Düğün Öncesi Tavsiyelerinize İhtiyacım Var

Dün akşam bitirme noktasına getirdik ikimiz de. Çünkü daha önceden tiktok hesabı vardı içi kızlarla doluydu çok kavga ettim bıraktı sildi, kurtuldum. Dün bi sebeple tekrar hesap açtığını öğrendim. Tiktok yüzünden kaç yuva yıkıldı yakıştıramıyorum ben nefret ediyorum. Tiktok varsa ben yokum dedim, sabah silecem dedi ve silmedin. Tüm gün bekledim bir tane açık saçık dansçı kız eklemiş deliye döndüm. Farkında değilim rastgele eklemişimdir birkaç tane olsa neyse 1 tane dedi iyice çıldırdım saygısızlaştım. Ben yokum dedim. Ayrılmak mı istiyorsun dedi. İçim hayır diyor ama ben ne anlıyorsan o dedim. O sırada konuşurken ben dinlemek istemiyorum dedim ve kapattım. Tamam bitsin dedi ayrılalım yeter artık dedi. Sabah mesaj attım ayrıldığın için mutlu musun diye. Hiçbir şey olmamış gibi günaydın yazdı benim bu huysuz kavgacı halimi düzeltmek için güya oyun oynamış. Ben de okuldan sonra konuşalım sakin sakin bazı şeyler netleşsin dedim. Konuştuk sonra. Ben neden bu halde olduğumu anlattım. Uzakta yalnız olmam, onun kendi halinde yaşayışı, bi sürpriz hediye vs düşünmeyişi en ufak bir hareketin beni tetikliyor öfkemi kontrol edemiyorum sinirlerim çok yıprandı dedim. Arkadaş gibiyiz hiçbir özelimiz yok dedim. O da sakin sakin anlattı. Dış çekim istedin tamam dedim, salon istedin tamam dedim her istediğini yapmaya çalışıyorum dedi. Önümüzde düğün var onu atlattıktan sonra kafam rahat edecek çiçeğe de hediyeye de sıra gelecek dedi. 6 senedir yapmamasının bahanesi bu heralde. Ben artık her konuda tartışmak istemiyorum mutlu mutlu evlenmek istiyorum dedi. Kavga ettikçe değersizleşiyosun, ilişkimiz değersizleşiyor dedi. Sen tartışmaya başladığında ben gülüyorum şebeklik yapıyorum alttan alıyorum sen daha da uzatıyosun ben de patlıyorum dedi. Geri dönülmez bir hal alıyor dedi. Çok uzattım ama böyle kızlar. Peki dedim senin istediğin gibi olsun bu son olsun bakalım dedim ve kapattık. Yaz tatiline 6 hafta kaldı bu süre boyunca ne olursa olsun tartışma ortamı yaratmamaya kendime söz verdim ama yine tüm suç bende gibi konu kapandı. Değişen bir şey olur mu emin değilim olan benim psikolojime oluyor kendi kendime depresyona girdim 1 haftadır berbat hissediyorum
 
Dün akşam bitirme noktasına getirdik ikimiz de. Çünkü daha önceden tiktok hesabı vardı içi kızlarla doluydu çok kavga ettim bıraktı sildi, kurtuldum. Dün bi sebeple tekrar hesap açtığını öğrendim. Tiktok yüzünden kaç yuva yıkıldı yakıştıramıyorum ben nefret ediyorum. Tiktok varsa ben yokum dedim, sabah silecem dedi ve silmedin. Tüm gün bekledim bir tane açık saçık dansçı kız eklemiş deliye döndüm. Farkında değilim rastgele eklemişimdir birkaç tane olsa neyse 1 tane dedi iyice çıldırdım saygısızlaştım. Ben yokum dedim. Ayrılmak mı istiyorsun dedi. İçim hayır diyor ama ben ne anlıyorsan o dedim. O sırada konuşurken ben dinlemek istemiyorum dedim ve kapattım. Tamam bitsin dedi ayrılalım yeter artık dedi. Sabah mesaj attım ayrıldığın için mutlu musun diye. Hiçbir şey olmamış gibi günaydın yazdı benim bu huysuz kavgacı halimi düzeltmek için güya oyun oynamış. Ben de okuldan sonra konuşalım sakin sakin bazı şeyler netleşsin dedim. Konuştuk sonra. Ben neden bu halde olduğumu anlattım. Uzakta yalnız olmam, onun kendi halinde yaşayışı, bi sürpriz hediye vs düşünmeyişi en ufak bir hareketin beni tetikliyor öfkemi kontrol edemiyorum sinirlerim çok yıprandı dedim. Arkadaş gibiyiz hiçbir özelimiz yok dedim. O da sakin sakin anlattı. Dış çekim istedin tamam dedim, salon istedin tamam dedim her istediğini yapmaya çalışıyorum dedi. Önümüzde düğün var onu atlattıktan sonra kafam rahat edecek çiçeğe de hediyeye de sıra gelecek dedi. 6 senedir yapmamasının bahanesi bu heralde. Ben artık her konuda tartışmak istemiyorum mutlu mutlu evlenmek istiyorum dedi. Kavga ettikçe değersizleşiyosun, ilişkimiz değersizleşiyor dedi. Sen tartışmaya başladığında ben gülüyorum şebeklik yapıyorum alttan alıyorum sen daha da uzatıyosun ben de patlıyorum dedi. Geri dönülmez bir hal alıyor dedi. Çok uzattım ama böyle kızlar. Peki dedim senin istediğin gibi olsun bu son olsun bakalım dedim ve kapattık. Yaz tatiline 6 hafta kaldı bu süre boyunca ne olursa olsun tartışma ortamı yaratmamaya kendime söz verdim ama yine tüm suç bende gibi konu kapandı. Değişen bir şey olur mu emin değilim olan benim psikolojime oluyor kendi kendime depresyona girdim 1 haftadır berbat hissediyorum
Yerinizde olsam vazgeçerdim. Henüz evlenip yaşamadığınız için zor biliyorum ama bu filmin sonu belli gibi. Erkek kafası şu sorun çıkarmayan alttan alan elindekiyle yetinen fazlasını istemeyen gıkı da çıkmayan eş istiyorlar yani bir robot. Tiktok konusu haricinde kavga ve karşılıklı ifade şeklinizi bize benzettim. İnanın mücadele bitmiyor ve çok yıpratıyor sizde şimdiden bezmişsiniz belli ve daha çok yıpranırsınız çünkü karşınızdaki umursamaz. Evlenince sihirli değnek dokunmayacak malesef. Ayy kimseye sebep olmak istemem ama böyle ince düşünceli tek isteği mutlu olmak olan insanların üzülmesine dayanamıyorum 🙁
 
Benim size tavsiyem agresifliginizi bir kenara bırakın. her şey olacağına varır senin bu geçtiğin yollardan 1 yıl önce bende geçtim yaşadığın olumsuzlukları tedirginlikleri korkularını anlıyorum. İnsan her istediğini bir çırpıda oluversin istiyor. Evlilik aşamaları cok zor ve stresli. Cok aşamalı oluyor ve insan gergin oluyor. Ama her sey olacağına varıyor. Ne kadar güzel esin rahat biri uyumlu biri kavgaci huzursuz biri degil anlattığın kadarıyla. Evlenmeden önce kendinizi bu kadar yıpratmayın cunku evlendikten sonra da biraz zorlayabiliyor aynı evde yaşıyorsun sonuçta yeri geliyor kardeşinle anlaşmıyorsun. Esinle anlaşamadığında oluyor kavga ettiğinde oluyor. Yani evlilligin tam olarak Rayına oturması 2 yılı alabiliyor. Tabi sizin aranıza mesafe girmiş. ama çoğu kişinin arasına mesafe giriyor bende eşimi yılda 2 defa görerek 3 sene bekledim. Bir yerde soğuma olması tahammüllugun azalması cok doğal. Ailenizden sevdiğiniz kişiden uzaktasınız. Çalışma ortamı cok zor her Türlu insanla ic içesiniz insanları öğreniyorsunuz öğrendikçe tiksiniyorsunuz. Ama aynı ortamda olmak zorundasınız ve katlanmak zorunda kalıyorsunuz cok cok zor bir durum. Ve bu durumda insanı asabileştirir mutsuzlaştırır çalışma hayatı zordur. Ama karsinizda sinirli agresif her şeyi problem yaratan bir insan olsa nasıl hissederdiniz? Acaba ne yapacağım da bana kızacak sıkıntı çıkaracak derdiniz bir zaman sonra da kendini onun yanında rahat huzurlu hissetmezdiniz. Kendini sıkar oturursun karşındaki acaba neyden kavga çıkacak ne diyeceğimde kızacak diye. Hayatın Olumlu mutlu yanlarınu görmeye çalışın. Ne kadar güzel atanmışsınız görevini icra ediyorsunuz. Yakında evleneceksiniz. İnsallah cok güzel bir hayat sizi bekliyordur. Nişanlınız ve size cok mutlu bir hayat diliyorum.
 
Beni çok düşündüren ve üzen bir durumu sizlere sormak istiyorum. Biraz konuyu açayım. İlişkimizde 6.yılımız. Üniversite son sınıfta mezun olmaya yakın tanışıp 5 ay yan yana geçirdikten sonra memleketine döndü ve tüm süreci uzaktan geçirdik. Kişisel olarak çok seven verdiği değeri sonuna kadar gösteren anlayışlı sabırlı alttan alan bir insandım o da benim bu huylarımı çok beğenirdi. Mezun olduk bir yıl sonra memleketimden 960 km uzağa atandım ve ilk defa gurbete çıktım doğuda köy okulunda görevime başladım. Erkek arkadaşımın ataması 3 sene boyunca tüm çabalara rağmen olmadı, sabrettik. İlişkide çok büyük fedakarlıklar yaptım maddi manevi her durumda yanındaydım o da beni hiç bırakmadı. Neyse, benim doğuda 3.yılımdı o da atandı. Askere gitmeden önce yanıma gelip evlenme teklifi etti. Askerliği bittiği gün yine bana geldi. Yani askerdeyken beni sevdiğini hiç olmadığı kadar çok hissettim onu çok sevdiğimi hissettim. Sonrasında yaşadığım bölgedeki zor şartlar beni 3 yıl boyunca çok yıprattı. O eski anlayışlı, sabırlı, sevecen güler yüzlü hallerim gitti; yerine tahammülsüz, anlayışsız, sabırsız, mutsuz bir insan geldi. İlişkimizdeki uzaklık zaten yıllardır aynı devam, bir de ailemden uzaklaşmam yapayalnız kalmam, sevgilimin atanma çabaları derken ben tükendim. İlişkimizde sürekli kavga çıkaran anlayışsız birine dönüştüm. Evlilik planları çeyiz alışverişi bana iyi geliyordu ama eşim bazı erkekler gibi bu konuları hiç sevmeyen biriymiş. Daha doğrusu plan yapmayı sevmezmiş hep zamanı geldiğinde konuşuruz modunda. Neyse nişan yapacağız ayrı memleketlerdeyiz bir sürü tartışma yaşadık telefonda. Sonra nişanımız oldu çok mutluyduk birbirimizi kırdığımıza değmedi. Tayinim için nikah yaptık eğer olsaydı düğün öncesi evimi eşyamı ayarlayacaktım tayinim çıkmadı ve önümüzde düğün var. Eşim çok rahat, hallederiz modunda bense endişeli tedirgin. Sık sık saçmasapan sebeplerden kavga ediyoruz ve son tartışmamız düğün salonlarında zar zor yer bulabildiğimiz için oldu. Bir sürü kızdım senin bu rahatlığın yüzünden oldu şöyle böyle.. Yine telefonda birbirimize girdik ve ilk defa birbirimizi bu kadar çok kırdık. İkimiz de saygısızlaştık. Eşim her zaman özür dileyen hemen barışan taraftır ama ben çok uzatır başına kalkar bir insan oldum. Artık hemen soğuyorum iletişimi koparıyorum. Uzakta olduğumdan mıdır bilmiyorum duygularım darmadağın oluyor sanki onu hiç sevmiyormuşum gibi ama aksine kavga edince zırıl zırıl ağlıyorum. Bu durum beni çok üzüyor. Önümüzde düğün var eşim bana “Seninle her hafta kavga ederiz bir ömür kavgayla geçer artık” dedi. Benim bu hale gelmemde yaşadığım yerin zor şartları ve 6 senelik ilişkiyi uzaktan yürütmemizdeki yorgunluk var. Ama soruyorum size hanımlar. Evlilik öncesi çiftler böyle mi olurmuş o güzel huzurlu günlerimiz nerede çok özlüyorum o hallerimi… Kendime kızıyorum neden sakin, rahat, güler yüzlü eski halime dönemiyorum. Neden bu kadar tahammülsüzleştim, yaşadığım hayattan haz alamıyorum. Bu şekilde eşimin de gözünde güçsüz, geçimsiz bir kadın oluyorum. Hem kendime hem ona her şeye kızıyorum. Bazen iyiyim ama genelde mutsuzum. Eşimle huzurlu mutlu sevgi dolu yaşamak eğlenmek istiyorum ama enerjim yok. Bana biraz moral biraz geçim ve evlilik tavsiyesi verir misiniz? Şu duygularımı paylaşacağım kimse yok.
Hep bütün yükü alıp özveride bulunup ilişkinizde karşınızdakine sorumluluk bırakmamış şimdide sorumsuzluğundan yakınıyosunuz.
Öfke dansı kitabını okuyun.
Değişen sizsizniz ki çok normal bu hareketlerinizin sonucu öfke patlamalarına tahammülsüzlüğe çıkıcağı yazılı bir kural.
İlerde fatura günü geçince ödüyo sırf günü geçmesin diye onuda ben yapmak zorunda kalıyorum her şeye ben yetişmek zorundayım dersiniz.(Maddi bir örnek oldu, para ortak havuzda olarak düşünün bu örneği)
Öfke dansını okursanız nerede ne yaptığınızı farkediceksiniz.
Karşınızdaki gerçekten çok sorumsuz olabilir bunu değiştiremezsiniz iyi analiz edin neye ne kadar tahammül edebileceğinizi çok iyi gözlemleyin.
 
Beni çok düşündüren ve üzen bir durumu sizlere sormak istiyorum. Biraz konuyu açayım. İlişkimizde 6.yılımız. Üniversite son sınıfta mezun olmaya yakın tanışıp 5 ay yan yana geçirdikten sonra memleketine döndü ve tüm süreci uzaktan geçirdik. Kişisel olarak çok seven verdiği değeri sonuna kadar gösteren anlayışlı sabırlı alttan alan bir insandım o da benim bu huylarımı çok beğenirdi. Mezun olduk bir yıl sonra memleketimden 960 km uzağa atandım ve ilk defa gurbete çıktım doğuda köy okulunda görevime başladım. Erkek arkadaşımın ataması 3 sene boyunca tüm çabalara rağmen olmadı, sabrettik. İlişkide çok büyük fedakarlıklar yaptım maddi manevi her durumda yanındaydım o da beni hiç bırakmadı. Neyse, benim doğuda 3.yılımdı o da atandı. Askere gitmeden önce yanıma gelip evlenme teklifi etti. Askerliği bittiği gün yine bana geldi. Yani askerdeyken beni sevdiğini hiç olmadığı kadar çok hissettim onu çok sevdiğimi hissettim. Sonrasında yaşadığım bölgedeki zor şartlar beni 3 yıl boyunca çok yıprattı. O eski anlayışlı, sabırlı, sevecen güler yüzlü hallerim gitti; yerine tahammülsüz, anlayışsız, sabırsız, mutsuz bir insan geldi. İlişkimizdeki uzaklık zaten yıllardır aynı devam, bir de ailemden uzaklaşmam yapayalnız kalmam, sevgilimin atanma çabaları derken ben tükendim. İlişkimizde sürekli kavga çıkaran anlayışsız birine dönüştüm. Evlilik planları çeyiz alışverişi bana iyi geliyordu ama eşim bazı erkekler gibi bu konuları hiç sevmeyen biriymiş. Daha doğrusu plan yapmayı sevmezmiş hep zamanı geldiğinde konuşuruz modunda. Neyse nişan yapacağız ayrı memleketlerdeyiz bir sürü tartışma yaşadık telefonda. Sonra nişanımız oldu çok mutluyduk birbirimizi kırdığımıza değmedi. Tayinim için nikah yaptık eğer olsaydı düğün öncesi evimi eşyamı ayarlayacaktım tayinim çıkmadı ve önümüzde düğün var. Eşim çok rahat, hallederiz modunda bense endişeli tedirgin. Sık sık saçmasapan sebeplerden kavga ediyoruz ve son tartışmamız düğün salonlarında zar zor yer bulabildiğimiz için oldu. Bir sürü kızdım senin bu rahatlığın yüzünden oldu şöyle böyle.. Yine telefonda birbirimize girdik ve ilk defa birbirimizi bu kadar çok kırdık. İkimiz de saygısızlaştık. Eşim her zaman özür dileyen hemen barışan taraftır ama ben çok uzatır başına kalkar bir insan oldum. Artık hemen soğuyorum iletişimi koparıyorum. Uzakta olduğumdan mıdır bilmiyorum duygularım darmadağın oluyor sanki onu hiç sevmiyormuşum gibi ama aksine kavga edince zırıl zırıl ağlıyorum. Bu durum beni çok üzüyor. Önümüzde düğün var eşim bana “Seninle her hafta kavga ederiz bir ömür kavgayla geçer artık” dedi. Benim bu hale gelmemde yaşadığım yerin zor şartları ve 6 senelik ilişkiyi uzaktan yürütmemizdeki yorgunluk var. Ama soruyorum size hanımlar. Evlilik öncesi çiftler böyle mi olurmuş o güzel huzurlu günlerimiz nerede çok özlüyorum o hallerimi… Kendime kızıyorum neden sakin, rahat, güler yüzlü eski halime dönemiyorum. Neden bu kadar tahammülsüzleştim, yaşadığım hayattan haz alamıyorum. Bu şekilde eşimin de gözünde güçsüz, geçimsiz bir kadın oluyorum. Hem kendime hem ona her şeye kızıyorum. Bazen iyiyim ama genelde mutsuzum. Eşimle huzurlu mutlu sevgi dolu yaşamak eğlenmek istiyorum ama enerjim yok. Bana biraz moral biraz geçim ve evlilik tavsiyesi verir misiniz? Şu duygularımı paylaşacağım kimse yok.
Her şeyin düzeleceğine , kalbinin temizliğine , samimiyetine çok inandım.Sabirla bekle herşey güzel olucak🍀
 
Dün akşam bitirme noktasına getirdik ikimiz de. Çünkü daha önceden tiktok hesabı vardı içi kızlarla doluydu çok kavga ettim bıraktı sildi, kurtuldum. Dün bi sebeple tekrar hesap açtığını öğrendim. Tiktok yüzünden kaç yuva yıkıldı yakıştıramıyorum ben nefret ediyorum. Tiktok varsa ben yokum dedim, sabah silecem dedi ve silmedin. Tüm gün bekledim bir tane açık saçık dansçı kız eklemiş deliye döndüm. Farkında değilim rastgele eklemişimdir birkaç tane olsa neyse 1 tane dedi iyice çıldırdım saygısızlaştım. Ben yokum dedim. Ayrılmak mı istiyorsun dedi. İçim hayır diyor ama ben ne anlıyorsan o dedim. O sırada konuşurken ben dinlemek istemiyorum dedim ve kapattım. Tamam bitsin dedi ayrılalım yeter artık dedi. Sabah mesaj attım ayrıldığın için mutlu musun diye. Hiçbir şey olmamış gibi günaydın yazdı benim bu huysuz kavgacı halimi düzeltmek için güya oyun oynamış. Ben de okuldan sonra konuşalım sakin sakin bazı şeyler netleşsin dedim. Konuştuk sonra. Ben neden bu halde olduğumu anlattım. Uzakta yalnız olmam, onun kendi halinde yaşayışı, bi sürpriz hediye vs düşünmeyişi en ufak bir hareketin beni tetikliyor öfkemi kontrol edemiyorum sinirlerim çok yıprandı dedim. Arkadaş gibiyiz hiçbir özelimiz yok dedim. O da sakin sakin anlattı. Dış çekim istedin tamam dedim, salon istedin tamam dedim her istediğini yapmaya çalışıyorum dedi. Önümüzde düğün var onu atlattıktan sonra kafam rahat edecek çiçeğe de hediyeye de sıra gelecek dedi. 6 senedir yapmamasının bahanesi bu heralde. Ben artık her konuda tartışmak istemiyorum mutlu mutlu evlenmek istiyorum dedi. Kavga ettikçe değersizleşiyosun, ilişkimiz değersizleşiyor dedi. Sen tartışmaya başladığında ben gülüyorum şebeklik yapıyorum alttan alıyorum sen daha da uzatıyosun ben de patlıyorum dedi. Geri dönülmez bir hal alıyor dedi. Çok uzattım ama böyle kızlar. Peki dedim senin istediğin gibi olsun bu son olsun bakalım dedim ve kapattık. Yaz tatiline 6 hafta kaldı bu süre boyunca ne olursa olsun tartışma ortamı yaratmamaya kendime söz verdim ama yine tüm suç bende gibi konu kapandı. Değişen bir şey olur mu emin değilim olan benim psikolojime oluyor kendi kendime depresyona girdim 1 haftadır berbat hissediyorum
Üf üf üf çok fena
Mutlu mutlu evlenmek istiyosa ona göre davransın
Alttan almak değil bu yapıp yapıp seni ses çıkardığın için suçlu göstermek hissettirmek
Sağlam manipüle etmiş sizi ve siz bence buna çok açıksınız.Naifliğinizden dolayı ve keskin çizgilerinizde yok veya kalmamış.Ben abarttım, ben kavga çıkarttım girdabında dolanmaktan olayın durumu anlayamıyosunuz bile
Bence bu ilişki tek bir sözle bitmeli hayır gelicek bir tarafı yok
Başında sizin özverilerinizle başlayıp sonra sizi bu çzverilerden dolayı cepte gören.Kaybetmekten korkmayan acımasızca manipüle eden bir adamla berabersiniz.
Ciddi manada ruh hastası yapar sizi daha evlenmeden bu gevşek cevaplar yapıp yapıp suçlamalar
Düzelir diye düşünmeyin.Düzelmez.
 
X