mrb arkadaşlar
benim neredeyse 4 yaş olacak bir kızım var . ev hanımıyım, bütün günü kızımla beraber geçiriyoruz. bu sene kreşe başladı gerçi, öğlenden itibaren bütün gün beraberiz.
sorun şu ki, kızım çok düşüyor, çok çarpıyor biryerlere. biraz sakar yani.
çamaşır sepetinin içine girmeye çalışır, dengesini kaybeder kafaüstü düşer.. şurup içirmeye çalışırken inatlaşır, kendini arkaya atar, kafasını sert duvara çarpar.. sofrayı kurmaya yardım edeyim diye tutturur, bardağı götürürken düşer bardak elinde kırılır...
son olarak parkta, çiçek toplarken palmiye ağacının dikenlerinin üstüne yüzüstü düştü, yüzünde 2 derin çizik oluştu, yara biraz kapandı ama iz kalır diye korkuyorum.
hangi birini sayayım, çok düşüyor çok çarpıyor, ömründen ömür gidiyor benim birşey olacak diye. ne zaman kendine dikkat etmeye başlayacak, ne zaman kendini korumayı öğrenecek bilemiyorum. başkalarının çocuklarına bakıyorum, tavana tırmanıyorlar ama ne düşüyorlar ne çarpıyorlar, kendilerini korumayı biliyorlar.
ben ona sürekli anlatıyorum, kızım dikkat et düşersin.. düşerken ellerinle kendini koru.. kendini fırlatma arkaya sağa sola.. ama yine birşey oluyor biryerden, yine düşüyor çarpıyor vs.. biz de çocukken çok düşerdik ama dizimizin dirseğimizin üstüne düşerdik, bizimki bodoslama kafasına ya da yüzüne düşüyor.
bir denge problemi falan yok şükür.. ama niye böyle dikkatsiz davranıyor anlamıyorum, ben ev hanımı olduğum için, sürekli yanında olduğum için bana mı güveniyor acaba annem beni korur diye ? tek ev hanımı ben miyim bu dünyada.
aşırı korumacı bir anne değilim, yerinde müdahale etmeye çalışıyorum ama artık kestiremiyorum nereden düşecek nereye çarpacak, aşırı müdahale etmeye başladım artık sinirlerim bozulmaya başladı.
ne dersiniz ne önerirsiniz arkadaşlar, sinirlerim bozulmaya başladı artık.
benim neredeyse 4 yaş olacak bir kızım var . ev hanımıyım, bütün günü kızımla beraber geçiriyoruz. bu sene kreşe başladı gerçi, öğlenden itibaren bütün gün beraberiz.
sorun şu ki, kızım çok düşüyor, çok çarpıyor biryerlere. biraz sakar yani.
çamaşır sepetinin içine girmeye çalışır, dengesini kaybeder kafaüstü düşer.. şurup içirmeye çalışırken inatlaşır, kendini arkaya atar, kafasını sert duvara çarpar.. sofrayı kurmaya yardım edeyim diye tutturur, bardağı götürürken düşer bardak elinde kırılır...
son olarak parkta, çiçek toplarken palmiye ağacının dikenlerinin üstüne yüzüstü düştü, yüzünde 2 derin çizik oluştu, yara biraz kapandı ama iz kalır diye korkuyorum.
hangi birini sayayım, çok düşüyor çok çarpıyor, ömründen ömür gidiyor benim birşey olacak diye. ne zaman kendine dikkat etmeye başlayacak, ne zaman kendini korumayı öğrenecek bilemiyorum. başkalarının çocuklarına bakıyorum, tavana tırmanıyorlar ama ne düşüyorlar ne çarpıyorlar, kendilerini korumayı biliyorlar.
ben ona sürekli anlatıyorum, kızım dikkat et düşersin.. düşerken ellerinle kendini koru.. kendini fırlatma arkaya sağa sola.. ama yine birşey oluyor biryerden, yine düşüyor çarpıyor vs.. biz de çocukken çok düşerdik ama dizimizin dirseğimizin üstüne düşerdik, bizimki bodoslama kafasına ya da yüzüne düşüyor.
bir denge problemi falan yok şükür.. ama niye böyle dikkatsiz davranıyor anlamıyorum, ben ev hanımı olduğum için, sürekli yanında olduğum için bana mı güveniyor acaba annem beni korur diye ? tek ev hanımı ben miyim bu dünyada.
aşırı korumacı bir anne değilim, yerinde müdahale etmeye çalışıyorum ama artık kestiremiyorum nereden düşecek nereye çarpacak, aşırı müdahale etmeye başladım artık sinirlerim bozulmaya başladı.
ne dersiniz ne önerirsiniz arkadaşlar, sinirlerim bozulmaya başladı artık.