- 3 Haziran 2011
- 2.539
- 5.187
- 358
Merhabalarr :)) bugun size kisisel olarak en buyuk sorunlarimdan birini anlaticam ve yardim bekliycem.. Çünkü gercekten isin icinden cikamiyorum. Ben gercekten ev isi yapamiyorum. Samimi olarak soyluyorum icim almiyor. Eminim belki cogumuz gule oynaya yapmiyordur ama ben o kadar isteksizim ki bu konuda.
Hep boyleydim, evlenmeden once de. Yeni evliyim cocugum yok henuz ve su an calismiyorum evdeyim. Cok uyuyan bir insan degilim. Kendime vakit ayirmaktan cok hoslaniyorum herkes gibi. Kitap okurum, kendimi gelistirmek istedigim konularda dersler dinlerim, videolar izlerim ama o tozu alasim gelmez. Yanlis anlamayin evim gercekten pis degil ama daginik. Daha dogrusu birileriyle kiyasladigim zaman daginik. Hani bakiyorum arkadaslarima vs herkes boyle mutfakta olsun yatak odasinda olsun cok guzel bir duzeni var, hicbir sey ortalikta degil. Ama ben oyle olamiyorum. Ozenemiyorim bir seylere. Camasir seriyorum diyelim, herkes gibi muntazam sereyim diye ugrasasim gelmiyor. Mutfak tezgahinda bir seylerin durmasi beni rahatsiz etmiyor o an sonrasinda birike birike islerim buyuyor. Ama bunun aksine eşim gelmeye yakin aynanin basinda, sacimdan ustume basima makyajima kadar her seyime ugrasirim. Veya yemegi sofrayi o kadar ozenirim ki. Sabahki o daginik umursamaz insandan eser kalmaz. Kendimi bu konuda cok tutarsiz buluyorum. Kafamin karisikligi oraninda islerim duzensizlesiyor. Bu konuda mutlu degilim. Mutfaktaki bulasigi dusunup icim daraliyor, evin supurulmesini dusunup ofluyorum pofluyorum... :))
Ay ne uzun yazdim ama bu konudan cok muzdaribim:)) bana bir seyler soyleyin lutfen. Nasil normal, evine ozenen bir kadin olabilirim?
Hep boyleydim, evlenmeden once de. Yeni evliyim cocugum yok henuz ve su an calismiyorum evdeyim. Cok uyuyan bir insan degilim. Kendime vakit ayirmaktan cok hoslaniyorum herkes gibi. Kitap okurum, kendimi gelistirmek istedigim konularda dersler dinlerim, videolar izlerim ama o tozu alasim gelmez. Yanlis anlamayin evim gercekten pis degil ama daginik. Daha dogrusu birileriyle kiyasladigim zaman daginik. Hani bakiyorum arkadaslarima vs herkes boyle mutfakta olsun yatak odasinda olsun cok guzel bir duzeni var, hicbir sey ortalikta degil. Ama ben oyle olamiyorum. Ozenemiyorim bir seylere. Camasir seriyorum diyelim, herkes gibi muntazam sereyim diye ugrasasim gelmiyor. Mutfak tezgahinda bir seylerin durmasi beni rahatsiz etmiyor o an sonrasinda birike birike islerim buyuyor. Ama bunun aksine eşim gelmeye yakin aynanin basinda, sacimdan ustume basima makyajima kadar her seyime ugrasirim. Veya yemegi sofrayi o kadar ozenirim ki. Sabahki o daginik umursamaz insandan eser kalmaz. Kendimi bu konuda cok tutarsiz buluyorum. Kafamin karisikligi oraninda islerim duzensizlesiyor. Bu konuda mutlu degilim. Mutfaktaki bulasigi dusunup icim daraliyor, evin supurulmesini dusunup ofluyorum pofluyorum... :))
Ay ne uzun yazdim ama bu konudan cok muzdaribim:)) bana bir seyler soyleyin lutfen. Nasil normal, evine ozenen bir kadin olabilirim?
Sessizce kumandayı yerine bırakıp süpürgeyi çıkarıyorum 
