Düğüne 1 ay kala gel-gitler...

U

umudumu_yitirdim

Üye
Kayıtlı Üye
8 Temmuz 2017
100
65
18
Merhaba düğünüme bir ay kaldı.. içim öyle huzursuzki evim yerleşecek hiçbir heycanım hevesim kalmadı..herşeyi nişanlımla beraber yaptık ..anlaşıyoruz cocuklaşıyoruz kafa dengiyiz aynı şeylere gülüp eğleniyoruz bişey alınacaksa yapılacaksa sen nasıl dersen öyle olsun senin istediğin gibi olsun der..lakin benim kafamı kurcalayan en büyük şey aile problemi. çok büyük kavga ettik geçenlerde ozaman son kez istediklerini saydı inanın sonradan çıkıyormuş ne olduğu.. iç içe aileymiş onunkiler annesi öyle hasret kalmayacakmış gidip gelinecekmiş. tek erkek çocuk hep ablaları enişteleri içinde büyümüş onların lafından gitmiş kendi başına karar alamamış. beni öyle duruma sokuyorki sanki kimse gelmeyecek gitmeyecek diye rest çektim asla öyle bişey yok. ama hiç güvenim yok evimizi ev bilip sınırlarımız olsun kendimize ait bi yaşantımız olsun.. bi mesajla bi telefonla uçar resmen.. bu arada çok şükür benimde ailem var ama beni empoze etmeye çalışıyolar. varmı sizinde başınızdan böyle bişey geçtimi tek problemim içime korku salan şey bu ne maddiyat ne başka bişey. lütfen bi akıl verin değişirmi sonradan..bana kalsa sırf bu sebepten bile bozarım nişanı ama aileme kıyamıyorum herşey hazır..hevesleri var özellikle babamın sağolun şimdiden
 
Büyümemiş kendi kararlarını tek başına alamayan birinden evliliğin sorumlulugu beklemek zor çok zor yontulur resti şimdi çektin çektin yoksa evlendikten sonra işler daha karmaşık bi hal alacak daha yolun başındasın babanın hevesi kırılacak diye devam ettirmek olmaz adam akıllı konuş nisanlinla daha sonra senin için bu evlilik de hele ki çocuk olduğunda daha zorlaşacak keşke demek istemiyorsan iyi düşünün
 
Canim çok geçmiş olsun,
Aynı durumu birebir yaşadım. Düğüne 5 gün kala nişanı attım. Nişanlım benden hiç vazgeçmedi, defalarca terketmeme rağmen bırakmadı ama icimdeki isteksizlik halen aynı. Aradan 2 yıl geçti, ailesinin yaklaşımını düşündükçe ve o karmaşaya girme fikri aklıma geldikçe buz gibi soğuyorum. Içinde gram istek kalmadı. Bazen harekete geçiyorum, iş ciddiye binince uzaklaşıyorum.

İyi düşün derim. Benimki de tek oğul, iki abla iki enişte, kv, kp, arasında kaldim. Herkes bir tarafimdan tutup çekiştirmeye çalışıyordu. Nisanlin ne yaparsa yapsın insanlar duracağı yeri bilmezse işin çok zor. Benimkiler beni yönetmeye pek meraklıydı ama ellerinde patladım :))

Bu arada şu da bana hayat dersi oldu. "Kısasa Kısas"
O benim aileme ne kadar adım atarsa ben de onunkine o kadar karşılık veriyorum. Benim ailemi yok sayıp kendileriyle sürekli mıç mıç olmamı bekliyorlardı. Aklım başıma geldi ve tokat gibi kestim herşeyi.
Bilemiyorum çok zor böyle bir ilişki..
 
Son düzenleme:
umudumu_yitirdim .!.:
bana kalsa sırf bu sebepten bile bozarım nişanı ama aileme kıyamıyorum herşey hazır..hevesleri var özellikle babamın
Genişletmek için tıkla...
Yanlis dusunuyorsun. Ailen senin icindeki korkulari endiseleri bilemez bu yuzdende tabiki heyecanli olurlar.
Sen mutlusun diye onlar mutlu.
Sen mutsuz olunca onlarda mutsuz olacak. Kafani kurcalayan dert büyük hem de cok buyuk.
Yarin bir gun onlardan bagimsiz karar alamayacak. Seni ikinci planda tutacak sekilde hissediyorsan sakin ama sakin derim acele etme.
 
sizinki ailem giderim , gideriz diyor benimki ailem onlar , ne zaman başları sıkışsa giderim derdi , tabiki derdim .
Ama öyle olmuyormuş her saniye onlarla telefondaydı , her markete , fırına gittiğinde onlara uğrardı , asla sıkıntı yapmadım keske yapsaydım bu kadar gitme deseydim .
3 yılın sonunda farkına vardım ki iki aileyi birbirinden ayırmayan kendi ailesini bilemezmiş ve öyle oldu .
Ayrıldık gitti benden çok onlara kıymet verdi . Onlardan asla ayrılmam derken ben de abilik duygusudur geçerdim meğerse senden vazgeçer onlardan geçmem demek istemiş .
Nitekim de annesine kulak verdi ve bitirdi bizi .
 
limonreceli canım bende senin gibiyim kendi kararlarımı kendim aldım avuçlarına alamadılar herşeyi kendi istediğim gibi yaptım nişanlımda hiç bişey demedi karışmayacaklar dedim resti çektim bir çöp dahi alacaksak beraber alıcaz dedim ve öyle oldu. yediremiyorlar onların ağızıyla iş yapmadı diye ama ne yapacağımı bilmiyorum. tek bir hataya bakıyorum bi hafta kalsa dahi bırakırım. nişanlıma demediğimi bırakmadım hakaretler ettim ayrılmak için bıraksın diye ama asla vazgeçmedi offf çok zormuş arada kalmak. senin ailenin yaklaşımı nasıl oldu peki nişanı atmanı senmi istedin yoksa onlarda istedimi
 
Benim eşimde tek erkek ablasının her lafını emir bilip uygulamış yıllarca. Herkes ama herkes karşı çıktı ablasına sana çok çektirir diye ama eşimi seviyodum evlendim. Ablası yapacağını yaptı evime gelen gidene kadar karıştı kendi ablamı evime almama cesaretini gördü kendinde ama eşim arkamda durdu uzağa taşındık şimdi evime gelip gidemez ve çok mutluyuz. Hersey eşin olacak kişide bitiyo canım sesini çıkarmazsa çok zor günler geçirirsin ama dik durur senin arkanda olursa kimse karışamaz hayatınıza.
 
Canim benim ailem de seninki gibi inanılmaz heyecanlıydı, hazırlıklar filan görmen lazım. Ama sorunlardan haberleri yoktu. Kendi evim yerleştiğinde eve bakıp gizli gizli ağlıyordum, sanki orası benim evim değildi bana ait birşey yoktu. Evimin anahtarı dahi ben hariç herkeste vardı. Kendi evime girmek için görümcelerimin filan kapıyı kendi anahtarlarıyla acmalarina muhtaçtım.
Sonra aradım babamı, ben mutsuzum ve korkuyorum bana tecrübelerinizle ışık tutun dedim. Babam duyduklarına inanamadı, ama beni de gazlamadı. "Kızım bu senin hayatın, karar senin ve biz her zaman senin arkandayız. Eğer dikkate alırsan biz istemiyoruz" dedi. O gün aradım bitirdim, güzel bir tatile ciktim
 
geçen gün büyük tartıştığımızda ablaları da öğrendi. aramızda hallettik hiçbişey olmamış gibi devam ediyoruz nişanlımla. bikaç gün sonra görümcenin evine gittim beraber, daha sonra kapıdan önce nişanlım çıktı sonra ben arkama döndüm görüşürüz demek için suratıma değil yere doğru baktı. çıkar çıkmazda kapıyı arkamdan çok sert bir şekilde kapattı. nişanlımda ordaydı o zaman demedim bişey. sonra yemek için çağırdı nişanlım bende suratıma kapı kapanana yere gitmem hiç kusura bakma dedim. hala diyorki o bişey yapmamış çileden çıktım körmüsün dedim nasıl kapattı. diğer şeylerde hep benim dediklerimi önemser bi lafımı iki etmez çok da seviyor ama nasıl olacak bilmiyorum
 
Canim kusura bakma ama senin nişanlın da en az benimki kadar geri zekalıymış. Hep derdim mahremimizi anlatma, biz sarılır barışırız ama aileler unutmaz diye. Ama benimki tuvalet tecrübelerini bile anlatacak kadar erdemsizdi. Haliyle herkes herşeye dahil oldu ve bana tepki göstermeye tavır almaya basladilar.
Oğluma böyle mesaj atmışsın, kardeşime bunu demişsin diye bana hesap sorar olmuşlardı. Haliyle ben iyice bunaldim. Zaten hadsizlerdi, nişanlım da çanak tutuyordu.
Yani bu gidiş ıyi bir gidiş değil.

Not:Canim alıntı yaparak cevaplarsan sevinirim. Arada kaynamasın:)
 
evlendikten sonra o aradaki sevgi ancak kendi ailenizi kurabilirseniz güçlenip beslenecek. Ama evlilik öyle bişey ki iki kişinin ilişkisinden çok farklı bir olaya dönüşüyor. Bak şuandan fark etmişsin bir de evlendikten sonra düşün olacakları sana ayrıl diyemem ama ben olsam böyle bir durumda evlenmezdim. bütün hayatın, ömrün söz konusu cidden iyi düşün ve kararını ver
 
Evlendikten sonra bırakması böyle kolay değil.Şimdi hemen bırakırım diyorsun ya. Mücadeleye hazırlan.Yada iyce emin olana kadar bekle.
 
Ben de nişanlıyım. İçim rahat olmazsa atardım nişanı. Nişanlımın kardeşinin her ay İstanbul'a gelmesi gerekiyor. Onu bile konuştum ben. İkinizin ayrı bir aile olacağını idrak edemiyorsa işin zor.
 
Ha ben de görümce yok birde. İki kaynın var. Ona rağmen oldukça mesafeliyim. Nişanlım da mesafelidir. Bu benim için hiç sorun olmadı.
 
İlerde sizi çok perişan edecek gibi, ailenizin hevesi var diyede düğün yapılmazki, en başından her şeyi açıkça konusun , evliliğinize çok müdahale eden olacaktır bu gidişle..
 
Canım sana su kadarını söyleyim benim eşim 3 yıl ailesiyle konuşmadı ben bak anandır babandır kardeşindir konuş dememe rağmen benim öyle ailem yok yok yok diye duvarları Yumrukluyordu , ailesiyle konuşmuyor diye borçlarını ailem ödedi, bütün altınlarımı verdim neler yaptık neler, sonra ne oldu biliuo musun eşimin yıllardır konuşmam dediği ailesi ailesi oldu hemen olan bana ve aileme oldu yani şunu demek istiyorum hiç bir erkek ne olursa olsun ailesinden vazgeçmez ,vazgecse benimki gecerdi kimse vazgeçmez ama benim eşimin yaptığı çok kötü bişeydi orada ipler koptu işte..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
İc döküş, pismanlik.
Yorumlar
14
Görüntüleme
934
Mutlusirin777
M
C
O kadar doluyum kiii….
2 3
Yorumlar
44
Görüntüleme
2K
MFF
M
kayınvalidemin yalanları
2 3 4
Yorumlar
66
Görüntüleme
2K
Mehrii34
B
Maddi manevi yanlız ve yorgun hissediyorum
Yorumlar
14
Görüntüleme
2K
birininannesi
B
B
AİLE EVİ
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
3K
sungunes
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…