Ah ah şu konuyu baştan sona okudum , gercekden çok üzüldün 27 yaşındayım 1 de evladım var. He iyi mi iyi güzel iyiki anneyim diyorum ama hep bi yarım kalmışlık var içimde okuyup kendi ayaklarımın üstünde durmayı oğluma daha faydalı daha bilgili anne olmayı çalışıp paramı kazanıp ona her anlamda yete bilmeyi isterdim , kendimi gelistirip kendi özür irademle hareket etmeyi kimseye bağlı kalmamayi iyi bir meslek edinmek isterdim , evlilikte neymiş bu yaslar da senin yerinde olmayı o kadar isterdim ki anlatamam kendini gelisdir mesleğini eline al hiç mi etrafında aklı basında kız yok git onlarla takıl kötüyü değil iyiyi kendine örnek al benim en yakınım öz kardeşim okumuş kendini geliştirmiş mesleğini almis mesela onun hayatı çok farklı benimki çok farklı çok mutlu oluyorum onun için pişman olacağın davranışlar yapma aklını başına al bu hayata erkeksiz de bir şey ler yapa bilirsin herkesin bi alıcısı var merak etme kendinde rahatsız oldun şeyler varsa fiziki anlamda her şey çok gelişti kendine bak saçlarını bak tırnaklarına bakim yaP kilon varsa spor yap önce kendini sev saygı duy ki hayatına giren inşalarda sana saygı duysun, şuan o kadar isterdim ki bi mesleğim olsun onum açık olsun senin gibi güzel bi bölümde okumak aklıma en son gelcek şey evlilik olurdu inan bana beğenmedin şeyler birilerinin hayali aslında emin ol
