Merhaba;
37 yaşındayım ve 15 haftalık hamileyim. Geçen hafta doktorum ikili test yada alternatif olarak ikili teste göre çok daha nete yakın sonuç veren Nifty Testi önerdi (Nifty bu tarz testlerden bir tanesi, başka markalı olanlar da var). Bu arada ultrason kontrollerim normal, ense kalınlığı, burun kemiği vb değerlerimiz normal çok şükür. Testi yaptırdım, sonucunu bekliyorum.
İkili, üçlü, dörtlü, Nifty vb gibi testler tarama testleridir. Bunlar bebekte bir hastalığın olduğunu yada olmadığını söylemez. Farklı kriterler (annenin yaşı, ense kalınlığı, daha önce olumsuz bir hamilelik geçirilip geçirilmediği vb gibi) bir arada değerlendirilir ve bir risk oranı çıkartılır. Riskin yüksek çıkması bebeğin kesin özürlü olduğu anlamına gelmez, düşük olması da kesin özürlü olmadığı anlamına gelmez. Sadece özürlü olma olasılığını verirler. Kesin tanı koyulabilmesi için amniyosentez, CVS yada kordondan doku alınması işlemlerinden biri yapılır. Sadece bunlar bebeğin özürlü olduğunu yada olmadığını kesin olarak söyler.
Nasıl ki normal hayatımızda bazı semptomlar olup hastalıklardan şüphelenildiği durumlarda doktora giderek muayene oluyorsak ve detaylı testler yaptırıyorsak hamilelikte de aynı şekilde hatta daha detaylı kontroller yaptırılmalı diye düşünüyorum. Yani "hiçbir test yaptırma, aklını karıştırma, ne olacaksa olsun" tarzı düşüncelerin son derece yanıltıcı ve bu yüzyılda bu teknolojik imkanlarda çağ dışı bir yaklaşım olduğunu düşünüyorum. O zaman hasta olduğunda da doktora gitme, test yaptırma. Bırak ne olacaksa olsun mu denmeli? Konuya dinsel açıdan yaklaşılırsa Allah'ın verdiği aklı kullanmamak konusunda inat etmek bence Allah'a yapılan nankörlüktür. Zaten her şeyin Allah'tan olduğu konusuna kimsenin itirazı yok.
Eğer tanı testlerinin sonucu bebeğin özürlü olduğu yönünde ise karar zaten aileye bırakılıyor. Eğer aile içinde bulundukları hamilelik sürecinin öneminin ve yaptırmakta oldukları testlerin ne anlama geldiğini anlamış, araştırmış ise vereceği karar daha doğru ve sağlıklı (doğurmak yada doğurmamak) oluyor ve sonuçlarından kimseyi sorumlu tutmaya kalkmıyor.
Biraz araştırma yapılırsa görülür 700-800 bebekten bir tanesi özürlü dünyaya geliyor. Ama maalesef Türkiye'de bu bebeklerin tüm hayatları boyunca sağlık, eğitim, topluma kazandırma vb gibi ihtiyaçlarının karşılanabileceği kaç kurum ve konusunda uzman kişi var? Bebeği özürlü doğan ailelerden kaç tanesinde ebeveynlerden bir tanesi tüm hayatını sadece ve sadece çocuğuna adayabilecek maddi ve manevi güce sahip? Yanlışım varsa lütfen düzeltin bildiğim kadarıyla Trizomi 21'de en fazla 60'lı yaşlara kadar yaşanabiliyor, o da çok iyi bakılırsa ki kalp, tansiyon, kanser gibi hastalıklar Trizomi 21'lerin sıklıkla ölüm sebepleri arasında. Diğer Trizomiler çok yüksek oranda doğum sonrasında ölüyor. Düşününki asla büyümeyecek, asla bir aile kuramayacak, asla topluma kazandırılamayacak (maalesef ülkemizdeki imkansızlıklarda dolayı), tüm hayatını bir başkasına bağımlı yaşayacak bir bebeğiniz var. Onu da bırak ya siz ölürseniz onun bu ihtiyaçlarını kim karşılayacak?
Çok yakınımda engelli bir abim olduğundan olayın aslında burada yazan çoğu insanın hayal bile edemeyeceği zorluklarını net olarak biliyorum.
Tabiki herşeye rağmen doğurmayı tercih eden, tüm bunları göze alan ve layığıyla bakımını yapabilenlerin önünde saygıyla eğilirim. Ama verilmekte olunan karar 10-20-30 yıl sonraki hayatınızı bile şimdiden bağlayan, çok ciddi ve iyice tartılıp düşünülmesi gereken bir karardır.
Herkese sağlıklı bir hamilelik süreci, sağlıklı bir doğum, sağlıklı bir bebek ve hayırlı evlatlar dilerim.
Sevgiyle kalın.