Durumlar 😢

Depremden önce bebeğim uyusun da bende uyuyayım diye gözünün içine bakardım geceleri emiyor uykum bölünüyor diye sabahları zombi gibi uyanırdım şimdi bebeğim yanımda uyuyor ve ben 6 gündür uyumuyorum ne gece ne gündüz hiç bir işimi yapamıyorum kolum kanadım kırılmış gibi çocuklarıma baktıkça oradaki çocukları görüyorum içim parçalanıyor ulkecek iyi değiliz toplu bir terapi lazım hepimize
 
Açık konuşmak gerekirse o 1-2 senelik binaların pasta gibi çöktüğünü görünce, o bir dairesi 2.850.000'e satılan içi falan gayet şık binayı görünce ben artık 1 senelik 30 senelik olayına da güvenmiyorum. Zemin nasıl oturduğunuz yerde?
Benim oturduğum bina da 30 yıllık, o sarsıntıya ben %100 yıkılır dedim. Eşimle birbirimizi tutup ölümü bekledik ama yıkılmadı, hasar gördü mü bilmiyorum ama yıkılmadı. Arkadaşlarımın 0 olan binaları yıkıldı
 
Oturduğunuz evin yapısını ve fay hattı sorgulama yapabilirsiniz e-devletten
 
Bizim mahalledeki binalardan bazılarının ve bizimkinin rayli olduğunu söylüyorlar ama çok eski binalar 7-8 katlı binalar , 6 aylık yepyeni binalar yıkıldıktan sonra bu da rahatlatmiyor beni zemin katta oturmanın verdiği korkuyla bütün yük omuzlarimda gibi hissediyorum 😔
 
Depremden önce bebeğim uyusun da bende uyuyayım diye gözünün içine bakardım geceleri emiyor uykum bölünüyor diye sabahları zombi gibi uyanırdım şimdi bebeğim yanımda uyuyor ve ben 6 gündür uyumuyorum ne gece ne gündüz hiç bir işimi yapamıyorum kolum kanadım kırılmış gibi çocuklarıma baktıkça oradaki çocukları görüyorum içim parçalanıyor ulkecek iyi değiliz toplu bir terapi lazım hepimize
Terapistlerin bile terapiye ihtiyacı var aklı başında insan kalmadı psikologlar dahil bence.. :110:
 
Bizim mahalledeki binalardan bazılarının ve bizimkinin rayli olduğunu söylüyorlar ama çok eski binalar 7-8 katlı binalar , 6 aylık yepyeni binalar yıkıldıktan sonra bu da rahatlatmiyor beni zemin katta oturmanın verdiği korkuyla bütün yük omuzlarimda gibi hissediyorum 😔
Beni de son kat ve zemin kat korkutuyor son kattayım ben de, o evde yaşayabilir miyim artık bilmiyorum.
 
İlk günler biz ailecek salonda uyuduk. Köpeklerim var 2 tane geçen aylarda deprem oldu onlar ayaktaydı bende deprem olmadan ayaklandılar sonra deprem oldu. Onlar adim attıkça hareket ettikçe panik halindeyim zaten kalp ritmim hiçbir zaman stabil değil ağzımdan çıkacak diye korkuyordum Çok alakasız bir şehirdeyim ama yine de korktuk. Üstüne orda yaşayan tanıdıklarım ailem babam deprem sabahı yola çıktı sonra tekrar deprem oldu o an yolda olmasına rağmen sanki adam ışınlanmış gibi panik oldum yolda olduğunu tahmin edemedim. Sürekli kendimi empati yaparken buluyorum daha çok kendim ölmekten depremde enkaz altında kalmaktan korkmuyorum ama sevdiklerimi beklediğimi düşünmek beni çok üzüyor. Keşke diyorum soğuk kanlı olanilsem ama değilim zaten çabuk etkilenen yapım var. Hayatımda böyle kabus görmedim ben asla affetmeyeceğim asla unutmayacağım.
 
Oturduğunuz evin yapısını ve fay hattı sorgulama yapabilirsiniz e-devletten
İzmirde olmam gayet yeterli bence.
17 senelik, bodrum katı var. Kolon molon kesme durumu yok, dükkan falan yok altında. Hepsi daire. 5 katlı. Perde duvarı falan var. Zemin kaya, sulak değil. Eskiden bağ bahçe olan veya dolgu zemin değil. Kira.

Ay ne bileyim ya yenileri de gördük nasıl çökmüşler. Bugün anneme dedim ki, bu ülkede güven duyduğum tek bir kişi ve kurum yok. Çok netim bu konuda.
 
Beni de son kat ve zemin kat korkutuyor son kattayım ben de, o evde yaşayabilir miyim artık bilmiyorum.
😔 Ama şöyle bir şey de var diyorum kendi kendime (belki yanlış ve saçma bir düşünce) , bir deprem olcak diye tek katlı bir evde otursam müstakil orda da deprem olsa odadan odaya geçerken bile bir eşya bir çekmece TV düşüp beyin kanamasından da bir şey olabilir , yani bundan kaçış yok , günlerce aylarca sokakta kalsakta yollar yariliyor gördüğümüz gibi içinde kalsak yine aynı şey olcak 😔 böyle diyip kendimi yatıştırıyorum ama zemin katta olunca ki sokağa bir tık dolandıran yol varken ki saniyelik sarsıntı da oda bile degistiremiyorsun ki dışarı cikasin 🤦🏻‍♀️ gerçekten hiç iyi değilim
 
İzmirde olmam gayet yeterli bence.
17 senelik, bodrum katı var. Kolon molon kesme durumu yok, dükkan falan yok altında. Hepsi daire. 5 katlı. Perde duvarı falan var. Zemin kaya, sulak değil. Eskiden bağ bahçe olan veya dolgu zemin değil. Kira.

Ay ne bileyim ya yenileri de gördük nasıl çökmüşler. Bugün anneme dedim ki, bu ülkede güven duyduğum tek bir kişi ve kurum yok. Çok netim bu konuda.
Benim oturduğum bina da 8 katlı, eski… Raylı sistemi var. Daha önce birçok deprem geçirmiş, hasar almamış ama bilmiyorum olası bir Marmara depreminden nasıl çıkar…
 
E-devlet üzerinden fay hattı sorgulama yazıp bakabiliyormuşuz. Ben de daha bakmadım açıkçası :KK43: zaten biliyorum…
Ben Kocaeli yani 99 depreminden sonra aslında hiç bakmaya dahi gerek yok ama 😭😭 merak işte soruyorum kusura bakmayın
 
😔 Ama şöyle bir şey de var diyorum kendi kendime (belki yanlış ve saçma bir düşünce) , bir deprem olcak diye tek katlı bir evde otursam müstakil orda da deprem olsa odadan odaya geçerken bile bir eşya bir çekmece TV düşüp beyin kanamasından da bir şey olabilir , yani bundan kaçış yok , günlerce aylarca sokakta kalsakta yollar yariliyor gördüğümüz gibi içinde kalsak yine aynı şey olcak 😔 böyle diyip kendimi yatıştırıyorum ama zemin katta olunca ki sokağa bir tık dolandıran yol varken ki saniyelik sarsıntı da oda bile degistiremiyorsun ki dışarı cikasin 🤦🏻‍♀️ gerçekten hiç iyi değilim
Bi tanıdık çocuğuyla birlikte 5. kattan sağ kurtuldu çıkar çıkmaz bina çökmüş adımını atar atmaz hemde. Nasıl indiler bilmiyorum, nurdağında yaşıyorlarmış, diğer arkadaşım giriş kattan zor attı dışarı kendini. Ecel geldiyse ne yapsak da faydasız ama tedbir bizden her halükarda. Yine de son kat beni çok korkutuyor.
 
inanın bende aynı durumdayım. benzer konulara hep yazıyorum
zaten kaygı bozukluğum ve uyku problemim varken hepsi beşe katlandı. yaşanan depreme uzak fakat fay hattının üzerinde bir yerdeyiz. depremden beri gözüme uyku girmiyor, gece yatağıma yatmaya korkar oldum. oradaki felaketi yaşamamış olduğumdan utanarak söylüyorum fakat dün gece kendimi telkin etmeye çalışırken sonuçta olacak olan gündüz de olur diye düşündüğüm için bu sefer gündüzden de korkar oldum. zaten sabaha kadar uyumuyordum, gündüz biraz uyurken bu sefer eşim işe gittiği vakitten itibaren 10 kere uyandım korkarak.. sanırım çok uzun süre bunun etkisi geçmeyecek kimse de.. biz bu haldeyken yaşayanları hiç düşünemiyorum. empati yapmak ve ağlamaktan mahvoldum.. inşallah Allah bir daha bu günleri göstermez bize ve bu yaşadıklarımızdan ders alınıp binalar kontrol edilir ve sağlamlaştırılır..
 
Back
X