Tekrar söylüyorum ilk hafta bebegin gazı olmaz (nokta)
Amin inşallah dediğinizi dikkate alacağımKayınvalideniz afedersiniz ama tam bi insan müsveddesi hatta belki eşiniz de.Hadi eşiniz dolduruşa geldiyse vs vs.Yani ortalığı karıştırıp işi gücü insanlarla uğraşmak olanlar..Evlilikten anlamam ama kayınvalidenize niye bi şey yokmuş gibi davranacakmışsınız? Tekrar tekrar yapsın diye mi?Eşinize de trio atmayın ama ondan soğumuş gibi davranın ama sözlerle değil davranışlarla.Sözlerle olursa trip olur dırdır olur ama davranışla fazla olmaz,samimi olur,yerinde olur.Allah anneli babalı büyütsün.Hayırlı bir evlat olsun.İyi günler.
Yani buradaki tek sıkıntı konu sahibinin unutmaması mı? Lohusa olan o ama depresyona giren kocası ve kayınvalidesi
Öz ablam doğum esnasında kayınvalide ve görümcesinin saçma sapan tavırları yüzünden, çocuğunu alıp da vermemeleri yüzünden öz çocuğuna ısınamadı.
Hicbir mantıklı açıklaması yok ama öyle oldu.
Tavsiyem de konu sahibinin bir an önce eşiyle beraber psikolojik destek alması. Yoksa büyüyüp büyüyüp iyice kapanmaz yaralara dönüşebilir.
Valla bende tartışma yaşadığımdan en güzeli kimse olmayacak yanımızda ama bu sefer de çok zorlanıyor insan
20 gündür kavga etmiyorum, sadece kaynanam farklı konularda her fırsatta tartışma çıkarma çabasında olduğu için ve hâlâ çocuğu istediği kadar kucağina alabiliyorken vermediğimi iddia ettiği için sorun yaşıyorum. Elimden geldiğince tartışmadan gurültüden kaçınma derdindeyim huzur istiyorum açıkçası. Ama sonu gelmiyor tartışmasam bile bi noktada dönüp dolaşıp aynı kavgaya dönüyor olay. İlk günki kavgada bile 1 yıl önceki tartışmaları hortlattı kendisi varın siz düşünün. Eşimin yeri geldi beni savunduğu zamanlar da oldu ama çoğunlukla annesinin gözyaşları baskın geldi. Kendisi dedikodumu yapıp bundan dolayı kırginlığımı belirtmeme bile kavga çıkarmış insan. Daha nasıl anlatabilirim bilmiyorum.Belki dışardan olaylari büyüten ben gibi görünüyorumdur hak veriyorum sizlere de. Ama sabredilecek gibi değil gerçekten. Kaynanamın bu yüksek sesle tartışmaları yüzünden boşanmayı da düşündüm fakat daha kızım dünyaya yeni gözlerini açtı belki babası ona olan sevgisinden dolayı bir miktar daha olgunlaşır diye düşündüğümden acele edip kızıma karşı da bencillik etmek istemiyorum.
Her olumsuzlukta içimi ısıtan zaten bebeğimin varlığı, çok şükür Allah ona yetebilecek gücü bana verdi belki de büyük bir depresyona girmeyişimin nedeni bebeğimle kendim ilgilenmemdir.
Haklısınız ne kadar anlatsam sonuc değişmeyecek sonuçta eşimin annesi ve ona da sırtını dönemez hak veriyorum. En iyisi dallandırıp budaklandırmasına fırsat vermeden kavga gürültü olmadan,yavaştan mesafe koymak sanırım
Eşimle konuştum beni zorlamaması için, zaten zoraki samimiyet daha da batırıyor işleri. Umarım bu sefer mesafeli olmama müdahele etmez. Biraz aceleci hemen unutulsun, ortalik düzelsin istiyor eşim; eşime olan sevgimden ve saygımdan alttan aldım hep ama bu sefer kararlı olmam daha makul olur sanırım.
