Benim de eski ev arkadaşım benzerdi. Benzerdi diyorum çünkü sadece tatlı değil, normal yemeğe de kolaya da karşı böyleydi. Oburluğu, boğazı birebir aynıydı. Üstelik ben kola bağımlısıyım. Her akşam yemekte içmezsem olmaz. Ona kola olsun olmasın, yerine gazoz olsun vs fark etmezdi. 2.5 litre kola alırdım bir hafta içmek için. Daha aldığım günün gecesi, sabaha kadar bitirirdi. Eve gelirken de arardım bir şey lazım mı diye, yok derdi. Ee kolayı bitirmişsin deseydin alırdım, şimdi sen git al dediğimde ben içmem sen istiyorsan al derdi

. Yemek yapardım 2-3 gün birlikte yiyeceğimiz kadar. Ertesi gün eve bir gelirdim hepsi bitmiş. Dışarıdan söylerken fazla söylerdim. Ertesi gün kahvaltıda ya da akşama yemek için. Yine sabahlayıp gece yarısı yer bitirirdi.
O günden sonra sadece kendime kadar idarelik, tek tabaklık yemekler yapar oldum. Sizin de çözümünüz sadece oğlunuzla kendinize kadar yapmak, eşiniz eve gelmeden yiyip bitirmeniz. İstiyorsa kendisi yapsın yesin. Canım kurabiye çekti derse, "ayy benim de canım istedi yap da yiyelim" deyin mesela.