Benimki tabi ki çok başınıza geleceği tahmin edebilecek bir durum değil, ama gerçek işte. Ve hala aklım almıyor. işin içine girmeden bu piyasanın ne kadar büyük bir piyasa, bu ruh halinin ne kadar kötü bir ruh hali olduğunu ve ne kadar çok insanın bu dertlerden muzdarip olduğunu anlamıyorsunuz. O kadar çok ki aslında. Yani benim de olacak allah ın izniyle dediğiniz gibi, çünkü doktora göre çok olumsuz bir tablo değilim şu anda. Ama o kardeşler arası o kadar yıla değmiyor bir kaç senenin rahatlığı.
Ya şunu anlarım ben, kadının bakacak durumu yoktur, koca serserinin tekidir, hala 4-5 gidiyordur, çocukları doğurup salıyordur, önünü sonunu düşünmeden. O zaman dersin hiç bunların geleceğini düşünmüyor musun diye.
Ama maddi gücü yetiyorsa, psikolojisi bunu kaldırıyorsa 3. Yü de yapar, 4. Yü de. İnsanlar neden bu konuda olumsuz yorum yapıyorlar anlamıyorum. Özellikle eğitimli annelerin çok büyük kazanım olduğunu düşünüyorum. Şimdi oğlum yalnız diye, mahallenin arkadaşlarını topluyorum eve, oyun oynatıyorum, test çözdürüyorum, sure ezberi yaptırıyorum, kitap okutuyorum. Çok büyük bir enerji alıyor, yabancı çocuklarla bunları yapmak ama oğlumun hatrına. Bunları kendi çocuklarımla yapabilmek çok daha güzel olurdu. Ve 20 lerimde yapabilmek daha güzeli. Çünkü oğlumu doğurduğum yaşlardaki enerjim şimdi yok.
Yani ileride kardeşler de ayrılır eder ama çocukluğunda bir annenin çocuğuna ve kendine verebileceği en güzel hediye bir kardeştir. 3 den sonrası artık annenin insiyatifine kalmış ama en az iki çocuk olmadan aile dinamikleri oturmuyor. Çocuktan çok büyük bir tecrübeyi çalıyorsunuz. Oyun oynaması için, ileride çocukluğunu yad etmesi için, gelişimi için.
Velhasıl konu sahibinin durumu gayet normal bir durum, hatalı olan da doktorunkisi. Geniş aile olma isteği yadırganacak bir durum değil çünkü, bir hak, bir tercih.