Merhaba,
Öncelikle bu konuyu açma nedenim tedavi bulmak değil, siz doktora git vs demeden önce belirtmek isterim.
Benimle aynı problemi yaşayan birileri var mı diye merak ediyorum, belki bazı şeyler benim için biraz daha anlamlı olabilir.
Problemim şu ki aklıma kötü bir şey geldiği zaman sevdikelrimi vs kaybetmek gibi evin duvarına ya da yere dokunmayı kendime huy haline getirdim. İlk olarak 10 yaşındayken, okulda duvara dokunduğumu hatırlıyorum yine aklıma vesveseler geldiği zaman. Ben şuan 24 yaşındayım Yani çoook uzun bir süredir bu problem var ancak stresli olduğum zaman daha da artıyor.
Saçma ve batıl olduğunun kesinlikle farkındayım, araştırdığımda okb belirtisi olarak çıkıyor ancak bu tarz bir konu göremedim duvar takıntısı ile alakalı.
Küçükken bir süre yakın bir akrabamızın yanında kalmak zorunda kalmıştım. Evde tavana çakılmış çengeller vardı. Beni tehtit ettiğini hatırlıyorum ama sebebini hatırlayamıyorum 4-5 yaşlarında "eğer annene babana söylersen onları buraya asarım" diye. Yarım yamalak görüntüler geliyor ve ben buna bağlıyorum bu huyumu.
Sizin de böyle bir huyunuz var mı özellikle bu kadar takıntılı, varsa neler düşünüyorsunuz merak ediyorum.
Düzenleme: Başta yazmak istemedim ancak kendisi beni taciz ettiği için, tehtit ediyordu. Sanırım takıntılı bir insan olmam da söyledikelrinin yanında yaptıklarının da etkisi var. Şimdi kendisi harap bir yerde harap bir haldeymiş. İlahi adalet işlediği için mutluyum. Ancak bende kalan izler bu takıntılar, doktora anlattığımda antidepresan verdi ve kitap önerdi olabildiğince boşvermemi söyledi. Ama Nasreddin Hocanın dediği gibi bana damdan düşeni getirin, yaşayamayan anlayamaz bu yüzden fikirlerinizi almak istedim, teşekkürler.
Öncelikle bu konuyu açma nedenim tedavi bulmak değil, siz doktora git vs demeden önce belirtmek isterim.
Benimle aynı problemi yaşayan birileri var mı diye merak ediyorum, belki bazı şeyler benim için biraz daha anlamlı olabilir.
Problemim şu ki aklıma kötü bir şey geldiği zaman sevdikelrimi vs kaybetmek gibi evin duvarına ya da yere dokunmayı kendime huy haline getirdim. İlk olarak 10 yaşındayken, okulda duvara dokunduğumu hatırlıyorum yine aklıma vesveseler geldiği zaman. Ben şuan 24 yaşındayım Yani çoook uzun bir süredir bu problem var ancak stresli olduğum zaman daha da artıyor.
Saçma ve batıl olduğunun kesinlikle farkındayım, araştırdığımda okb belirtisi olarak çıkıyor ancak bu tarz bir konu göremedim duvar takıntısı ile alakalı.
Küçükken bir süre yakın bir akrabamızın yanında kalmak zorunda kalmıştım. Evde tavana çakılmış çengeller vardı. Beni tehtit ettiğini hatırlıyorum ama sebebini hatırlayamıyorum 4-5 yaşlarında "eğer annene babana söylersen onları buraya asarım" diye. Yarım yamalak görüntüler geliyor ve ben buna bağlıyorum bu huyumu.
Sizin de böyle bir huyunuz var mı özellikle bu kadar takıntılı, varsa neler düşünüyorsunuz merak ediyorum.
Düzenleme: Başta yazmak istemedim ancak kendisi beni taciz ettiği için, tehtit ediyordu. Sanırım takıntılı bir insan olmam da söyledikelrinin yanında yaptıklarının da etkisi var. Şimdi kendisi harap bir yerde harap bir haldeymiş. İlahi adalet işlediği için mutluyum. Ancak bende kalan izler bu takıntılar, doktora anlattığımda antidepresan verdi ve kitap önerdi olabildiğince boşvermemi söyledi. Ama Nasreddin Hocanın dediği gibi bana damdan düşeni getirin, yaşayamayan anlayamaz bu yüzden fikirlerinizi almak istedim, teşekkürler.
Son düzenleme: