- 15 Mayıs 2016
- 324
- 350
- 103
- 32
Ülkenin her yerinden başka felaket haberleri gelirken ben başka şeye odaklanamıyorum. Mesela bi kıyafet dükkanda kıyafet satsam yada alsam bile vicdan azabı duyuyorum artık. ülke bu haldeyken hala kendimizi düşünüyoruz, kapitalizme köle olmuşuz adeta ben içten içe çok vicdan yapiyorum bu durumu. Normal yaşayamıyorum, etrafımda hangi arabayı alsam, yada ikinci çocuğu mu yapsam gibi düşünceler çok garip geliyor. Ama biliyorum ki kimse rahatını bozmak istemiyor.
Ben her gün ağlıyorum neredeyse. Kendimi öldürmeyi bile düşünüyorum. Hayatımı adayacak amacım yok, kapitalist amaçlar boş geliyor para kazanayım, çocuk yapayım, araba alayım vs.
Hayvanları, doğayı kurtarmak istiyorum ama daha bi iki görüntü görsem ağlama geliyor, yeterince güçlü değilim psikolojik olarak. İçimi dökmek için yazdım bu konuyu da günlük işlere odaklanamıyorum çünkü hayatım tepetaklak oldu iyice. Yardım mi almam lazım ne yapmam lazım bilmiyorum.
Ben her gün ağlıyorum neredeyse. Kendimi öldürmeyi bile düşünüyorum. Hayatımı adayacak amacım yok, kapitalist amaçlar boş geliyor para kazanayım, çocuk yapayım, araba alayım vs.
Hayvanları, doğayı kurtarmak istiyorum ama daha bi iki görüntü görsem ağlama geliyor, yeterince güçlü değilim psikolojik olarak. İçimi dökmek için yazdım bu konuyu da günlük işlere odaklanamıyorum çünkü hayatım tepetaklak oldu iyice. Yardım mi almam lazım ne yapmam lazım bilmiyorum.