çok teşekkür ederim size..yani hayyattan örneklerle inanın daha çok yardım oluyr bu konuda..bu durumu gerçekten yaayan biliyor..ilk başlarda çevremde "ailenin nasıl birini istediğini bilmiyormuydun baştan düşüseydin" diyen bile vardı..ama o an insanın aklına gelmiyrki anlatmıyorum pazarlıkla aşkmı olur..yani erkek arkadaşım şöyle diyeyim yeiden yetmişe herkesle ii anlaşabiliyor..kendinden yaşça büyük biriyle bile iletişimi mükemmel diyebilirim..onun yanında ben pasif kalıyorum ara ara..benim babamda hiç demez bişey yani anlaşıyolarsa sorun yok gözüyle bakar ama annem ve ablamlar öyle değil işte..onlar görevde tabi meslekli ben henüz olamadım..annemde üniversite mezunuyum diye çevredeklere ne derim derdinde galiba..yani sorduklarında hani kızım üniversşte mezunu damat .. çalışıyo demekten çekiniyor sanırım..çevremizdekiler dedikodu yada dışlamayı seviyorda biraz yani eviyorum akrabalarıda zaten..aslında çoğu kişiyle aynı şeyler yaşıyorum ama annem kabul edemiyor işte içine sindiremiyor ille meslekli damat yani olacak..ablamlarda anlamıyorlar beni annem gibi düşünüyorlar ondan elim kolum bağlı işte..
(ilk başta dediğim gibi erkek arkadaşımla uyumluyuz ve gerçekten okumuş sanarsın gösen duruşu bile farklı..ama bunu anlatamamak üzdü işte..annem hatta onu ilk görmüştü biz yeni taşındıımızda okumuş sandı burayada tanıdığına geldi sandı köyde yaşıyor falan hiç belli etmiyor yani yanlışta anlamasın kimse belli etmiyor lafımı onun için konuşuyorum sonuçta..yani sevgili olmak istemeye başlaynca arkadaşlık bile yasaklandı bana öğrenince okumadığını..