O yüzden onunla verdiğim karar ne olursa olsun arkasında durur.
Fikirleriniz ve tecrübelerinizi paylaşacağınız için şimdiden teşekkürler
Diğer hususa gelirsek...eşiniz Bebek bakımından anlayacak mi...altını alacak mı ..ilk gece nerdeyse hiç uyumuyor bebek...ugrasabilecek mi ..sizin toparlanmaniz en iyi ihtimalle ucgun...bunu bilerek gidin doğuma...tamam anneniz yaşı ve sağlığı gereğince uygun olmayabilir ama KV yada görünce yada kuzen yada arkadaş...ben destek şart diyorum en azından ilk gun
Tövbe Allahım büyük sözüme. Ben de ilerde bir erkek bir kız evlat istiyorum da, böyle saygısızlık da yapmam herhalde gelinime. 
bu yüzden doğum yapan kadın istemedikçe, talep etmedikçe kimse emrivaki ile gitmez. Yalnızca yemek yapılır, kapıdan verilir mesela. İstenirse evi temizlenir, bebek ellenmez. Anne yardım talep ederse yardım edilir, yoksa hiçbir şeye karışılmaz. Ben böyle gördüm. O yüzden ziyaretçilerin hastaneye değil de eve gelmesini daha mantıklı buluyorum her zaman. 
