Düğüne 20 gün kala nişan atmak

Deneseydik olmazsa bosanırdık çok yanlış o daha zordur basta boyle olması senin için daha iyi olmuş ayrıca araman da hoş olmamış işede yaramamış hep benim dediğim olsun diyen biri gibi yada ailesinin etkisi büyük hayatındaki kararlar da
 
Songaripyolcu .!.:
Su siralar cok fazla duyuyorum corona sureci belki de insanlarin stres yonetimi ve tahammul sinirlarini farkli etkiledi.Umarim bir gun ikimizde buraya cok mutluyuz mesajlari yazariz 🤲🏻Allah yardimcimiz olsun
Genişletmek için tıkla...
uzmeyin tatli caniniziii。ne acilar ne zorluklar atlattiniz bumu gecmeyecek💖
 
Kurtulduğuna sevinmelisin
Sen hep caba gösteren, alttan alip aman nisanlim.ve ailesi kırılmasın diye kendinden ve ailenden ödün veren taraf olmuşsun hatta üstüne son bir umut aramissin da. Ona ragmen olumsuz cevap aldığına göre sukretmelisin, evlendikten sonra bu yönlerini görsen daha cok aci cekerdin. Bu sefer bunca şeye göğüs gerdim, evlendim şu kadar zaman da evlilikte emek verdim nasil çöpe atarim, boşanmış derler beni yadirgarlar diye düşünürdün.
Ayrıca tamam nikah da yapılabilir ama bu karari hep birlikte oturup konusarak vermeniz gerekirdi yoksa onun annesi istemiyor diye değil. Hem bu pandemi döneminde duali mevlütlü olması, düğünden daha iyi olurdu belki de. En azindan insanlar mesafeyi düğüne nazaran daha iyi kurabilirdi.
 
Songaripyolcu .!.:
Düğünüme 20 günden bile az bir zaman kala nişan attık.Aileler arasında maddi ve manevi yönlerden epey fark vardı yine de birbirimizi seviyoeuz çözebiliriz sanmıştım. Düğüne çok az zaman kala birden sorunlar çoğaldı iyi olsunlar gücenmesinler onlara zor gelmesin diye yaptığım her şey kötü oldu.Hem maddi yönden hem ailesel yönden (annesi ve babas ayri) onlara sorun olmayacak şekilde davranmaya çalıştım çoğu zaman ailemi karşıma aldım. Düğün alışverişle hep tek başıma uğraştım beni bir gün bile arayıp kızım bir ihtiyacın var mı diye sormayan insanlar bizi hesaba almadı diye sorun çıkardılar.oysa benim yardıma çok ihtiyacım vardı hem dedem vefat ettiği için hem de zaten corona var diye düğünü mevlütlü yapalım dedik ilk başta bunu sorun etmeyenler birden sıkıntı çıkardılar işte sadece nikah olacakmış onlara göre değilmiş zaten pandemi varmış akrabaları gelemezmiş(pandemi olmasada gelmeyeceklerdi zaten) . İç anadolu kültürüne sahip bir ailem var nişanlıma kaç kez bunu kabul etmeyeceklerini buradaki insnalar için en azından benim etrafımdakiler için bunun yanlış anlaşılır bir durum olduğunu anlatmaya çalışmama rağmen sürekli sorun çıkardı en son bu sorunlar aileye yansıdı bu surec boyunca nişanlım beni muhattabı dahi bilmedi hatalarımı düzeltip anlarsam görüşeceğini söyledi düğüne az kaldı gururun gereği yok işler büyümeden kapataşıp diye kaç kez aradıysam yalvarıp ağladıysamda dinlemedi.En sonunda ayrıldık ayrılık konuşmasını bile biz yapmadık evlilik hazırlıklarında yalnız olduğum gibi burada da yalnızdım. Nişanlamadan önce çok iyi anlaştığım sanki dünyanın en iyi en dürüst en sevecen insanı beni asla üzmez dediğim kişi kalbimi bin parçaya böldü gerçekten kalbim kırık deniliyor ya ben öyle derin hissediyoeum ki daha önceden bu cümleyi kurduğum her şey çok basitmiş.Bir mesaj bile yazmadı bana beni öyle bir karanlığa bıraktı ki şimdi kendime çok kızıyorum.kendimi bütün insanlardan soyutlayıp derdimi sevincimi ilk onunla paylaştığım için beni mutsuz eden o olmasına rağmen yine teselli etsin diye onu arıyorum.bu his ne zaman geçecek bilmiyorum 7 24 ağlamıyorum ama hiç kimseyi görmek istemiyorum kendimi bir odaya kapattım bütün günümü neredeyse orada geçiriyorum ailem kızıyor deniyorum fakat baska türlüsü elimden gelmiyor.Psikoloğa mı gitmek gerekli bilmiyorum namaza başladım ama kafam namaz kılarken bile dolu bu psikolojiden yalnız kalmış değersizlik hissinden nasıl kurtulabilirim ?
Genişletmek için tıkla...
Zamanla her şey geçiyo . Namaza da başlamışsın inan o seni iyileştirir. Verilmiş sadakan varmış. Bak gör dgdln söylemişti dersin öyle mutlu huzurlu bi evlilik yapacaksın ki şükürler olsun ki nişan atılmış diyeceksin. Tecrübeyle sabit
 
Songaripyolcu .!.:
Düğünüme 20 günden bile az bir zaman kala nişan attık.Aileler arasında maddi ve manevi yönlerden epey fark vardı yine de birbirimizi seviyoeuz çözebiliriz sanmıştım. Düğüne çok az zaman kala birden sorunlar çoğaldı iyi olsunlar gücenmesinler onlara zor gelmesin diye yaptığım her şey kötü oldu.Hem maddi yönden hem ailesel yönden (annesi ve babas ayri) onlara sorun olmayacak şekilde davranmaya çalıştım çoğu zaman ailemi karşıma aldım. Düğün alışverişle hep tek başıma uğraştım beni bir gün bile arayıp kızım bir ihtiyacın var mı diye sormayan insanlar bizi hesaba almadı diye sorun çıkardılar.oysa benim yardıma çok ihtiyacım vardı hem dedem vefat ettiği için hem de zaten corona var diye düğünü mevlütlü yapalım dedik ilk başta bunu sorun etmeyenler birden sıkıntı çıkardılar işte sadece nikah olacakmış onlara göre değilmiş zaten pandemi varmış akrabaları gelemezmiş(pandemi olmasada gelmeyeceklerdi zaten) . İç anadolu kültürüne sahip bir ailem var nişanlıma kaç kez bunu kabul etmeyeceklerini buradaki insnalar için en azından benim etrafımdakiler için bunun yanlış anlaşılır bir durum olduğunu anlatmaya çalışmama rağmen sürekli sorun çıkardı en son bu sorunlar aileye yansıdı bu surec boyunca nişanlım beni muhattabı dahi bilmedi hatalarımı düzeltip anlarsam görüşeceğini söyledi düğüne az kaldı gururun gereği yok işler büyümeden kapataşıp diye kaç kez aradıysam yalvarıp ağladıysamda dinlemedi.En sonunda ayrıldık ayrılık konuşmasını bile biz yapmadık evlilik hazırlıklarında yalnız olduğum gibi burada da yalnızdım. Nişanlamadan önce çok iyi anlaştığım sanki dünyanın en iyi en dürüst en sevecen insanı beni asla üzmez dediğim kişi kalbimi bin parçaya böldü gerçekten kalbim kırık deniliyor ya ben öyle derin hissediyoeum ki daha önceden bu cümleyi kurduğum her şey çok basitmiş.Bir mesaj bile yazmadı bana beni öyle bir karanlığa bıraktı ki şimdi kendime çok kızıyorum.kendimi bütün insanlardan soyutlayıp derdimi sevincimi ilk onunla paylaştığım için beni mutsuz eden o olmasına rağmen yine teselli etsin diye onu arıyorum.bu his ne zaman geçecek bilmiyorum 7 24 ağlamıyorum ama hiç kimseyi görmek istemiyorum kendimi bir odaya kapattım bütün günümü neredeyse orada geçiriyorum ailem kızıyor deniyorum fakat baska türlüsü elimden gelmiyor.Psikoloğa mı gitmek gerekli bilmiyorum namaza başladım ama kafam namaz kılarken bile dolu bu psikolojiden yalnız kalmış değersizlik hissinden nasıl kurtulabilirim ?
Genişletmek için tıkla...

Bundan iki yıl önce düğünüme 10 gün kala nişanlımla ayrıldık. Zor bir karar ama perşembenin gelişi çarşambadan belli oluyor. Mutlu olamayacağımıza kanaat getirmiştik. İyi ki de öyle yapmışız. Bu karardan bir an bile olsa pişman olmadım. 6 ay gibi bir sürede eski normal halime döndüm.
Şu an şok halindesin. Durumu kabullenmen zaman alacak. Bu süreçte kendini koru, herkese laf anlatmaya çalışma. Anlaşamadık ayrıldık, bu kadar. Daha ötesini anlatma kimseye. Psikolojik destek alman faydalı olur. Kendini odaya kapatma derim, az az da olsa evin içinde rutin işlerle ilgilen. Geçecek merak etme. Zaman zaman duygusal gelgitler olabilir. Bunlar seni tedirgin etmesin.
 
Canım evlensen daha mı iyiydi bütün sorumlulukları tek başına yüklenmişsin ve ona rağmen memnun edememişsin. Burda neler okuyoruz binbir hevesle evlenenler bile boşanabiliyor kaldı ki eski nişanlın ve ailesini çok hevessiz buldum evlensen nasıl olacaktı kim bilir. Taviz tavizi doğurur bir daha üstüne düşenden fazlasını yüklenme. Sabret şükret şuan olay taze üzülmen çok normal ama şöyle 3-5 ay sonra ne kadar doğru karar verdiğinin farkına varacaksın. Şuan acını yaşa ama çok uzatma . Dobarlan bıragma gendini🙂
 
Son düzenleme:
Songaripyolcu .!.:
Düğünüme 20 günden bile az bir zaman kala nişan attık.Aileler arasında maddi ve manevi yönlerden epey fark vardı yine de birbirimizi seviyoeuz çözebiliriz sanmıştım. Düğüne çok az zaman kala birden sorunlar çoğaldı iyi olsunlar gücenmesinler onlara zor gelmesin diye yaptığım her şey kötü oldu.Hem maddi yönden hem ailesel yönden (annesi ve babas ayri) onlara sorun olmayacak şekilde davranmaya çalıştım çoğu zaman ailemi karşıma aldım. Düğün alışverişle hep tek başıma uğraştım beni bir gün bile arayıp kızım bir ihtiyacın var mı diye sormayan insanlar bizi hesaba almadı diye sorun çıkardılar.oysa benim yardıma çok ihtiyacım vardı hem dedem vefat ettiği için hem de zaten corona var diye düğünü mevlütlü yapalım dedik ilk başta bunu sorun etmeyenler birden sıkıntı çıkardılar işte sadece nikah olacakmış onlara göre değilmiş zaten pandemi varmış akrabaları gelemezmiş(pandemi olmasada gelmeyeceklerdi zaten) . İç anadolu kültürüne sahip bir ailem var nişanlıma kaç kez bunu kabul etmeyeceklerini buradaki insnalar için en azından benim etrafımdakiler için bunun yanlış anlaşılır bir durum olduğunu anlatmaya çalışmama rağmen sürekli sorun çıkardı en son bu sorunlar aileye yansıdı bu surec boyunca nişanlım beni muhattabı dahi bilmedi hatalarımı düzeltip anlarsam görüşeceğini söyledi düğüne az kaldı gururun gereği yok işler büyümeden kapataşıp diye kaç kez aradıysam yalvarıp ağladıysamda dinlemedi.En sonunda ayrıldık ayrılık konuşmasını bile biz yapmadık evlilik hazırlıklarında yalnız olduğum gibi burada da yalnızdım. Nişanlamadan önce çok iyi anlaştığım sanki dünyanın en iyi en dürüst en sevecen insanı beni asla üzmez dediğim kişi kalbimi bin parçaya böldü gerçekten kalbim kırık deniliyor ya ben öyle derin hissediyoeum ki daha önceden bu cümleyi kurduğum her şey çok basitmiş.Bir mesaj bile yazmadı bana beni öyle bir karanlığa bıraktı ki şimdi kendime çok kızıyorum.kendimi bütün insanlardan soyutlayıp derdimi sevincimi ilk onunla paylaştığım için beni mutsuz eden o olmasına rağmen yine teselli etsin diye onu arıyorum.bu his ne zaman geçecek bilmiyorum 7 24 ağlamıyorum ama hiç kimseyi görmek istemiyorum kendimi bir odaya kapattım bütün günümü neredeyse orada geçiriyorum ailem kızıyor deniyorum fakat baska türlüsü elimden gelmiyor.Psikoloğa mı gitmek gerekli bilmiyorum namaza başladım ama kafam namaz kılarken bile dolu bu psikolojiden yalnız kalmış değersizlik hissinden nasıl kurtulabilirim ?
Genişletmek için tıkla...
Günün birinde bu yaşadıklarına iyi ki diyeceksin. Nişan atmak çok üzer ama kimse keyfinden atmaz ve yüzde 99 iyi ki ile sonuçlanır.
 
chagiless .!.:
Sonuçta iki farklı aile birleşiyor düğünün nasıl olacağına da ortak karar verilmeli. Siz istiyorsunuz diye onlar da mevlidli kabul etmek zorunda değil. Ama tek konu da bu değil başka sıkıntılar yüzünden her şey sorun olmuş bu ilişkide. Aileler çok fazla girmiş işin içine ikiniz karar verip sadece onlara söylemeliydiniz. Sağlık olsun hayatın sonu da değil tabi
Genişletmek için tıkla...
Nasıl kabul etmek zorunda değillier? Kızın düğünü bu? Başkalarına göre mi düğün yapıcaktı?
 
Boşanmak yerine yol yakınken dönmüşssün şükret. Allah gönlümüze göre versiin
 
Songaripyolcu .!.:
Düğünüme 20 günden bile az bir zaman kala nişan attık.Aileler arasında maddi ve manevi yönlerden epey fark vardı yine de birbirimizi seviyoeuz çözebiliriz sanmıştım. Düğüne çok az zaman kala birden sorunlar çoğaldı iyi olsunlar gücenmesinler onlara zor gelmesin diye yaptığım her şey kötü oldu.Hem maddi yönden hem ailesel yönden (annesi ve babas ayri) onlara sorun olmayacak şekilde davranmaya çalıştım çoğu zaman ailemi karşıma aldım. Düğün alışverişle hep tek başıma uğraştım beni bir gün bile arayıp kızım bir ihtiyacın var mı diye sormayan insanlar bizi hesaba almadı diye sorun çıkardılar.oysa benim yardıma çok ihtiyacım vardı hem dedem vefat ettiği için hem de zaten corona var diye düğünü mevlütlü yapalım dedik ilk başta bunu sorun etmeyenler birden sıkıntı çıkardılar işte sadece nikah olacakmış onlara göre değilmiş zaten pandemi varmış akrabaları gelemezmiş(pandemi olmasada gelmeyeceklerdi zaten) . İç anadolu kültürüne sahip bir ailem var nişanlıma kaç kez bunu kabul etmeyeceklerini buradaki insnalar için en azından benim etrafımdakiler için bunun yanlış anlaşılır bir durum olduğunu anlatmaya çalışmama rağmen sürekli sorun çıkardı en son bu sorunlar aileye yansıdı bu surec boyunca nişanlım beni muhattabı dahi bilmedi hatalarımı düzeltip anlarsam görüşeceğini söyledi düğüne az kaldı gururun gereği yok işler büyümeden kapataşıp diye kaç kez aradıysam yalvarıp ağladıysamda dinlemedi.En sonunda ayrıldık ayrılık konuşmasını bile biz yapmadık evlilik hazırlıklarında yalnız olduğum gibi burada da yalnızdım. Nişanlamadan önce çok iyi anlaştığım sanki dünyanın en iyi en dürüst en sevecen insanı beni asla üzmez dediğim kişi kalbimi bin parçaya böldü gerçekten kalbim kırık deniliyor ya ben öyle derin hissediyoeum ki daha önceden bu cümleyi kurduğum her şey çok basitmiş.Bir mesaj bile yazmadı bana beni öyle bir karanlığa bıraktı ki şimdi kendime çok kızıyorum.kendimi bütün insanlardan soyutlayıp derdimi sevincimi ilk onunla paylaştığım için beni mutsuz eden o olmasına rağmen yine teselli etsin diye onu arıyorum.bu his ne zaman geçecek bilmiyorum 7 24 ağlamıyorum ama hiç kimseyi görmek istemiyorum kendimi bir odaya kapattım bütün günümü neredeyse orada geçiriyorum ailem kızıyor deniyorum fakat baska türlüsü elimden gelmiyor.Psikoloğa mı gitmek gerekli bilmiyorum namaza başladım ama kafam namaz kılarken bile dolu bu psikolojiden yalnız kalmış değersizlik hissinden nasıl kurtulabilirim ?
Genişletmek için tıkla...

ben dugunume 10 gun kala nikahima 7 gun kala nisani attim!! uzun zamandir bu siteye girmemistim. icimden bir his bugun girmem gerektigini soyledi umarim sanada yardimci olabilirim. Degersizlik hissedecegin bugunlerde ileride cok cok ama cok degerli hissedeceksin kendini. suan sana cok zormus gibi geliyor ve bu donemi sanki hic atlatamayacaksin gibi geliyor eminim. butun hayallerin kurdugun o dusler hepsi yerle bir oldugunun farkindayim. dunyanin alti ustune gelmis gibi hissediyorsun biliyorum. ama unutma bazen dunyanin alti ustunden cok daha guzeldir. bunu anlaman zaman alacak. Sen en iyisini yaparak elinden geleni yapmissin. bazilarin kaderi kaderimiz degildir. onun yolu ve senin yolun farkliymis. arada bir aglama krizlerinede girip cikabilirsin ogunlerde kendini asla suclama cok daha iyi basacaksin adimlarini. ben en cok hayalimdeki gelinligi diktirip giyemeden onlara geri yolladigim gun ardindan bakip aglamistim o koca kutunun. Suan diyorum ki IYI KI IYI KI olmamis. seni sana her hangi bir sekilde degersiz hissettiren seni dikkate almayan bir insanla aslaaaa bir omur surulmez unutma. burada sen sucluymussun gibi sacma sapan yorum yapanlari sakinnn ama sakin takma. herkesin yolu farklidir. ozeldende yazacam sana. ne zaman istersen yazabilirsin. umarim biraz umut olabilirim...
 
benkeyfimvekahyasi .!.:
E o zaten senin nişanlın değilmiş kayınvalidenin kocasıymış. Fiziksel olarak olmasa da psikolojik olarak kadın belli ki oğlunu kocası gibi sahipleniyormuş . İpler kendi elinden çıkmaya başlayınca da o oğluna ayar vermiş oğluna da sana resti çekmiş. Evlense de ev hayatın olmayacaktı daima beraber olacaktınız KV ile
Genişletmek için tıkla...
Ya ben böyle cuk oturan bir yorum görmedim ağzına saglik😊
 
Esra135724 .!.:
Bı arkadaşımın başına gelmişti boyle bı olay en sonunda dayanamadı nişanı attı şu an başka biriyle evli çokta mutlu. İnanın hiç değmez nisanliyken değer vermeyen evlenince hiç vermez bence ağlamak yerine şükür edin. Evlilik sandığınız gibi bişey değil ömür boyu sürmesi istenilen bişey.disari çıkın alışveriş yapın kafanızı dağıtın evliyken boşanmaktan kat ve kat daha iyi nisanliyken ayrilmak. Allah korumuş sizi kardeşim
Genişletmek için tıkla...
Çok haklısın evinden çıkıp kendi düzenini oluşturduktan sonra geri döndüğünde çok daha zor oluyor aç kalsam mutfağa giresim gelmiyor benim 6 ay önce baba evine döndüm
 
Songaripyolcu .!.:
Düğünüme 20 günden bile az bir zaman kala nişan attık.Aileler arasında maddi ve manevi yönlerden epey fark vardı yine de birbirimizi seviyoeuz çözebiliriz sanmıştım. Düğüne çok az zaman kala birden sorunlar çoğaldı iyi olsunlar gücenmesinler onlara zor gelmesin diye yaptığım her şey kötü oldu.Hem maddi yönden hem ailesel yönden (annesi ve babas ayri) onlara sorun olmayacak şekilde davranmaya çalıştım çoğu zaman ailemi karşıma aldım. Düğün alışverişle hep tek başıma uğraştım beni bir gün bile arayıp kızım bir ihtiyacın var mı diye sormayan insanlar bizi hesaba almadı diye sorun çıkardılar.oysa benim yardıma çok ihtiyacım vardı hem dedem vefat ettiği için hem de zaten corona var diye düğünü mevlütlü yapalım dedik ilk başta bunu sorun etmeyenler birden sıkıntı çıkardılar işte sadece nikah olacakmış onlara göre değilmiş zaten pandemi varmış akrabaları gelemezmiş(pandemi olmasada gelmeyeceklerdi zaten) . İç anadolu kültürüne sahip bir ailem var nişanlıma kaç kez bunu kabul etmeyeceklerini buradaki insnalar için en azından benim etrafımdakiler için bunun yanlış anlaşılır bir durum olduğunu anlatmaya çalışmama rağmen sürekli sorun çıkardı en son bu sorunlar aileye yansıdı bu surec boyunca nişanlım beni muhattabı dahi bilmedi hatalarımı düzeltip anlarsam görüşeceğini söyledi düğüne az kaldı gururun gereği yok işler büyümeden kapataşıp diye kaç kez aradıysam yalvarıp ağladıysamda dinlemedi.En sonunda ayrıldık ayrılık konuşmasını bile biz yapmadık evlilik hazırlıklarında yalnız olduğum gibi burada da yalnızdım. Nişanlamadan önce çok iyi anlaştığım sanki dünyanın en iyi en dürüst en sevecen insanı beni asla üzmez dediğim kişi kalbimi bin parçaya böldü gerçekten kalbim kırık deniliyor ya ben öyle derin hissediyoeum ki daha önceden bu cümleyi kurduğum her şey çok basitmiş.Bir mesaj bile yazmadı bana beni öyle bir karanlığa bıraktı ki şimdi kendime çok kızıyorum.kendimi bütün insanlardan soyutlayıp derdimi sevincimi ilk onunla paylaştığım için beni mutsuz eden o olmasına rağmen yine teselli etsin diye onu arıyorum.bu his ne zaman geçecek bilmiyorum 7 24 ağlamıyorum ama hiç kimseyi görmek istemiyorum kendimi bir odaya kapattım bütün günümü neredeyse orada geçiriyorum ailem kızıyor deniyorum fakat baska türlüsü elimden gelmiyor.Psikoloğa mı gitmek gerekli bilmiyorum namaza başladım ama kafam namaz kılarken bile dolu bu psikolojiden yalnız kalmış değersizlik hissinden nasıl kurtulabilirim ?
Genişletmek için tıkla...
Demek ki hakkınızda hayırlısı buymuş. Şimdi üzülmeniz çok doğal. Sonuç olarak evlilik sürecindeydiniz. Şimdi oturun ağlayın üzülün emin olun zamanla gececek bir süre sonra eskisi kadar düşünmeyeceksiniz bile. ihtiyacınız olan tek şey zaman şimdi. Bence ilerde mutsuz olacagınıza şimdi mutsuz olun. Ve karşınızdaki size gerçek hareketlerini gösterdiği için gün gelecek iyi ki bitmiş diyeceksiniz. size bir örnek vereyim komşumuzun kuzeni düğününe 5 gün kala nişan atmış düşünün kaynana ve nişanlısı yüzünden . Dönüp arkasına bile bakmamış. Şimdi başkasıyla evli çocukları var iyi ki o yüzüğü atmışım diyormuş . Ya elalem ne der deyip evlenseydi.
Ve size bir tavsiyem bir daha onu arayıp ağlamayın. Bırakın gitmek isteyen gitsin. Sizin ondaki değerini de anlamış oldunuz. Kimse vazgeçilmez değildir. Derler ya bir şey oluyorsa bir hayır olmuyorsa bin hayır arayın diye. Bence siz de böyle düşünün. Umarım en kısa süre de bu süreci atlatırsınız 🙏
 
Songaripyolcu .!.:
bu surec boyunca nişanlım beni muhattabı dahi bilmedi hatalarımı düzeltip anlarsam görüşeceğini söyledi düğüne az kaldı gururun gereği yok işler büyümeden kapataşıp diye kaç kez aradıysam yalvarıp ağladıysamda dinlemedi.
Genişletmek için tıkla...
Sair burda diyorki eşelene eşelene zorla belami aradimda rab buyuk iste anamin babamin duasini,bir sadakami karsi getirdi ama inadim inat anlamak istemiyorum.

Niye agliyorsunuz konu sahibi Allah kurtarmis hayalinizde bu adamin kahrini cekip mutsuz olup cocuk dogurup 3,5 yil sonra geri donmekmi vardi.

Olmamissa daha hayirlisi olacagi icindir emin olun
Bence namazlara iki rekat da sukur namazi ekleyin
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

T
  • Kilitli
Evlenince de böyle devam eder mi?
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
3K
derinss
derinss
B
Biten nişanlılık süreci
2 3 4
Yorumlar
65
Görüntüleme
4K
SEHER YILDIZI
SEHER YILDIZI
yagmur12_1
  • Kilitli
Nişan atmak üzereyim
Yorumlar
0
Görüntüleme
1K
yagmur12_1
yagmur12_1
A
Bir aile meselesi
3 4 5
Yorumlar
83
Görüntüleme
4K
sevimlicosh
sevimlicosh
N
  • Kilitli
Nişanlım nişanı attı
2 3
Yorumlar
55
Görüntüleme
3K
maleficarum
M
Back
X