Evet canım işte bende kendimi onlara karşı suçlu hissediyorum.Çünkü beni ablamlar büyüttü annem çalıştığı için beni 5 aylıkken ablamlara bırakmış onlar o zaman 13 yaşındaymışlar hep benimle uğraşmılar o yüzden iki ablamda benim üstüme çok düşerler korurlar yani üzeimde hakları çoktur ALLAH razı olsun onlardan.
ah cnm ya, düğün günü ağlanır tabi, sen de ağlarsın, annen-baban da,ablalarında. bundan doğal bişey yok. hatta halamın kızının düğününde annemle ben höyküre höyküre ağlamıştık,düşün biri yengesi,biri kuzeni ama... sen haline şükret cnm, ben evlendim, balayına gittik 1 hafta kadar, sonra 1hafta kendi evimizde(kaynanamların bitişiği hemen), bi hafta da annemlerin yanında kaldık. ordan doğru yurtdışına. yurtdışına çıktığımızda ramazanın 3ü filandı galiba, düşün ramazanın geri kalanını sırf ağlayarak geçirdim. hele bayram ağlamalarım 5-6 saat nonstop, göz kapaklarım şişip kapanana kadar sürdü. bi de annemin de arkamdan ağladığını bilmek var ya, onu düşündükçe daha çok ağladım, hatta bunları yazarken hala ağlıyorum.nerdeyse 1 yıl geçti ama bnm ömrümden kaç yıl gitti bilmem,içimdeki sızı dün gibi

((
şunları düşün, öksüz- yetim gelin olan kızlar var, düğünde onların yaşadığı eksikliği düşünmeye çalış, ve şükret haline. canın istediğinde arayıp-gidebileceğin annen,baban ve kardeşlerin var,hem de yakınında.kimsesi olmayanları düşün.
kendini suçlamaya gelince, ben 23 sene ailemin yanından hiç ayrılmadım, üniversiteyi de istanbulda okudum ailemin yanındaydım gene. okul bitti,çalışıp da eve kuruş getirmeden evlendim, bi de başka memlekete gittim. sen kendini suçluyosan benim yatcak yerim yok desene:)