Doğumdan sonra annelik ve adaptasyon.

Aynen canım bende tuvalete bile üşeniyorum gitmeye. Bebegime yetiyorum sadece :) kalan işler hala kaliyo
 
Evlat olunca gözün hiçbirşey görmüyor en basitinden ben hastanelerden nefret ederim allah oralara düşürmesin derin hep hasta olunca da kendim bir şekil de atlatmaya bakarım ama oğlum da en ufak belirti görsem grip nezle vs. bi an bile eklemem
 
Bende 7 aylik hamileyim ve sadece 7 kilo aldim isteyerek hamile kaldim cok sukur allah aratmadi.Ama diger hamileler gibi hevesli degilim nedense?yani durup durup foto cekeyim,mıç mıç.eriyip bitmiyorum yani heyecandan.Ben mi anormalim üzüluyorum:KK43: eşimin eli genelde hep karnimda seviyor dokunuyir hareketlerini hissetmek istio.Bende takiliyorum senin karninda olsaydi dimi diye.Bende olsaydi onunla hep konusurdum dedi,yıkıldım kendimden utandim ben neden böyle degilim diye:KK43:
aynı durumdayız çok ilginç. 7 aylık hamileyim 6 kilo fln aldım. bende de o diğer herkeste olan duygusal konuşmalar, sürekli resimler yok :/ çok sorguluyorum kendimi bende problem mi var acaba diye.
 
Merhaba hanımlar, hepinize öncelikle hayırlı akşamlar diliyorum. Beni kaygılandıran bir konu var o da Doğumdan sonra anneliğim yeterli olacakmı? Cunku ben gerek yaşadığım depresyondan gerekse bir kaç senedir evde olmaktan cok fazla tembelleştim ki zaten yapımda da vardır. Anne olunca bebeğime bakamayacagimdan ve bir sure sonra yorulacagimdan korkuyorum. Benim gibi tembel olup yemek yapmaktan bile hoşlanmayan ama anne olunca içgüdüsel bebeğine yetebilen varmi aranızda. Bende korkuyordum ama düşündüğüm gibi olmadı diyen? Haydi yorumlarınızı bekliyorum.

bana annelik hissi gokten zembille inmedi acikcasi,zamanla annelige adapte oldum ki hareketli eli ayagi durmayan bi tipim,yani yorgunluk beni tikamadi ama duygu kismi biraz zorladi.
oyuzden dogum olunca bambaska olacaksin filan diyenlere ben cok itibar etmemeni oneririm,insan herseye alistigi gibi annelige de zamanla alisiyor.
 
Bende 7 aylik hamileyim ve sadece 7 kilo aldim isteyerek hamile kaldim cok sukur allah aratmadi.Ama diger hamileler gibi hevesli degilim nedense?yani durup durup foto cekeyim,mıç mıç.eriyip bitmiyorum yani heyecandan.Ben mi anormalim üzüluyorum:KK43: eşimin eli genelde hep karnimda seviyor dokunuyir hareketlerini hissetmek istio.Bende takiliyorum senin karninda olsaydi dimi diye.Bende olsaydi onunla hep konusurdum dedi,yıkıldım kendimden utandim ben neden böyle degilim diye:KK43:
Canım ne yıkılması falan herkes aynı olacak diye kaide yok bende senin gibiydim toplasan iki fotom var hamilelikten kalma birini eşim istedi de çekilmek aklıma geldi diğerini erkek kardeşim gizliden çekmiş bana gösterdi de öyle oldu yoksa hamilelikten kalma bir fotom dahi olmazmış bende konuşmazdım ne bilim saçma geliyordu bana ama hamilelik sürecini internetten bakardım şu hafta tekmelerini hissedeceksiniz vs yazar ya benim tembel oğluşum geç tekme attı diye hüngür hüngür agladığımı bilirim herkesin sevgisini gösterme şekli başka bunu kalıplara sokma çabası anlamsız ve boş
 
Ben doğumla birlikte annelik duygusunu hissedemeyenlerdenim. Ki hamileliğim çok keyifli sürekli karnımı okşar halde geçirmiştim.
Herkes bir de doğsun bak nasıl hissedicen niye daha önce bebek sahibi olmamışım diyeceksin dediler.
Doğum oldu ama hiç öyle olmadı sanki o bebek benim değildi. Bakıyordum ama sanki başkasınındı ve gidecekti annesi gibi hissedemiyordum. Karnımda sürekli konuştuğum bebeğe nasıl böyle hissedebilirdim?
Yaklaşık 8 ay sürdü kızıma alışmam anneliğe alışmam zordu ama geçti.
Ben bunları niye anlatıyorum çünkü herkes ama herkes anneliğin, bebeğin ve doğumun hep olumlu yanlarını anlatıyor. Dolayısıyla siz de farklı olduğunda benim ayarlarımda mı sorun var diyorsunuz.
Ben bunu çok yaşadım.
 
Back
X