Ektiklerimizi Ne Kadar Biçiyoruz?

Laale

Aşikârdır Zat-ı Hak
Pro Üye
13 Nisan 2007
33.852
103.316
1.123
46
"Ne ekersen onu biçersin"
Son zamanlarda o kadar çok aklımı karıştırıyor ki bu söz..

Örnek vereyim; iş hayatımızda,hani işinizi çok seversiniz,kendinizi geliştirmek ve yetiştirmek için eğitimler görürsünüz,tecrübe sahibi olursunuz,var gücünüzle işinize asılırsınız,iş arkadaşlarınızla aranızın iyi olduğunu sanırsınız ama bir anda işler karışır,yakınlarınız sandıklarınıza ihtiyaç duyarsınız,o canım gülüm diyenler çoktan poposunu dönmüştür sizlere..
İnsan ilişkilerine gelince;herşey yolundayken dibinizden ayrılmazlar,ama canınız yandığında uzanacak bir el aradığınızda ufacık bir telefonla nasılsın demeyi bile çok görürler size..:çok üzgünüm:
Neden,neden,neden?
Normalde hep yanınızda fiziksel görüntüsü olan kişiler,siz zor durumdayken kaybolur..
Sakın ola yanlış anlaşılmasın,bu bahsettiklerim sanal ya da uzak çevre değil en yakınlarımız diye tabir ettiğimiz kişiler. Hani işleri düştüğünde; "Aaaaa bizim bizden kimimiz var canım?" diyerek her işimize burunlarını sokanlar.:tomato:
Şimdi yazdıkça düşünüyorum da belki başlıktaki atasözünü yanlış seçtim,belki de başka bir adı var bunun..
Kaç gecedir,kaç gündür düşünüp düşünüp içinden çıkamadığım,yazıp yazıp yeniden sildiğim cümleler bunlar.
Biliyorum,çok iyi biliyorum..
Bana benden başka hiçkimseden hayır yok. Bunu inanın ben çok iyi biliyorum..
Ama emeklerimin,saygımın,verdiklerimin mükafatı bu mudur,diye düşünmekten geri kalamıyorum..
 
her zaman ektiğimizi biçemiyoruz
ne yazıkki ekip te karşılığını alamamak ta var
o kadar coktur kii yüzüstü bırakılışım sırtımdan vurulusum
mükafatı asla bu olmamalı dediğim
ben sadece rabbime havale ederim
rabbim haklıyı haksızı her zaman görür
ve o elbet mükafatını verir
senin için yeterki huzurlu olsun a.s.
 

hayır Laalecim en yakınlarımızın bile zor anlarda sırtını çevirip,
yabancılaşıp,sanki bilerek yaparcasına fark etmiyorlarsa dertlerimizi,
bu bizim ektiklerimiz değildir...bu onların karekteri,ve yapısıdır
ama tabikide biz onların zor zamanlarında onlara nasıl destek olduk,ağlayacakları bir omuz oldukmu buda önemli...
yaşadığım ve gördüğüm kadarıyla insanoğlu çiğ süt emmiş misali,nankör olmuş,
saçam sapan olaylara dahil olan insanlar,en can yakıcı dertlerimde birer yabancı oldular,
hem de en yakınımdakilerdi onlar,en anlayabilceklerdi...
işlerine gelmedi herhalde anlamadılar,anlamak istemediler...
ektiğimizi biçtiğimizi sanmıyorum be laelecim,biz umursamaz,anlamayan birer kişilikte değilizki,sanal ortamda dahi insanların derdine derman olabiliyorsak,biz ektiğimizi biçemiyoruz demekki laalecim
ben artık bu durumu kabullendim,zor anlarımda,sancılarımda bazen tek,bazende birdostla atlatabildim....
belkide yanlış yere ektik ekiceklerimizi,tarla verimsiz çıktı hee ne dersin laalecim
 
"""bana benden başka kimseden fayda yok"""
normali budur aslında...
ektiğini biçmek demeyelim bence de...
neler ekiyoruz da ,karşılığında biçecek mahsul bile bulamıyoruz...
işte insanı derinden yaralayan bu....
iyi zamanımızda yoldan geçen tanımadığımız kişiler bile
bizimle sevincimizi paylaşır,bizimle eğlenir...ama esas olan
zor zamanda yanımızda kimlerin olduğu....
işte gerçek akraba,gerçekten seven ve gerçek dost böyle zamanda belli olur...
iş ortamında hiçbir zaman hiçkimseye yaranamazsın...
başarılı olduğun anda senden iyisi yoktur ama
en ufak bir hata da silinebilirsin...
yani insanlara güven sıfır...
insanların kriterleri nedir? ben hala çözemedim,
çözen varsa öğrenmek isterim...
sevgiler...
 
Bu konuda biraz karamsar gördüm seni..Evet haklı yanların var ..

Ben senin kadar karamsar olmasam da bildiğim daha doğrusu yılların verdiği bir tecrübe var ki ben de o da; bir insana asıl dost yine kendisi,sonra ailesi, sonra da belki 1, bilemedin 2 dostu..

Gerisi kalabalık...İnsanlara fazla güvenmem ben...
 
ben hiç bir zaman ğerçek arkadaşlığa inanmıyorm en samimi dediğimiz arkadaşlarımız bile zaman zaman mutsuzluğumuzdan mutluluk duyuyordur.
 
bunun ektıgımızı bıcmekle alakası oldugunu sanmıyorum ..
yanında oldugumuz ve aynı sekılde yanımızda olmasını bekledıgımız ınsanları secerken yaptıgımız hatadan kaynaklanıyor..
hıcbır karsılık beklemeden yanlızca destek olmak ıcın aglanacak omuz olmak ıcın etrafımızda oyle cok ınsan yok artık..:çok üzgünüm:
sebep elbette kı yanlız bız degılız..
hayat standartları farklı duzen degısıyor ınsanlar degısıyor bakıs acıları degısıyor vs vs..
kımseye tam anlamıyla guvenıp sırtımızı dayayamıyoruz bılmıyorum en azından ben kendı adıma cok temkınlıyım..:smiley-cool:
kabugum cok sert ıcımdekı yumusaklıgı kırılganlıgı saklıyorum altında cunku..
ve onu delıp ıcerı gırebılmek cokta kolay degıl..
boyle oluncada cok fazla o bahsı gecen ''Aaaaa bizim bizden kimimiz var canım? ''cumlelerının telefuzu azalıyor..:1closedeyes:
ama mutluyum..
bır elın parmagını gecmeyecek kadar dostum var guvenecegım omzunda aglayabılecegım..:asigim:
elbette kı verdıklerının karsılıgını alamıyorsun gıbı dusunuyorsun ama ınan boylesı daha ıyıdır..:teselli:
etrafında sahte gulucukler olmasından en ıhtıyac duydugunda degıl de senın ıyı gunun de yanında olmalarından..
kotu gunlerımızde anlıyoruz ne gercek ne yalandır..benneyaptımki
bosver takma takılmayı haketmeyenlerı..yerimseniben
 
ayrıca konu başlığı konun içeriği ile bağdaşmamış canım ,düşenin dostu olmazmış sözü biraz daha uyğundur diye düşünüyorum .
 

Evet zaten Yaradana sığınıyorum sürekli..:Saruboceq:
Ama insanız elbet,yakınlarına gösterdiğin saygının yarısını göremeyince üzülüyorsun..



Evet aslında biliyorum onların yapısının ne kadar farklı olduğunu.. Bende hata ki bir sıcaklık bekliyorum..:mymeka:
Belki düşe düşe ayağa kalkacağım..
Bu zor süreç bana daha neler öğretecek acaba?
 
anan baban yanındaysa kardeşlerin de destek se kimsenin fikrine ehemniyet verme derim ben.o çevredekiler sözde dostlar hiçbir zaman bana inandırıcı ğelmezler.
 
ayrıca konu başlığı konun içeriği ile bağdaşmamış canım ,düşenin dostu olmazmış sözü biraz daha uyğundur diye düşünüyorum .


bence tamda bu konuya uymuş bu başlık,
insanda bir tarladır,ve o tarla üzerinde ne ektiysek onu biçmek isteriz,
hani bir ağaç ekersin ve meyvasını sen yemek istersin,
ama bakıyorsun ektiğin,emek verdiğin tarla verimsiz çıkmış,
evet evet bu başlık tam olmuş arkadaşım
 

Çok güzel anlatmışsın canım ya..
Aynen bunu anlatmak istedim kafam yerinde değil işte,senin gibi tarif edemedim.


Yok canım.. Dostlar değil benim anlatmak istediğim..
Dost dediğin en fazla seni dinler,ağlamalarına eşlik eder o kadar..
Ama hani anne babadan sonra gelen yakınlarımız vardır..
Akraba olduğumuz,olmak zorunda olduğumuz..
Ya da ahbap denilen aile dostları vs..:1closedeyes:
 
Ne yazık ki çoğu zaman samimiyetimizin,içtenliğimizin cezasını çekiyoruz.Evet,evet cezasını çekiyoruz.
Mutlu olduğumuzda yanımızdaymış gibi görünenler,sorun yaşadığımızda çil yavrusu gibi dağılıyorlar.:1closedeyes:O an ,onlardan yardım beklemiyor olabiliriz,tek duymak istediğimiz iki çift teselli sözcüğüdür.Bunu yapanların 1.dereceden yakınımız olması belki de bizi daha çok öfkelendiriyor.Bu şekilde davranan biri yakınım da olsa ona olan güvenim o an itibariyle biter .
 
canım lalecim senin söylediklerini hepsine harfıyen katılıyorum....
ben bunu o kadar acı bir tecrubele anladımkı afedersiniz zamanında g... üstü oturdum...
ama iyikide öğrenmıişim.en azından dostum kımmış kım oyun oynamış kım oynamamış kim gerçekten deger vermiş kim yanımda olmuş bunu birebir anladım...
kime karşı tercih edildim bunları erkenden öğrenmiş oldum...
ve bu kişiler benım çok yakınım olanlar ile çok yakın can dostum dediğim insanlar yaptı bunu bana..
tum olaylarda hep empatı kurup onları anlamaya bile çalıştım..
hatta acaba benım onlara karşı bir suçum varmıydı dıye düşündüm...
ama ben haklıydım hep.ve iyi davranıp deger verip can dostum dediğim insanlardı.
güvendiğim insanlar düşecegımde bana elını uzatır dedığım insanlar arkamdan vurdu.
tum bunlardan sonra duygularım hıslerım mantığım karıştı..
hep neden dedım...neden..
vardır elbette dedım bununda ilahı yonden bır açıklaması vemantıksal yönden bır açıklaması vardır dedim...
düştüm arkasından sırtımdan vuruldum arkasınsan hançeri almak için geldiler ve yıne aynı hançerle vuruldum. şimdi ise sırtımda kabuk bağlamış bir yaram var...
düştüm ama kalkmasınıda bildim...
hemde tek başıma...
kimseye eyvallahım yok....
şimdi kimseden hiç bir şey beklemıyorum...
bır beklentım yok..
böyle çok daha mutluyum ben...
böyle daha çok büyüdüm..
ve benım en buyuk dostumun yanlızlığım ve YA VELİ OLAN ALLAH olduğunu anladım....
herkes terk etsede onlar terk etmedı benı
herkes suratıma kapıyı kapatsada allah kapatmadı...
ben ektiğimi biçmedim...
ama ya onlar.. pişmanda olsalar
ASIL ONLAR EKTİĞİNİ BİÇTİ..
 

Şu anda takmamak için o kadar yanlış zamandayım ki..
Ne kadar takmıyorum,umursamıyorum dersem kendi insanlığımla çelişirim..
Birgün ben de aman onlardan gelecek hayır eksik olsun diyeceğim..
Ama şimdi diyemiyorum ki..

ne demiş tanju baba;

benim en iyi dostum içkim sigaram
onlar da terkederdi olmasa param...


Heee işte aynen o durumdayım aslında.
O hani destek beklediklerim de kına yakarken hem de..
 
EKTİĞİNİ BİÇMEK…..
Harun-Reşit, bir bahçelikten geçiyordu.
Saçı sakalı ağarmış, beli bükülmüş bir ihtiyarın Hurma fidanları diktiğini gördü.
Kendisine selam verdi:
“Kolay gelsin baba” dedi.
İhtiyar güler yüzle:
“Sağ ol evladım” dedi.
Halife:
“ Baba ne yapıyorsun” diye sorduğunda
İhtiyar:
“İşte görüyorsun? Hurma fidanı dikiyorum,” dedi.
Halife:
“Hurma ağacı kaç yılda meyve verir?” Diye sorunca.
İhtiyar:
“On yılda, yirmi yılda, otuz yılda. Yüz yılda vereni de vardır,” dedi.
Halife ihtiyara:
“Bu diktiğin hurma fidanlarının meyvesini yiyebilecek misin?” Dediği zaman ihtiyar:
“Belki ömrüm yetmez. Fakat bizden evvelkiler diktiler, biz yedik. Biz dikelim de bizden sonrakiler yesin!” İhtiyarın bu sözüne hayran olan halife kendisine bir kese altın attı.
İhtiyar altınları alıp:
“Allah’a hamd ederim ki, diktiğim fidanlar hemen meyvesini verdi,” deyince, halife ihtiyarın bu sözüne memnun olarak bir kese altını daha ihsan etti.
İhtiyar:
“Allah’a hamdü sena ederim ki, her ağaç yılda bir defa meyve verir, benim diktiğim ağaçlar yılda iki defa meyve verdi,” dediğinde halife ihtiyara bir kese altın daha atarak, yanında bulunanlara dönüp:
“Çabuk buradan gidelim, uzaklaşalım. Bu ihtiyar, bizi beş parasız bırakacak,” diyerek oradan uzaklaştılar.

Öncelikle hepiniz Allah’a emanet olun, razı olacağı hayat yaşayın arkadaşlarım.... Çok severim bu yazıyı paylaşmak istedim....

Laalecim aradığında omzuna kafanı koyacak bir dost bulamıyorsun değil mi? Ya da dost sandıkların yanında yoklar.... Ya da şu anki ruh halinle bunları düşündün belki....

Ben o kadar çok dost kazığı (özür dilerim kaba oldu ama) yedim ki anlatamam... Kalktıkça düştüm onlar sayesinde... Aralarında tabi ki canlarımda oldu olmadı değil.....

Ama sen gönlünü, yüreğini ferah tut, inandıklarına sarıl, inançlarını kaybetme Rabbim her şeyin karşılığını verir.... Bu sadece senin için değil hepimiz için geçerli....

Sevgilerimle.....
 
Düsenin dostu olmazmis.
bize ancak biz kendimiz yardim edebiliriz yada ailemiz,
bazen onlar bile sirtini dönebiliyo:sm_confused:
sonuc olarak yüzde 99 iyi gün dostlarimiz var sadece:çok üzgünüm:
 
çok güzel bi konu açmışsın gerçekten....
çok düşünülesi bi konu ama......
bilmiyorum cevabını belkide hiç düşünmediğimden olsa gerek varsın böyle kalsın düşünmeyeyim
böyle yaşamak daha güzel........[/
B]
 

aslında hep bu hataya düşmüyormuyuz biz,
tam anlamıyla kimseye güvenmicem dediğimiz an ağlayarak gelen birine omuz açmıyormuyuz,
sonra onun her sıkıntısında elimizden geleni yapmaya çaba sarfetmiyormuyuz,
her darda olduğu anda,koşmuyormuyuz,
sonra gün oluyor devran dönüyor ve ağlamak sırası bize geliyor,
içimiz yanıyor,kalbimiz sancılı ama kim var dönemde en yakınım yok,
o destek olduğumuz kişi yok,
bir sesi,bir alosu bile yok,
iştee o an gene sözler verir yüreğimiz,
laaleciğiminde dediği gibi benim benden başka dostum yok der içinden,
bir daha asla der...
iştee laalecim bunu böyle düşe kalka öğreniyoruz ne yazıkki,
biraz ağır oluyor ama,sonrasında belkide kazanan biz olacağız
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…