Düşünmeden nasıl durabiliyor insanlar?

yukki .!.:

Ülkenin her yerinden başka felaket haberleri gelirken ben başka şeye odaklanamıyorum. Mesela bi kıyafet dükkanda kıyafet satsam yada alsam bile vicdan azabı duyuyorum artık. ülke bu haldeyken hala kendimizi düşünüyoruz, kapitalizme köle olmuşuz adeta ben içten içe çok vicdan yapiyorum bu durumu. Normal yaşayamıyorum, etrafımda hangi arabayı alsam, yada ikinci çocuğu mu yapsam gibi düşünceler çok garip geliyor. Ama biliyorum ki kimse rahatını bozmak istemiyor.

Ben her gün ağlıyorum neredeyse. Kendimi öldürmeyi bile düşünüyorum. Hayatımı adayacak amacım yok, kapitalist amaçlar boş geliyor para kazanayım, çocuk yapayım, araba alayım vs.
Hayvanları, doğayı kurtarmak istiyorum ama daha bi iki görüntü görsem ağlama geliyor, yeterince güçlü değilim psikolojik olarak. İçimi dökmek için yazdım bu konuyu da günlük işlere odaklanamıyorum çünkü hayatım tepetaklak oldu iyice. Yardım mi almam lazım ne yapmam lazım bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

vivelamour .!.:

Siz bensiniz resmen. Geçen yaz aynı ruh halinden çıkamayıp çokça intiharı düşündüm. “dayanamıyorum, çok acı var” diyip hayatına son verenleri daha iyi anladım. Ama dört kedim ve çok sevdiğim bir eşim var, onları bırakamam dedim kendi kendime ve zorla da olsa toparlandım attım kafamdan ölüm düşüncesini.

Ve bu iki gündür yanan ormanlar, canlar, evler beni mahvetti ama yemeğimi yedim, evimi temizledim, sokaktaki kedileri besledim kısaca yaşadım çünkü mecburdum.

Siz de bir yaşama amacı edinin mesela bir canlı sahiplenin, gerekirse profesyonel yardım alın ama ölümü düşünmeyin. Sizin ölmeniz hiçbir şeyi değiştitmeyecek ama siz hayatta kalıp bir şeyleri değiştirebilirsiniz. Bir ağaç dikersiniz belki ya da bir çocuk sahiplenirsiniz barınaktan. Kendinizi olumlu amaçlar ile motive edin.

Genişletmek için tıkla...

yukki .!.:

Cok istiyorum ayağa kalkabilmek. Benim de eşim var ailem, var onlar için kalmaya çalışıyorum ayakta yoksa belkide şimdiye kadar vazgeçmiştim. Siz yardım almadan atlatmissiniz ne güzel ben de bazen iyi gibi oluyorum ama çoğunlukla kötü hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

vivelamour .!.:

O zaman bir profesyonel yardım almanızı öneririm şiddetle. İnanın çok iyi anladım sizi, geçen sene bir an kendimi doğalgazı açıp kedileri balkona kapatırsam onlar etkilenmeden ölürüm diye planlar yaparken buldum. Sonra bunu yakın çevremle paylaştım ve inanın kimse önemsemedi neyin var bile diyen olmadı arkadaşlarımdan. Velhasıl dünya böyle bir yer, bizden önce de böyleydi bizden sonra da olacak. Aileniz ve sevdikleriniz ve en çok da kendiniz için bir an evvel toparlanmanızı dilerim.

Genişletmek için tıkla...

yukki .!.:

Ülkenin her yerinden başka felaket haberleri gelirken ben başka şeye odaklanamıyorum. Mesela bi kıyafet dükkanda kıyafet satsam yada alsam bile vicdan azabı duyuyorum artık. ülke bu haldeyken hala kendimizi düşünüyoruz, kapitalizme köle olmuşuz adeta ben içten içe çok vicdan yapiyorum bu durumu. Normal yaşayamıyorum, etrafımda hangi arabayı alsam, yada ikinci çocuğu mu yapsam gibi düşünceler çok garip geliyor. Ama biliyorum ki kimse rahatını bozmak istemiyor.

Ben her gün ağlıyorum neredeyse. Kendimi öldürmeyi bile düşünüyorum. Hayatımı adayacak amacım yok, kapitalist amaçlar boş geliyor para kazanayım, çocuk yapayım, araba alayım vs.
Hayvanları, doğayı kurtarmak istiyorum ama daha bi iki görüntü görsem ağlama geliyor, yeterince güçlü değilim psikolojik olarak. İçimi dökmek için yazdım bu konuyu da günlük işlere odaklanamıyorum çünkü hayatım tepetaklak oldu iyice. Yardım mi almam lazım ne yapmam lazım bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...