- 6 Kasım 2014
- 6.012
- 16.246
- 248
- Konu Sahibi olive_bluto
- #1
Merhabalar ,benim aklıma bir şey takıldı size sormak ve tecrübelerinizden faydalanmak istiyorum.
Öncelikle kısa bir girizgah yapayım ki meselenin özü anlaşılsın :) Ben babam ve annemle arkadaş gibi olduğumuz,hiç bir şeyi birbirimizden saklamadığımız bir ailede büyüdüm. Bizim ailemizde her kararda benim de fikirlerim alınırdı ve kararlarıma da hep saygı duyulurdu. Babam ve annem beni eleştirse dahi "Yapmayacaksın! Yapamazsın!" Gibi yaklaşımlarda asla bulunmadılar. Rahat rahat büyüdüm ve evlendim.
Eşimin ailesi ise oldukça muhafazakar ve kendilerine benzemeyen kişileri eleştirirler ve her şeyi ayıplama eğilimindeler.
Asıl olaya geliyorum. Eşimle bayram tatilimizi planlarken bütçemizi de planlıyorduk. Baktım ki hem bayram tatili uzun,hem eşimin memleketine gitmek için yol uzun,hem tüm sülalesiyle bir araya gelmektense tatile çıkmak çok cazip eşime şöyle bir teklifte bulundum: "Acaba biz bu bütçeyle tatile mi çıksak,eğer bayramda memleketine gidersek tekrar tatile gitmemiz zor olabilir." Biraz konu üzerine konuştuktan sonra eşim "Tamam bak o zaman tatile çıkalım" dedi ve sonra incilerini sıraladı.
Ama bizimkiler bilmesin (sülaleden bahsediyor anne babadan değil).
Ben de zaten kimseyi arayıp tatile gideceğimizi ilan edecek değilim ama tatilde beğendiğim bir manzaranın bile fotoğrafını paylaşamayacak mıyım? Dedim. Paylaşırsın,sonuçta o an çektiğini bilmediklerinden yorum yapamazlar dedi.(Belki de bu durumda işler dolayısıyla gelemedik denilecek)
Çekincesini anlıyorum. Daha ben nişanlıyken benim için eşimin dınısının dıdısı bundan sonra bir annendeysen 4 bizde olacaksın,bayramda da ilk gün burada olacaksınız demişti,fikir yapıları biraz enteresan ama sırf onlar konuşacak diye ben saklanarak mı yaşamalıyım?
Dışarıda fotoğraf çekinirken önce masadaki sigaraları ve küllüğü toplama eğilimine giriyorum çünkü bilmiyorlar. Bilseler neler neler söylerler. Eşim de asla bilmemeleri gerektiğini,sırf bu yüzden beni sevmeyebileceklerini dahi söylüyor.
Eşimin beklentisi-
söyleme
Söylemediğin halde öğrenir ve konuşurlarsa takma
Onlar sen göstere göstere bir şeyleri yaptığın için konuşurlarsa bir şey yapamam çünkü öyleler,cevaplarını sen ver.
Gereksiz konularda,gereksiz yere kaça kaça ve bazen de yalan söyleyerek yaşamak canımı sıkıyor. Siz olsanız naparsınız? Sırf onlar konuşacak diye olmadığım gibi davranmak ikiyüzlülük gibi geliyor da
Öncelikle kısa bir girizgah yapayım ki meselenin özü anlaşılsın :) Ben babam ve annemle arkadaş gibi olduğumuz,hiç bir şeyi birbirimizden saklamadığımız bir ailede büyüdüm. Bizim ailemizde her kararda benim de fikirlerim alınırdı ve kararlarıma da hep saygı duyulurdu. Babam ve annem beni eleştirse dahi "Yapmayacaksın! Yapamazsın!" Gibi yaklaşımlarda asla bulunmadılar. Rahat rahat büyüdüm ve evlendim.
Eşimin ailesi ise oldukça muhafazakar ve kendilerine benzemeyen kişileri eleştirirler ve her şeyi ayıplama eğilimindeler.
Asıl olaya geliyorum. Eşimle bayram tatilimizi planlarken bütçemizi de planlıyorduk. Baktım ki hem bayram tatili uzun,hem eşimin memleketine gitmek için yol uzun,hem tüm sülalesiyle bir araya gelmektense tatile çıkmak çok cazip eşime şöyle bir teklifte bulundum: "Acaba biz bu bütçeyle tatile mi çıksak,eğer bayramda memleketine gidersek tekrar tatile gitmemiz zor olabilir." Biraz konu üzerine konuştuktan sonra eşim "Tamam bak o zaman tatile çıkalım" dedi ve sonra incilerini sıraladı.
Ama bizimkiler bilmesin (sülaleden bahsediyor anne babadan değil).
Ben de zaten kimseyi arayıp tatile gideceğimizi ilan edecek değilim ama tatilde beğendiğim bir manzaranın bile fotoğrafını paylaşamayacak mıyım? Dedim. Paylaşırsın,sonuçta o an çektiğini bilmediklerinden yorum yapamazlar dedi.(Belki de bu durumda işler dolayısıyla gelemedik denilecek)
Çekincesini anlıyorum. Daha ben nişanlıyken benim için eşimin dınısının dıdısı bundan sonra bir annendeysen 4 bizde olacaksın,bayramda da ilk gün burada olacaksınız demişti,fikir yapıları biraz enteresan ama sırf onlar konuşacak diye ben saklanarak mı yaşamalıyım?
Dışarıda fotoğraf çekinirken önce masadaki sigaraları ve küllüğü toplama eğilimine giriyorum çünkü bilmiyorlar. Bilseler neler neler söylerler. Eşim de asla bilmemeleri gerektiğini,sırf bu yüzden beni sevmeyebileceklerini dahi söylüyor.
Eşimin beklentisi-
söyleme
Söylemediğin halde öğrenir ve konuşurlarsa takma
Onlar sen göstere göstere bir şeyleri yaptığın için konuşurlarsa bir şey yapamam çünkü öyleler,cevaplarını sen ver.
Gereksiz konularda,gereksiz yere kaça kaça ve bazen de yalan söyleyerek yaşamak canımı sıkıyor. Siz olsanız naparsınız? Sırf onlar konuşacak diye olmadığım gibi davranmak ikiyüzlülük gibi geliyor da
