Ebeveynlerimin ebeveniyim ..

Bunu erkek yapsa çok kızardık. Ailesine odaklanmıyor diye. O yüzden lütfen kendi ailenize odaklanın.
Eşinize , bebeğinize, sınavınıza, evinize özen gösterin
 
Diyemiyorum . Uğraşıyorum. Bir şekilde çözerler diyorum ama yok . Onların benim sorunlarıma çözüm bulmaları gerekirken ben onlara ana babalık yapıyorum . Yapmadigimda da vicdan azabı çekiyorum

Bu misyonu siz yüklenmişsiniz. İsterseniz kurtulursunuz.

Onlar karı koca , küser , barışır bu kadar.

Sağlık kısmına herkes takılır ancak neden olduğunu biliyorsunuz en azından.

Bakarsınız ilerliyor bir uzmana gidersiniz.

Çözümü olabilecek durumlar için kendi hayatinizi çözümsüzleştiriyorsunuz.
 

Bağlı değil bağımlı bir ilişki sanki sizin ki. Hasta olmasına falan üzülür her evlat kafasına da takar onu anlarım. Ama kavga etmişler, yüzleri düşmüş sonucunda ne olabilir ki yine barışırlar. Bırakın koca koca insanlar bir hakeme ihtiyaç duymadan kendileri konuşup çözmeyi öğrensinler. Hangimiz eşlerimizle tartışmıyoruz, suratımız düşmüyor ki. Bir şekilde çözüyoruz, kaldığımız yerden devam ediyoruz. Sizin eşinizle aranızda hiç sorun olmuyor mu?
Eşiniz ailesinin problemlerini bu kadar yansıtsa belki daha büyük tepkiler verirdiniz. Ağlaya ağlaya helak olmanız, üstüne eşinize "sınavına odaklan" dediği için tepki göstermeniz çok normal değil. Onlar barışacak, belki annenizde ciddi bir hastalık çıkmayacak ama sınav sonucunuz sizin hayatınızı etkileyecek.
 
Annenizin ciddi bir sağlık sorunu olmaması dilerim ama niye bu kadar müdahale ediyorsunuz ki.. yani anneniz sinirden yüzü gözü şişiyorsa bırakın boşansınlar. belki öyle daha mutlular. bi kere evlendiler diye ömür boyu yanyana olmak zorunda değiller ki. onlar hep sizin anneniz babanız. ama karı koca kalmak zorunda değiller.barıştırmayın. zaten barışacakları varsa barışırlar. yani annen adına konuşuyorum da sinirden vücudumda egzama atsa niye ille o adama katlanmak zorunda olayım ki! baban da iyi bir insan olabilir. annen de olabilir. ama kimyaları uyuşmuyor olabilir. başta iyi anlaşmış olmaları da 10 sene sonra bal kaymak olacakları anlamı taşımıyor. siz de büyümüşsünüz. sizin için de evliliklerini sürdürme gibi zorunlulukları yok artık.
 
Bence siz ebeveynlik yapmıyor, ebeveyncilik oynuyorsunuz. Siz bu misyonu kendiniz yüklenmişsiniz. Sanki siz olmadan onlar yapamaz gibi düşünüyor hayatlarını kontrol etmeye çalışıyorsunuz. Bunun altında da egonuz yatıyor aslında ama derin konular bunlar.
Pskolojik destek almanızı tavsiye ederim. Çünkü eşinize haksızlık yapıyor kendi hayatınızı olumsuz etkiliyorsunuz. Kaş yapmıyor, göz çıkartıyorsunuz.
 
Evet . Ne orayı düzeltebiliyorum ne burayı düzgün tutabiliyorum . Bir de onun da kalbini kırıyorum sanki bunların sorumlusu eşimmis
Gibi. Bende kesin kararımı verdim. Bu konuda destek alacagim
 
Onların ilişkileri o kaostan besleniyor. Bunca yıl yaşamışlar, küsmüşler, barışmışlar. Ama yaşamışlar. Siz yeni bir hayat kurdunuz yaşıyorsunuz. Mutlu yaşamak elinizde. Hangisi daha önemli?
Çok haklısınız . Boşandıktan sonra tekrar bir araya gelmek bile bunun göstergesi . Onlar o kaosu seviyor yoksa niye katlansınlar birbirlerine . Ama ben kendi kendimi harap ediyorum işte. Gene konuştuk sabah keyifsiz tatsız zoraki
 
Tabii . Ama ne boşanıyorlar ne geçiniyorlar. Filler tepisirken olan cimene oluyor
 
Ararlarsa da konuşma, film başa saracak çünkü,
 
Tabii . Ama ne boşanıyorlar ne geçiniyorlar. Filler tepisirken olan cimene oluyor
o zaman olabildiğince uzak kalacaksınız. kulaklarınızı tıkayacaksınız. yani şiddet olsa (fiziksel yada psikolojik) vs diyeceğim ki çekin alın annenizi. ama öyle birşey yok. geçinemiyorlar sadece. o zaman o kararı verecek olan yine kendileri. sizin bu durumda yapabileceğiniz çok da bişi yok.
 

Sizde de maalesef ki bu üzülme, melankoli hali alışkanlık olmuş. Bir an önce atmalısınız bu hissi. Güzellikler, neşe ile geleceğe bakmak durumundayız.
 
Ararlarsa da konuşma, film başa saracak çünkü,
Sadece babam arıyor, torunuyla konuşmak için ama annem onu bile yapmıyor.
Normalde haftaya buraya geleceklerdi ama babam tek gelecekmiş. Bugün aradı “annen gelmeyecekmiş” dedi, ben de “gelini onu her gittiğinde kovmaktan beter etti ama yine de ona küsmedi her seferinde evine gitti, şimdi bana böyle yapıyorsa kendi bilir” dedim.
Babam da anneme içten içe kızıyor ki bana tepki göstermedi.
Bu annemin ilk küsmesi değil, geçen yıl da bebeğim daha iki aylıkken ben hastanede yattım 8 gün tek başıma, o zaman bile doğru düzgün arayıp ilgilenmedi ben de kırıldığımı söyleyince bana küstü aylarca aramadı, yine ben aramıştım. Şimdi ev taşıdım hamileyim yine küs... en çok ihtiyacım olan zamanlarda hep küstü bana.
Ama gelinini hep aradı ilgilendi ona asla küsmedi ne yaparsa yapsın.
Bütün bunları söyleyince de ben suçlu oluyorum kıskanç oluyorum...
 
Aile konusunda ben de hassasım o şişkinlik benim de canımı sıkardı ama aralarındaki meseleye karışmanız ağır saçmalık olmuş. Barıştırmanız da öyle. Siz istediniz diye bir aradalar belki de onları mutsuz ediyorsunuz bu barıştırmaya çalışırken. Hiç böyle düşündünüz mü?

Ayrıca eşinize neden kızdınız anlamadım. Evet doğru söylüyor düşünmeniz gereken şey sınavınız. Sessiz kalıyor diye kızmışsınız ama bi yere kadar kalır herkesin bi sabrı var kimse kapris çekmez sonsuza dek. Sonra çok pişman olursunuz. Hayat böyle çünkü her istediğimiz bizim istediğimiz gibi olmuyor kabullenmek lazım bazı şeyleri.
 
Tabii . Ama ne boşanıyorlar ne geçiniyorlar. Filler tepisirken olan cimene oluyor

ama filler çimenin üstünde değil ki

çimen koşup ayaklarının altına giriyor

şöyle düşünün

siz de eşinizle tartıştınız kırıldınız vs

yarın barışır unutursunuz olur biter

ama siz anne babanıza bu imkanı bile vermiyorsunuz

tartışmışlar barışırlar siz gitmeseydiniz belki haberiniz bile olmayacaktı

annenize geçmiş olsun da çok büyük bir şey değil anladığım kadarı ile

kendi başının çaresine bakabilecek, doktora vs gidebilecek konumda

eşin de aslında kendini üzme demiş ama bence oradaki talihsiz kelime sınava odaklan olmuş

yani bebeğe odaklan onu üzme deseydi belki bu tepkiyi almazdı

ben annemin derdindeyim sen sınav derdindesin gibi olmuş

lakin bebeğe odaklan deyince de yine anneliğe bağlarsınız diye kafanız dağılsın şeklinde öyle de demiş olabilir

bence bebek olunca daha iç hayatınıza odaklanırsınız

aileniz siz eşiniz ve bebeğiniz

anne babanız da kendileri bir aile onlar bundan sonra bulurlar yollarını

bir de herkesin her günü şen şakrak geçmez ki
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…