Vallahi tuvalete gidemedim, uyuyamadım diyen hemcinslerimi hakikaten hiç anlamıyorum. Arkadaşlar bebeğiniz 24 saat hiç mi uyumuyor? Bir kamera alırsınız, bebe uyurken tuvalete de gidersiniz, duş da alırsınız, yemek de yaparsınız ve yersiniz, uyursunuz. Zaten çocuk yaparken uykudan fedakarlık edeceğiniz belliydi değil mi? Bunu bütün anne babalar ve uzmanlar söylüyor zaten; şaşırılacak bir bilgi değil yani. Siz bebe uyurken ev işi yaparsanız mahvolursunuz tabii ki. Bebişim sabah 7:30 gibi güne başlıyor. Alt değişimi, emzirme ve gaz çıkarma; sonra hop slinge koyup dışarıya yürüyüşe. Bebe birinci gündüz uykusundayken kahvaltımı yapıyorum. Banyo/bakım işlerimi hallediyorum. Sonra uyanıyor, biraz aktivite, emzirme, gaz derken öğlen oluyor. İkinci gündüz uykusuna yatıyor, onunla birlikte ben de uyuyorum. Böyle de gidiyor işte. Bebektir anlamaz demeyin, her gün aynı rutini tekrar edin. Gerçekten alışıyorlar. Nasıl başlarsa da öyle gidiyor. Bana sen hele bi doğur görürsün diyenler şaşkın şu an. Hayır benim bebeğim kolay bir bebek değil. Evet bizim de ağlama krizlerimiz oluyor. Evet benim de çaresiz hissettiğim zamanlar oluyor. Ben bu bebeğin annesiyim yahu. Benden daha iyi kimse başa çıkamaz. Kendinize inanın biraz. Bebek bakmak, büyütmek kolay değil, biraz da zorluğunu çekmek gerekiyor. Onlarca yabancı tanıdığım var vallahi onlara göre biz millet olarak rahata düşkün, temizlik hastası, şımarık insanlarız. Doğurmuşsunuz çocuğunuz olmuş, temizlik düşünüyorsunuz. Düşüneceğiniz tek şey önce kendi beslenmeniz ve psikolojiniz sonra da bebişiniz. Hele bir de bebeği annelere verip ev işi yapan kadınları hiç anlamıyorum. Yardım alacaksanız tam tersi olmalı sanki değil mi?
Ayrıca ne demek babalar onu yapamaz bunu yapamaz? Hepinizden güzel yaparlar. Sadece fırsat verin, sorumluluk verin. Görüyorum etraftan babanın değiştirdiği bezi beğenmeyen arkadaşlarım var. Adamların hevesi kursağında kalıyor, bir daha da yapmak istemiyorlar. İşlerine de geliyor. Bırakın yapsınlar, yarım da olsa yanlış da olsa baksınlar bebeklerine. Bir süre sonra eksiksiz yaparlar.
Bebek ağlayınca panik olabilirsiniz tabi de biraz da soğukkanlı mı olsanız? Bu bebekler zaten hastaneden tam kontrolleri yapılarak ayrılıyor. Fiziksel bir problem varsa o başka fakat yoksa bebenin istediği ya mamadır, ya memedir, ya uykudur ya da gazı vardır. Bunlar sizi neden panikletiyor hiç anlam veremedim. Tamam bebek ağlar, uzun da ağlayabilir, krize girip nefessiz de kalabilir ama bunlara da müdahale etmeyi öğreneceksiniz işte. O ağlarken göğüsleriniz sızlaya sızlaya çare aramak, çabalamak demek annelik biraz da, değil mi?
El kadar bebenin kıyafetine bir tane ütü basıyorsunuz düzleniyor zaten. İki güne bir makine çalışıyor. Her şeyi ütüleyip kaldırması yarım saatimi almıyor. Sling hayat kurtarıcı bir şey tavsiye ederim kesinlikle. Hem ten temasını sağlıyor, hem anne karnı hissi veriyor hem de gaz sorununu çözüyor pozisyondan dolayı. Tuvalete falan da gidebiliyorsunuz.
Zorlaştırmayın, kolaylaştırın. Eşinizi sürece dahil edin, o bebekle ilgilenirken eleştirmeyin ve müdahale etmeyin. Göreceksiniz bebeğiniz de kolay bir bebek olacak. Çünkü anne stresi çocuğu etkiler. Hiçbir bebek panik anne istemez.